[Notanda eytt] fyrir 22 árum, 7 mánuðum Fjöldi lestra: 649

Pælt í sálinni

Ég hef lengi vel velt því fyrir mér hvað sálin er, hvar hún er og yfirleitt hvort hún “sé”.

Mér finnst líklegt að sálin sé bara vitund.

Mér finnst að ef það er sál í mér, þá er hún í hausnum… líklega þá heilanum.
Ef þú tekur af mér hendur og fætur, er ég þá ekki ennþá ég? Ok, haus og búkur eftir.
Sumir halda að sálin búi í hjartanu… kommon, fólk sem fær hjartagalla eða álíka og þarf að fá hjarta úr annarri manneskju fær ekki sál/vitund eiganda hjartans yfir á sig… eða hvað?
Ok, kynfærin… skapari afkomenda okkar. Eru þau ekki bara verksmiðja þar nýjar sálir eru framleiddar, unnar og flokkaðar? En, fólk getur misst dingalingið og enn verið það sjálft.

Ég er handviss að ef hægt væri að halda lífi í haus… nei, bara heila með tækjabúnaði þá værir þú samt þú sjálfur með vitundina í lagi. EN þig myndi vanta samt öll skynfæri til að sanna fyrir sjálfum þér að þú sért til í hinum áþreifanlega heimi. Þú myndir breytast í tölvu, haft getuna til að vinna út frá skipunum (á huglægann hátt) en, samt sem áður ekki verið viss um neitt nema þína eigin tilvist!

Þá kemur það… er hægt að þróa tölvu svo langt að hún eigi eftir að geta haft sína eigin sál? Þá er ég ekki að meina að setja heila úr manni í vélmenni og þ.h., heldur að búa til veru með sitt eigið egó. Sínar eigin hugmyndir um tilvistina.

Er svo hægt að eyða sálinni? Er tilvist eftir að líkaminn deyr?

Þetta eru allt forvitnilegar spurningar sem ég hef því miður ekki svarið við. Ég er ekki einusinni menntaður í heimspeki. Ég er bara að pæla út frá minni upplifun, þannig að þetta eru kannski ekkert nýtt eða merkilegt fyrir ykkur heimspeki-nördanna. =)

En látið endilega skoðun ykkar í ljós… hversu geggjuð sem hún gæti verið, ég er ekki viðkvæmur (er nú ekkert voða “sane” hvort sem er).

[Notanda eytt] fyrir 22 árum, 7 mánuðum

Stutt svar: Nei

Skilgreindu sál, hvað á hún að vera? Við sjálf? Persónuleiki okkar? Persónuleiki getur breyst með heilaskemmdum, og heilinn er líkamlegur þannig að það getur ekki verið. Ef hún er ekki persónuleiki okkar (við sjálf) hvað er hún þá?

Fyrra álit

[Notanda eytt] fyrir 22 árum, 7 mánuðum

Hvers vegna ætti sálin ekki að geta verið persónuleiki manns, þó svo að persónuleikinn geti breyst við heilaskaða? Hvers vegna er útilokað að það sem er líkamlegt geti haft áhrif á það sem er andlegt (og öfugt)?

Fyrra álit

[Notanda eytt] fyrir 22 árum, 7 mánuðum

Ég var að sína fram á að persónuleikinn er líkamlegur ekki andlegur, þannig að það sem fólk telur vera sál er ekki andlegt og það er frekar langsótt að vera troða sál inn í dæmið “af því bara” til þess að ríghalda í vonina um framhaldslíf.

Fyrra álit

[Notanda eytt] fyrir 22 árum, 7 mánuðum

Tja … þú reyndir að sýna fram á, að persónuleikinn væri líkamlegur. En þér tókst það varla, a.m.k. hefuru ekki svarað því hvers vegna eitthvað andlegt geti haft áhrif á eitthvað líkamlegt, eða hvers vegna eitthvað líkamlegt geti haft áhrif á eitthvað andlegt. Og jafnvel þótt maður trúi á sál, þá þarf maður ekkert endilega að viðurkenna eða trúa á framhaldslíf. Það er nefnilega sitthvað, ódauðleiki sálar og tilvist sálar. Það er hægt að viðurkenna tilvist hennar án þess að viðurkenna ódauðleika hennar (þótt það gangi ekki upp í hina áttina; maður getur ekki sagt sálina vera ódauðlega án þess að segja jafnframt að hún sé til).

