spraekur fyrir 22 árum, 7 mánuðum Fjöldi lestra: 390

Hugsunarheimurinn

Ég fór að velta fyrir mér einu um daginn, og datt í hug að láta það flakka hingað. Þegar fólk á erfitt með að taka ákvarðanir og standa við þær, lofa hinu og þessu en standa ekki við neitt, segja eitt og meina annað, lýgur mikið og á erfitt með hreynskilni, leysir vandamál með því að fresta þeim alltaf meir og meir, hvað þýðir það ?

-Er viðkomandi einstaklingur fæddur og uppalinn við þessar aðstæður, og álítur þetta vera eðlilega hegðun ?

-Hefur viðkomandi átt við stórt vandamál að sríða í lífinu, og er ekki búin/búinn að finna “sig” sjálfan/sjálfa í lífinu ?

-Eru sumir bara búnir að temja sér þann lífsstíl að gera einungis það sem þeim hentar hverju sinni ?

-Á viðkomandi erfitt með að hugsa fyrir afleiðinum gjörða sinna, og hugsunarheimur viðkomandi nær ekki út fyrir þau sjálf ?

-Eða er þetta bara til marks um lítið egó, og sjálfstraust af skornum skammti ?

Maður dæmir heiminn útfrá því sem maður sjálfur/sjálf þekkir, hefur lesið, séð í sjónvarpinu, heyrt í útvarpinu eða heyrt aðra talað um, svo er það undir okkur komið hvað við tökum trúverðugt. Ég hef tildæmis oft rekið mig á með það í lífinu að treysta, eða trúa fólki of gjarnan og lennt í svaðinu. Þetta er kannsi því ég, mín fjölskylda og allir vinir mínir eru mjög “orðheldiðfólk” og ákveðið fólk og veit hvað það vill, og hefur góða og gilda ástæðu fyrir ákvörðunum sínum, og geng ég kannski bara útfrá því að aðrir séu eins.

Þetta vandamál mitt hefur valdið mér töluverðu tjóni undanfarið, bæði í stórum málum jafnt sem og í allskyns smáatriðum í hversdagslífinu. Ég vil læra að skilja hugsunarheim fólks sem á erfitt með alla þessa hluti sem ég taldi upp í byrjun, svo ég geti þekkt svona fólk í samfélaginu og varast það að lenda í veseni, með varkárni. Því satt að segja hefur lífið mér verið eitt stórt vesen undanfarið rúmlega hálfa árið og alltaf er það eitthvað nýtt sem kemur uppá.

Svo ég taki þetta saman svona í endan fyrir þá sem hafa dottið út einhverstaðar í greininni og eru núna að lesa bara það sem stendur neðst. Hvaða ástæður liggja að baki hegðun fólks sem hegðar sér svona, þá er ég ekki einungis að tala um útfrá sálfræðilegu sjónarmiði heldur frá öllum hugsanlegum sjónarmiðum og öllum hugsanlegum fræðigreinum.

krilli fyrir 22 árum, 7 mánuðum

sko ég er AKKÚRAT svona eins og þú lýsir (að mestu … ég reyndar lýg ekki viljandi :) … en stundum lendi ég í því að segjast geta gert e-ð fyrir einhvern tíma og get svo ekki staðið við það, aðallega vegna þess að ég er aðeins of bjartsýnn á það hvað það tekur langan tíma að gera hlutina) - en ég hef ekki nema smá part af hugmynd afhverju ég er svona

en hm hluti af kenningunni er þannig að þetta sé uppeldistengt - ég var (og er) hamingjusamt einbirni sem þurfti aldrei að gera neitt :)

skortur á sjálfsaga er málið held ég … er að reyna að finna út hvaðan það kemur

læt þig vita þegar ég er búinn :)

-k-

Fyrra álit

FragGer fyrir 22 árum, 7 mánuðum

það er bara eitt sem ég ætla að segja þér, og það er þetta-“Ekki reyna að kortleggja hugsunarhátt þinn, né nokkurs annars manns heilsunnar vegna”. Það er alltaf skemmtilegra að hlusta á einhverna tala um einhvað mál ef maður þekkir ekki náungan, það gerir það auðveldara að rífast við kauða seinna nær.

Fyrra álit

spraekur fyrir 22 árum, 7 mánuðum

Það verður seint hægt að kortleggja hugsunarhátt minn og hugsunarhátt annarra. Ég var að spá í þessu út frá mismundandi sjónarmiðum, til dæmis félagsfræðilegu hlið málsins, sálfræðilegu hlið málsins og bara almennt eftir reynslu fólks eins og Krilli var hér að miðla. Það er í eðli okkar mannanna að reyna skilja heiminn í kringum okkur. Hvernig heimurinn varð til og þessháttar pælingar. Ég er forvitinn að eðlisfari og mig langar bara að átta mig á fólki í kringum mig, ég geri mér fulla grein fyrir því að ég á aldrei eftir að skilja það alveg en einhvern hluta kannski. Markmiðið með þessari grein var einungis að hrida af stað umræðum um þessi mál og reyna að varpa ljósi á þetta umræðuefni. Er það ekki akkurat þetta sem heimsspekin fæst við ? Rökræða ýmiss málefni og verða fróðari um heiminn á mjög víðum grundvelli ?

