Fyrir tæpu ári síðan kom eitthvað fyrir mig sem breytti mér alveg helling. Ég var alltaf ein, fór í langa göngutúra ein míns liðs inn í myrkrið á kvöldin og á þessum tíma uppgvötaði ég alveg helling. Þá pældi ég alveg á fullu eins og táningum sæmir. Þá datt mér í hug að þegar við fæðumst þá sé okkur fengin ákveðin ráðgáta sem maður á að leysa. Flestir leysa gátuna um leið og þeir fullorðnast, suma tekur það aðeins lengri tíma en fæsta skemri tíma. Svarið við ráðgátunni er þá yfirleitt það sem okkur er ætlað að gera í lífinu. Skiljiði hvað ég meina?
Þegar ég fæddist var mér fengin ákaflega erfið ráðgáta, en ég held að ég sé næstum búin að ráða hana. Ég veit þó ekki alveg hvað mér er ætlað að gera, ég veit bara að ég þarf að fara til London sem fyrst og þar fæ ég fleiri fyrirmæli. Ég veit líka að mér er ætlað eitthvað stórt hlutverk, hvað sem það nú er.
En það eru ekki margir sem ráða gátuna áður en þeir fullorðnast og ennþá er ég eina tilfellið sem ég hef orðið vitni af.
Fólk er fífl