Annars minnir mig að Sókrates/Platón hafi sagt nokkuð um þetta í einhverju af ritunum sem voru gefin út saman undir nafninu “Síðustu dagar Sókratesar” hér um árið. Þar er sálinni líkt við stillingu lýru eða hörpu (ef ég man rétt, það er langt síðan ég las þetta). Stillingin er svo ekki hlutur, a.m.k. ekki efnislegur.

Fyrra álit

[Notanda eytt] fyrir 22 árum, 7 mánuðum

Ég sá einfaldlega ekki tilgangin með því að þvæla eitthvað með tengingu líkama og sálar þar sem ég er fullviss um að sálin er ekki til staðar.

En ég spyr, ef sálin er ekki ódauðleg og stjórnar í rauninni engu í fari þínu eða hefur áhrif á þig á nokkurn hátt, af hverju ertu þá að setja hana inn í dæmið? Væri ekki auðveldara að gera ráð fyrir að hún sé ekki þarna?

Fyrra álit

[Notanda eytt] fyrir 22 árum, 7 mánuðum

Hvers vegna þarf ég að gera ráð fyrir að sálin sé ódauðleg? Mér sýnist þetta vera svipað og með stillingu lýrunnar sem ég nefndi áðan; stillingin er ekki til nema að lýran sé til. Ef lýran er eyðilögð, þá er engin stilling, og ef engin er stillingin, þá er lýran frekar ónothæf. Sama með manninn: Ef engin væri sálin (þ.e. ef þessi líking stenst), þá væri líkaminn frekar ónothæfur, og ef enginn væri líkaminn, þá er enginn staður fyrir sálina að vera.

Og ef sálin er persónuleiki manns, þá er nokkuð augljóst að hún hafi áhrif á mann - nema þá að þú viljir meina að persónuleiki hafi engin áhrif á mann.

Svo má líka athuga hitt, að á sjö eða átta árum hefur verið skipt um allt efni í líkamanum. Ef ég er ekkert nema líkami minn, þá er nokkuð augljóst (sýnist mér) að ég fyrir sjö árum sé alls ekki ég. Og það sýnist mér bara vera bull; ég er ég og enginn nema ég. Ef að ég eftir sjö ár er allt annar maður en ég fyrir ári, hvernig í ósköpunum ætti ég að fara að því að ná í innistæður á bankabók sem ég opnaði fyrir ári? Og hvernig get ég sagst hafa verið í Grandaskóla ef það var einhver allt annar en ég (ég er að gera ráð fyrir því að ég sé ekkert nema líkami minn) sem gekk í þann skóla? Mér sýnist að einfaldasta leiðin fyrir mann að geta sagst vera sá sami í dag og fyrir tíu-tuttugu árum sé einmitt sú að gera ráð fyrir tilvist einhvers konar sálar.

Fyrra álit

[Notanda eytt] fyrir 22 árum, 7 mánuðum

Líkaminn viðheldur sér sjálfur, auk þess sem heilafrumur endurnýjast ekki.

Fyrra álit

[Notanda eytt] fyrir 22 árum, 7 mánuðum

Ég er ekki að tala um frumurnar sjálfar. Ég er að tala um efnið sem frumurnar eru úr.

Fyrra álit

[Notanda eytt] fyrir 22 árum, 7 mánuðum

Could be. En þó að ég né nokkur annar skilji ekki hvernig heilinn (og líkaminn) virki þá ætla ég mér ekki að fara að búa til “andlegan” aukahlut bara til þess að fylla í það sem uppá vantar í kunnáttu minni. Staðreyndin er sú að því meira sem við lærum um okkur og umhverfi okkar því minni verður þörfin fyrir eitthvað andlegt til að útskýra hlutina og til að reiða sig á.

