Ég held að tilgangur lífsins sé bara hver sá sem maður vill.
Það er ekki hægt að rökstyðja tilgang lífsins held ég. Maður getur komið með getgátur en engin rök eru til staðar. Þá væri bara hægt að segja já Guð skapaði okkur öll, því ég veit ekki um neina aðra leið þannig að við gætum verið til. Þetta eru engin rök.

Ég get því miður ekki sagt að ef einhver tilgangur væri með lífinu væri það peningaráhyggjur. Þó svo það sé rétt hjá EstHerP að peningar hafi ekki alltaf verið til þá ber að hafa það í huga að peningar eru gjaldmiðill og hann hefur verið til síðan við vorum apar(ef við vorum apar).

Ég held að algengasti tilgangurinn með lífinu ef væri einhver sé að fjölga sér.
En það er bara Ef og það er bara ÉG.
Eina útskýringin sem ég get boðið fyrir þessum tilgangi er sú að ef tilgangurinn væri ekki að fjölga sér myndi líf deyja út , ef líf deyr út er ekki lengur neitt grundvöllur fyrir spurningunni hver tilgangurinn er vegna þess að það er enginn til að spyrja spurninguna.

humm það er nátturlega mjög persónubundið…

ætli maður fæðist ekki í heiminn í þeim tilgangi eins og dýrin, = matast, halda í sér lífi, vera heilbrigður, eignast maka, fjölga sér og hafa skjól, takast á við vandamálinn sem maður fær í lífinu og þetta gerir maður þangað til maður deyr.
Þetta er örugglega auðveldasta útskýringinn á tilgangi lífsins….

Mer er vodalega illa vid thessar efnishyggjukenndu skyringar a tilgangi lifsins sem flestir herna koma med.

OK, segjum sem svo ad tilgangur lifsins se ad lifa: fyrir hvern eda hvad tha? thegar madurinn deyr tha hverfa allar minningar hans um thad sem hann gerdi og oftast innan orfarra kynsloda minning annarra um hann. Hver var tha tilgangurinn med thvi ad lifa?

OK, vid getum sagt ad tho ad minningarnar um manninn deyji tha standi samt sem adur afleidingarnar af thvi sem hann gerdi eftir og thaer standa thangad til mannkynid lidur undir lok, en hvad thegar mannkynid lidur undir lok? Kannski mun mannkynid tha hafa ahrif a adrar vitsmunaverur sem kynnu ad rannsaka ummerkin sem mannkynid skildi eftir sig og laera af theim, og ef vid holdum svona afram tha getum vid faert rok fyrir thvi ad afleidingarnar geti stadid thar til lifid i alheiminum lidur undir lok, en hvad tha? Var tha a endanum einhver tilgangur med lifinu?
Eda er enginn endanlegur tilgangur?

Ef thad er enginn endanlegur tilgangur til hvers aetti madur tha ad vera ad streda vid ad reyna ad halda lifinu i ser og odrum? Fjoldinn allur af folki hefur mjog litla anaegju af lifinu og gledistundirnar of faar til ad vega upp a moti drunga hversdagsins. Audvitad gaeti stor hluti af thessu folki breytt lifi sinu til hins betra (en hvada hvata hefur thad annars til thess), en stor hluti hefur ekki moguleika til ad njota lifsins, hvort sem thad er vegna kugunar, sjukdoma eda einhvers annars. Hvers vegna aetti thetta folk ekki bara ad fremja sjalfsmord? A thad ad halda afram ad lifa bara af thvi ad thad er tilgangur lifsins?

Annad: Ef tilgangur lifsins er ad lifa, hvers vegna aetti nokkur madur ad forna lifi sinu fyrir adra? Madur sem thad gerdi hlyti ad vera galinn! Hann vaeri ad bregdast tilgangi lifs sins! Og geri einhver eitthvad til thess ad hamla thvi ad eg geti uppfyllt tilgang lifsins sem lengst, verd eg tha ekki ad beita ollum radum (jafnvel ad drepa) til thess ad varna thvi ad thad gerist aftur eda haldi afram? Segjum sem svo ad eg neyddist vegna adstaedna minna til ad bua i ibud med kedjureykingamanni. Segjum sem svo ad eg komist ekki hja thvi ad anda ad mer reyknum sem hann spuir utur ser allan daginn og ad hann haldi afram ad reykja sama hvad hver segir. Segjum sem svo ad eg geti fundid pottthetta leid til thess ad drepa hann an thess ad thad komist upp. Ef tilgangur lifsins er ad lifa vaeri eg tha ekki i fullum retti til ad drepa thennan mann sem er ad auka likurnar a thvi ad eg drepist langt fyrir aldur fram, vegna obeinna reykinga? Vaeri thad tha ekki bara sjalfsvorn?

