Ég hef líka verið að pæla í þessu,en t.d í gær dó langamma Laufeyju Sunnu og ég bara gat ekki hætt að gráta,en eitthvern veginn finnst mér bara eins og hún sé þarna ennþá, á elliheimilinu.Þess vegna held ég að það sé annað líf eftir dauðann.

“Seinna sagði hann mömmu að hann hafi séð það, einsog hann væri ekki inní líkamanum en sæi þetta samt allt saman.”

Þetta er góð lýsing á andlegri sjón. Ég hef upplifað svona, að horfa á sjálfan mig án þess að vera “í mér”. Það er til æðra sjálf, sem er ekki þetta venjulega egó.

Egó er; og ég nota skilgreiningu sem Tolle notar: mind made false sense of self. Það er ekki hægt að finna þetta raunvörulega sjálf með vísindum og rannsóknum, hinsvegar er hægt að æfa sig í að nálgast það með einlægri hugleiðslu.

Þetta raunvörulega sjálf, handan hugans, er ódauðlegt og þegar einhver er (andlega) vakandi fyrir því þá streymir spiritual power frá viðkomandi og aðrir geta fundið fyrir því. Ég hef reynslu af því persónulega að finna fyrir orku frá öðrum og einnig fundið hana koma innan frá sjálfum mér. Ég er að vísu alger nýliði í andlegum efnum og er bara rétt að taka mín fyrstu spor.

Ég las bók sem heitir power of now og þar er talað um þetta. Að það sé hægt að deyja líkamlegum dauða og halda samt meðvitund, vitundin er áfram til. Svo er til fólk sem vill endalaust fá sannanir fyrir öllu saman, það verður að hafa það, sumt fólk er bara þannig. En maður veit aldrei neitt fyrir víst fyrr en maður reynir að leita sjálfur að þessu, finna þetta hjá sjálfum sér. Og það er einhvernveginn þannig að ef maður er fús til að opna hugann fyrir nýjum hlutum og reyna ýsmar aðferðir þá lætur árangurinn ekki á sér standa.

Vísindamenn og allar þessar staðreyndir um hitt og þetta eru ekki of heilagar kýr. Það er allt breytingu háð og ekkert er endanlegt í þessum veraldlega heimi, allt er stöðugt á hreyfingu. Ef maður er að leita að einhverju föstu í umhverfinu þá er alveg hægt að hætta að leita, það fyrirfinnst ekki.
Það er bara eitt sem mun aldrei breytast eða fara neitt og maður finnur það ekki í umhverfinu…. eða hvað?

friður
potent

Ég lít á þetta svona:

ef það er líf eftir dauðan þá bara gaman, ef ekki þá skiptir það ekki máli, ég er hvort er dauður.