Ég er á þeirri skoðun að hvorki ég né þú né nokkur annar hafi sál í andlegri merkingu orðsins, og þér og öðrum er frjálst að hafa ykkar skoðun.

Fyrra álit

[Notanda eytt] fyrir 22 árum, 7 mánuðum

Ertu semsagt ekki sammála því, að sálin sé það skásta sem við höfum til að skýra þetta (hvernig maður sé sá sami og fyrir tuttugu árum, og það)?

Auðvitað kann að fara svo, að þetta allt verði útskýrt algerlega á grundvelli efnafræði, og að það komi í ljós að þessa samsemd sé hægt að skýra öðruvísi (og kannske er þegar búið að gera það).

Fyrra álit

[Notanda eytt] fyrir 22 árum, 7 mánuðum

Ég er sammála því að sálin sé auðveldasti og fljótlegasti kosturinn til að útskýra þetta, en ég tel það samt sem áður ekki vera rétta útskýringu.

Fyrra álit

kokos fyrir 22 árum, 7 mánuðum

En hvað ER þá sál? Er hún þá ekki “efni í líkamanum”? Ef hún er það, ætti hún þá ekki að endurnýjast einsog annað efni?

Þetta með að maður getur sagt að maður er sá sami og maður var fyrir tíu-tuttugu árum, þá hvort sem sál er til eða ekki, þá MAN maður það. Ef þú misstir minnið gæturðu varla sagt með fullri vissu að þú værir sá sem gekk í Grandaskóla :) ..ekki frekar en Jói Jóns getur með fullri vissu sagt að hann sé ungabarnið á myndinni.

Allavega, ef það að maður getur sagst vera sá hinn sami og maður var mörgum árum áður (þrátt fyrir endurnýjun efnis(og þá hlýtur sálin að vera eitthvað annað en efni eða extra-langvaradi efni?)) gertur talist hugsanleg rök fyrir sál, hvað eru þá minningar og hvernig vara þær?

Fyrra álit

[Notanda eytt] fyrir 22 árum, 7 mánuðum

En ég gæti misst minnið, og þá gæti einhver sagt mér að ég væri þessi maður á myndinni. Ég myndi ekki muna eftir því eða neitt slíkt, en þetta væri samt ég. Og barnið á myndinni væri Jói Jónsson, þótt hann myndi ekki muna eftir því. Hins vegar, ef það væri einhvern veginn hægt að flytja minningar úr einum líkama yfir í annan, þá myndi sá sem myndi þiggja minningarnar ekki vera sá sami og sá sem gaf þær.

Ég myndi giska á að minningar séu einhvers konar efnasambönd í kollinum á manni, sem geymast einhvern veginn eins og önnur efnasambönd. Sum geymast víst ansi lengi, skilst mér, a.m.k. í dauðu efni (ég held að ég sé ekki að bulla þegar ég segi að efnið í demanti í dag sé sama efnið og efnið í honum fyrir tvö hundruð árum, ég held að engin endurnýjun efnis (þ.e. atóma, rafeinda, nifteinda og/eða róteinda (og svo þetta sem það er úr)) hafi átt sér stað í honum eins og í lifandi líkama). Og þá ættu minningarnar að geymast ansi lengi. Eða þá að þær séu rafhleðslur, og þá ættu þær að geymast á meðan að það er eitthvað til að viðhalda spennunni.

Fyrra álit

kokos fyrir 22 árum, 7 mánuðum

Já það væri hægt að segja þér það, en þú gætir ekki haft neina fullvissu um að þetta værir þú, eða að þeir sem segðu þér frá þínu gleymda lífi færu með rétt mál.
Auk þess væru þeir sem segðu þér frá, að segja frá sínum (ekki þínum) minningum um þig og þú myndir kannski upplifa frásagnir þeirra bara sem hverja aðra frásögn? Einsog e-r segði t.d. við þig: “fyrir 2 árum fórst þú til Alaska, þér fannst ótrúlega gaman, ..fyrir utan rostungana þú komst að því að þér líkaði ekki við þau dýr!” ..Ég meina hvað merkir svona setning ef maður hefur ekki minningar um atburðinn? Varla gæturðu haldið því fram að þér hefði þótt gaman í Alaska, bara af því e-r sagði að þér hefði þótt gaman?