Ég skal koma með spurningar.
Við erum að tala um tilgang lífsins, ekki aukaafurðir hanns.
Og við skulum gera ráð fyrir því í augnablikinu að tilgangurinn sé að lifa og tryggja að afkvæmi okkar komist af á sem bestan veg.

Karlmenn eru ekki nauðsynlegir eftir að egg hefur fróvgast til að afkvæmi verði til , þetta er af náttúrunnar hendi.

Sjálfsbjargarviðleytni er sjálfsbjargarviðleytni og kemur afkvæmum okkar ekkert við þar sem hún er til staðar hvort sem við eigum afkvæmi eða ekki.
Þar sem hún verður ekki til við að eignast afkvæmi getur hún ekki verið aukaafurð þess.

Ef við þurfum endilega að vera á lífi til að afkvæmi okkar hafi sem mestar líkar á því að að vaxa úr grasi áfallarlaust getum við þá ekki verið að gera alveg jafn mikið vont og gott fyrir það ? Ég meina ef þú bjargar alltaf barninu þínu útúr öllum vandarmálum og lætur yfir það einn allsherjar verndarvæng hvað skeður þá þegar þú deyrð eða ert ekki til staðar?
Gætirðu ekki alveg eins verið að gera betri hluti með því að deyja ?

Peningar og völd eru engin ábyrgð á því að þér takist að skila afkvæmi þínu sem best frá þér útí heiminn.
Getur maður ekki alveg jafnt verið að gera barninu sínu stóran grikk eins og stóran greiða ef maður fæðir það með endalausum peningum og völdum ? Ef ég man rétt þá er það rosalega oft fólk sem er með mikið af peningum og á allt sem fær frekar leið á lífinu og oft byrjar að nota eiturlyf og annað. Gáfur geturðu t.d. ekki keypt, þó svo hægt sé að kaupa liggur við fegurð í dag, getur ekki keypt góða rökhugsun. Gáfur geta komið þér miklu lengra áfram í heiminum í dag heldur en peningar.

Sama gildir um peninga og völd , fólk sækjist meira eftir þessu til að bæta eigin stöðu. Sem vill til að hagnast afkvæminu í leiðinni sé það til staðar. Þar sem margir gera þetta án þess að eiga afkvæmi og margir sem aldrei eignast afkvæmi því er þetta ekki aukaafurð.

Getur þá ekki verið að Makinn sem þú velur þér sé mikilvægasti hluturinn til að reyna gera sem best fyrir tilvonandi afkvæmi þín?
Fæsta maka geturðu keypt fyrir peninga og völd, Þar þarftu t.d. gáfur , fegurð, góðan persónuleika og ýmsa eiginleika sem það er meira en lítið mál að fá fyrir peninga.

Vissulega GETA þessir hlutir hjálpað að þér að koma sem flestum börnum á legg en því miður gildir þín regla um að meira sé betra ekki í þessu tilviki að mínu mati.

Það eru margir staðir það sem offjölgun er ekki vandamál til staðar t.d. noregur , ísland og fleiri lönd , samt sem áður þá eignast þetta fólk ekkert fleiri börn heldur en annarsstaðar(nema þar sem það er bannað). Ég tel ástæðu fyrir því vera alveg sömu og við hinu , meira þarf ekki endilega vera betra. Þú nærð aldrei og ég meina ALDREI að þjóna 10 börnum jafn vel og 1 , sama hvernig þú horfir á það því þú getur ekki keypt tíma.

Beinast þessir hlutir sem þú nefnir ekki frekar að því að bæta sitt eigið líf heldur en fyrir afkvæmi sín ?

að lifa lífinu lifandi er bara ágætt =)

Peningar?????Hinn sanni tilgangur lífsins er að LIFA til hvers að fæðast með enga lífslöngun
var það ekki guð sem gaf okkur lífið…ÞÁ Á AÐ LIFA ÞVÍ..samt fín grein heh heh :)