Ok, en til þess að íslenskan sé verra mál en önnur til að ræða um heimspeki þá þarf að skorta allverulega á orðaforðann (varla yrði hún verra mál t.d. út af einu hugtaki sem væri óþýtt). Þá þætti mér forvitnilegt að vita hvaða heimspekihugtök það eru sem ekki eru til á íslensku. Gætirðu gefið mér dæmi um nokkur? Reyndar er væntanleg heimspekiorðabók á íslensku sem hefur verið í undirbúningi í mörg ár. Í henni verða held ég 3000 uppflettiorð og 1000 höfundar.

Annars má benda á að íslenskan býr líka yfir hugtökum sem önnur mál búa ekki yfir, eða þá að orð eru ekki margræð á íslensku sem eru margræð á öðrum málum o.s.frv. Frægt dæmi er enska sögnin “to know”; á íslensku verður að þýða hana ýmist með “vita”, “kunna”, eða “þekkja”. En í enskunni er sögnin margræð þannig að menn ruglast oft, og í bókum um þekkingarfræði á ensku er oft eytt miklu púðri í að útskýra t.d. bara muninn á “know how” og “know that”.

Þarna stendur íslenskan (og önnur mál eins og þýska) kannski betur að vígi. En spurningin er þá þegar á heildina er litið hvort hún sé annað hvort betri eða verri. Ég er ekki sannfærður.<br><br>____________________________________
<b>Aut tace aut loquere meliora silentio.</