Þetta með ef hægt væri að flytja minningar, …hvað ef maður tæki t.d. eineggja tvíbura þurrkaði allar minningar úr hugum þeirra eftir að maður hefði gert nákvæmt afrit af þeim, svo myndi maður flytja allar minningar úr tvíbura b yfir í tvíbura a og öfugt, væri ekki séns að tvíburi b væri alveg sannfærður um að hann væri tvíburi a, og eru ekki einhverjar líkur á að hann hefði rétt fyrir sér? (þar sem þetta voru tvíburar gæti vel verið að þeir kæmust aldrei að hinu sanna)
…Því hvenær er maður sá sami og maður var? Ég væri eflaust sú sama þótt ég missti alla útlimi, væri skipt um eiginlega öll líffæri í mér, fengi 100 blóðgjafir, e-r heilastöðvar myndu lamast og gerðar yrðu erfðafæðilegar breytingar á mér (hmm held það allavega :))

Er annars eitthvað víst að minningar “geymist” í fjöldamörg ár? Er ekki séns að heilinn “afriti” fær með vissu millibili? Eða að minningar endurnýjist við það að hugsað sé um þær, gamlar minningar væru þá mininngar um minningu um minningu osfrv?

Ég er samt alls ekki að halda því fram að þetta þýði að ekki sé til sál, bara að segja að mér finnst fleira en sál koma til greina, “þegar maður veit að maður er sá sami og maður var fyrir meira en 7 árum”, sérstaklega þar sem maður veit ekkert slíkt fyrir víst ef maður er minnislaus :)

Fyrra álit

[Notanda eytt] fyrir 22 árum, 7 mánuðum

Sæll Lahassad

Sálin á að vera aðskilin öllu líkamlegu.
Sálin á að lifa eftir líkamsdauðann.
Sálin á að þroskast við hvert efnislega líf, hvar
s.s. það líf er.

Þannig líta sumir allavega á það.
Við skulum ekki gleyma að vegir framtíðarinnar eru órannsakaðir. Að ætla að fara að afneita og fullyrða með enga þekkingu er hálf kjánlegt.

Hver hefur ekki lesið um menn sem voru virtir vísindamenn, sem afneituðu því sem seinna kom í ljós að stæðist.

Hinsvegar bendir okkar litla og takmarkaða þekking á að enginn sé sálin.

En sökum hversu litla þekkingu við höfum, þá eiga menn að vera opnir fyrir öllu samt ekki gleypa við neinu.

Kv. 1til2

Fyrra álit

krizzi fyrir 22 árum, 7 mánuðum

Mitt perónulega álit er það að sálin sjálf, eða “ego” er aðeins einskonar áhorfandi sem getur fundið fyrir tilfiningum.

Ég tel að allar ákvarðanir sem við tökum er bara blekking, þeas. að þótt það væri önnur sál væri í líkamanum mundi hún gera það nákvælega sama.

Ef við “strippun” sálina frá líkamanum mundum við losna við allar tilfiningarm, tímatilfiningu osf. (þá mundi okkur ekki leiðast)…

…verð að halda áfram í Íslensku… hled áfram seinna…

bæjó
–krizzi–

N/A

Fyrra álit

[Notanda eytt] fyrir 22 árum, 7 mánuðum

Tilfinningar eru efnaboð og heilastarfsemi, ekki andlegar. Þetta “tilfinningalausa” Sci-Fi crap sem búið er að heilaþvo fólk með endalausum fimmauraspeki þáttaröðum er einfaldlega steipa.

Fyrra álit

krizzi fyrir 22 árum, 7 mánuðum

Ég verð að viðurkenna að ég er ekki alveg að fatta hvert þú ert að fara með þetta “Sci-Fi crappi?”

–krizzi–

N/A

Fyrra álit

[Notanda eytt] fyrir 22 árum, 7 mánuðum

Það sem ég var að fara með þessu sæfæ krappi var nokkurskonar vitnun í algengt plot í slöppum sjónvarpsþáttum:

“Gasp, þarna er vondikallinn sem hefur enga sál og þar af leiðandi engar tilfinningar!”

eða “Muhahahaha, ég bjó til skrímsli og lífgaði það við, en það er sálarlaust með engar tilfinningar!”

eða eitthvað í þá veruna.

Fyrra álit

krizzi fyrir 22 árum, 7 mánuðum

hm… það var ekki beint það sem ég átti við…

Ef við erum “tilfiningastrippup” þá getum við ekki fúnkerað. Við erum bara til án þess að finna fyrir neinu…

N/A

Fyrra álit

VeryMuch fyrir 22 árum, 7 mánuðum

Hvernig væri að nota gamla kléna líkingu, sem ég gerist oft sekur um að nota.

Gæti ekki hugsast að það sem við köllum “sál” sé eins og software í tölvu?

Hardwareið væri þá það sem við köllum “líkama” okkar.

Software er sannarlega eins og stillt lýra. Stillingin er í báðum tilvikum mynstur, myndað með efni. Ekki satt?

Allt er þetta efnislegt.

Auk þess að rök gegn e-u andlegu, sem óefnislegu. Þe hvað varðar spurninguna: “Hvernig getur hið andlega haft áhrif á hið efnislega og öfugt?” Spurningin er í raun: Hvernig getur e-ð sem er gersamlega ómælanlegt, haft áhrif á e-ð sem er mælanlegt?!

Jæja, ég hef íþm ekki rekið mig í neitt sem er ekki efnislegt, í grunninn. Rök eru mynstur hins efnislega, eins og spor í sandi. ;)

Kveðja
VeryMuch

Fyrra álit

midgardur fyrir 22 árum, 7 mánuðum

Hugmyndir manna um sálina birtast ágætlega í myndinni sem nexus666 sendi inn. Sálin hefur enga sérstaka staðsetningu frekar en t.d. virkni (e. function). Sálinn er þríeykið: Líkami, hugur og andi. Ef þetta er þýtt yfir á nútímamál þá getum við talað um lífræðilegan þátt sálarinnar, sálfræðilegan þátt hennar og að lokum menningalegan eða félagslegan þátt hennar.

Heggur þú fótinn af þér, heggur þú jafnframt hluta af sál þinni og hún verður ekki söm og áður heldur tekur á sig nýtt svipmót. Sama gerist ef hugur þinn verður fyrir skaða eða þú missir ástvinn þinn eða menningarlegar rætur. Sál þín er þannig síkvik og breytileg í samræmi við æviferð þína um reynsluheim þinn. Sérstök og einstæð. Eins og þú sérð þá átt þú enga möguleika að staðsetja hana við neitt sérstakt. Klæðnaður þinn og ímynd þannig einnig hluti af sál þinni.

Svona til að forðast allan misskilning þá er þetta ekki mín frumlega skoðun heldur æfaforn skilningur manna á sálinni. Hvort þessi heild lifi eftir dauða okkar, hefur síðan verið eílíft þrætuepli okkar dauðlegu manna og sýnist sitt hverjum.

Ég fresta dómi þar um, þangað til að því kemur að ég stend frammi fyrir svarinu :)

M.

Fyrra álit

RoMpEr fyrir 22 árum, 7 mánuðum

Ef þið viljið pæla í gerð sálarinnar þá vil ég mæla með myndinni Dark City. En hún er um geimverur sem vilja komast að því hvað gerir okkur menninna sérstaka og komast að því að það er sálin. Upp frá því gera þeir tilraunir á mönnum til að komast að hvernig sálin virkar. Sitt hvað mun koma þeim á óvart.

Ég tel að sálin sé eitthvað sem ekki er hægt að skilgreina eða skilja. Það er það sem gerir hana sérstaka, hún er allt sem við erum en samt ekki.

RoMpE

Fyrra álit

Popcorn fyrir 22 árum, 7 mánuðum

Ég sé ekkert sem sannar, eða bendir til tilvist
“sálar” sem yfirnáttúrulegs fyrirbrigðis.

Heilinn getur geymt upplýsingar.
Upplýsingar sem eru nóg til að mynda hegðun
okkar, líðan, tilfinningar, ekki satt?

Og jafnframt alla aðra þætti sálarinnar.

Nú, þar sem heilinn stjórnar líkamanum hlýtur
sálin að geta haft áhrif á hann.

Og að sjálfsögðu er heilinn hluti af líkamanum,
þannig að líkami hefur áhrif á sálina.

En geriði það fyrir mig að halda ekki að endurnýjun líkamans breyti einhverju.
Hvernig endunýjast líkaminn?
Jú, frumur skipta sér. Frumurnar sem koma út
úr skiptingunni eru nákvæmlega eins og þær sem
voru á undan þeim.

Sum sé, líkaminn endurnýjast, en breytist ekkert
VEGNA ÞESS. DNA sér um það.

Heilinn inniheldur sálina? Einhver?

Fyrra álit

skyage fyrir 22 árum, 7 mánuðum

Það eru allir að hringsóla sig uppúr skónnum hérna, mér finnst oft á köflum að fólk sé fast í trúarritningunni þegar umræðan færist yfir í hið óskiljanlega. En hvað um það, ég mæli með að fólk horfi á myndina “Final Fantasy”. Flott hugmynd um sálina og lífskraftinn, og eftilvill bara hin mesta raun. Annars finnst mér líkaminn og heilinn bara verkfæri fyrir lífskraftinn að nota.

Fyrra álit

branda fyrir 22 árum, 7 mánuðum

Sumt fólk vill meina að ekki sé til neitt sjálf heldur bara þessi vitund sem þú talaðir um. Við séum í raun bara hluti af umhverfinu hvort sem þér líkar betur eða verr! En þá vaknar spurningin: “Af hverju er ég þá hér í þessum líkama ef ég er ekkert merkilegri en mölin sem ég geng á?”. Hver er tilgangur lífsins? Ekkert svar til því enginn veit það alveg eins og enginn veit hvort guð er til.

Fyrra álit

Junglizt fyrir 22 árum, 7 mánuðum

Mitt álit er að sálin er það sem að þú vilt að hún sé , það er enginn þarna úti sem mun staðfesta fyrir þér að sálin sé eitthvað ákveðið , því miður. Endalausar spurningar eru til en því miður of fátt um “alvöru” svör. Ég legg ekki einu sinni í það að ræða hvað sé alvara og ekki , úff…

Fyrra álit

[Notanda eytt] fyrir 22 árum, 7 mánuðum

hafið þið dreymt eithvað svo raunverulegan draum að þið eruð alveg vissir að draumurinn væri ekki draumir og raunveruleikann eins og draum,
hvað með þá sem sáu fyrir hluti sem voru ekki orðnir.

SÁLINN:er eins og stóri bróður hann sem gætir að við förum okkur ekki í hættu þann sem veit hvað gæti gerst það erum við sem ráðum hvort það gerist.

við höfum vald yfir okkur en sumir vita ekki um það vald sem við höfum hver hefur algjöra stjórn ég kannski seinna ekki núnna seinna.

Fyrra álit

Prodigy fyrir 22 árum, 6 mánuðum

ég hef alltaf haldið að sálin sé einskonar túlkunar og skapandi parturinn á líkamanum,eitthvað sem flokkar niður hlutina eins og þeir koma fyrir,og hvernig bregðast skuli við atburðum,sálin að mínu mati sé til að koma okkur til að gera eithvað en ekki dýrslegar kvatir þetta var mitt álit á greininni þinni vel skrifað og góðar pælinga

Fyrra álit

Heimspeki

Heimspeki

Ofurhugar

Stjórnendur

Hverjir eru inni

Greinar

Pælt í sálinni

Dýr

Dægurmál

Fræði

Leikir

Lífið

Lífsstíll

Margmiðlun

Menning

Skjár

Sport

Tónlist

Tækni

Vélar

Hugi