Fyrra álit

VeryMuch fyrir 22 árum, 7 mánuðum

Sprækur:

Ég man að ég átti það einusinni til að taka fólk of alvarlega. Þar sem ég hélt að það væri eins og ég. Hvílík mistök! ;)

Fávitinn e. Dostojevskí, lýsir ýktu dæmi, einskonar messíasar karakter, sem var of góður og tók fólk eflaust of hátíðlega. En Dostojevskí er mikill mannaþekkjari.

Fólk eru í raun einfaldar skepnur. Þær vilja hafa það gott, láta sér líða vel, forðast áreiti, sársauka, þær vilja koma ár sinni fyrir borð, vilja bæta stöðu sína. Manneskjur stjórnast af tilfinningum, EKKI skynsemi! Undantekningarnar eru þess vegna því það miklu áhugaverðari. ;)

Í stuttu máli eru menn einstaklega klár dýr, en fyrst og fremst dýr. Það að menn séu afmarkaðir frá restinni af dýrafræðinni, er einfaldlega skiljanleg sjálfsblekking. ;)

Að skilja fólk er að skilja dýr. Dýr stjórnast fremur af tilfinningum, en skynsemi. Fólk mun frekar taka ákvarðanir byggðar á tilfinningum en skynsemi. NB tilfinningar eru, skondið nokk, stundum farsælli, í praxís. ;)

Skynsemin er ambátt tilfinninga, í flestu fólki. Skynsemin er notuð til að réttlæta ákvarðanir teknar af tilfinningunum.

Ekki taka fólk hátíðlega! Fæst fólk er eins og undantekningarnar, sem það vill spegla sig í. Enda er fátt “mannlegra” en að samsama sér við e-ð sem er merkilegra og göfugra en maður sjálfur. ;)

Í stuttu máli, slakaðu bara á, ekki tala hlutina of alvarlega og allra síst fólkið. Lærðu að brosa, og hafa húmor fyrir þessu vesæla kyni, sem við erum hluti af. Lærðu að hafa húmor fyrir því hve gersamlega vonlaus við erum, og föllum alltaf í sömu gryfjurnar, erum alltaf sömu guðsvoluðu bjánarnir og við höfum verið frá upphafi. :)

Það er einng hollt að vera ekki of strangur við sjálfan sig, því maður sjálfur er einnig gerður mannlegur. Ekki múlbinda eðlið, þó að maður reyni að hafa skynsemina í valdastólnum.

Að vera maður með mannlegt eðli er svona soldið eins og að halda gæludýr, td hund. Hundaeigendur þurfa að viðra hundinn sinn og gefa honum svigrúm; annars fer hann að naga sófasettið og grafa upp gólfteppið, og bíta bréfberann. ;) Við viljum það varla, eða hvað? ;) Við verðum að halda hundinum hamingjusömum, með því að leyfa honum að lifa sínu hundalífi, en undir okkar stjórn og þannig að lífstíll okkar beri ekki skaða af. Þannig að þetta er samspill tveggja þátta, þannig að þeir njóti sín sem best saman. En skynsemin verður að ríkja.

Voltaire skrifaði ágætis bók, sem inniheldur húmor af því tagi sem ég minntist á hér að ofan. Hún hefur verið gefin út af Hinu íslenska bókmenntafélagi, undir titlinum “Birtíngur”, í afburða þýðingu Laxness. Ég mæli með henni.

Hamingjuskemmtigleðikveðjur!
VeryMuch

Fyrra álit

spraekur fyrir 22 árum, 7 mánuðum

Já það er nokkuð til í þesu hjá þér. Eftir alltsaman erum við bara dýr og viljum á endanum bara að okkur líði vel. Eins og þú segir :)

Fyrra álit

spraekur fyrir 22 árum, 7 mánuðum

Já það er nokkuð til í þesu hjá þér. Eftir alltsaman erum við bara dýr og viljum á endanum bara að okkur líði vel. Eins og þú segir :)

Fyrra álit

Popcorn fyrir 22 árum, 7 mánuðum

Einhver sagði mér að allar okkar gjörðir beinist
að einu takmarki. Takmarkið heitir hamingja.

Eruð þið sammála þessu?

Fyrra álit

spraekur fyrir 22 árum, 7 mánuðum

Þegar ég hugsa fyrst út í þetta þá dettur mér eitt í hug. Við hugsum ekki bara um okkar eigin rass og hvernig okkur líður, við viljum líka að öðrum líði vel og líki við mann ekki satt ? Sem er jú partur af því að láta sér líða vel. Þannig að já ég er sammála þessu svona í grófum dráttum, þetta á sér vitanlega undantekningar …

Fyrra álit

VeryMuch fyrir 22 árum, 7 mánuðum

Sprækur:

Já akkúrat!

Okkur líður vel ef fólkinu í kring um okkur líður vel. Ég held raunar að eftir því sem maður verður eldri, eykst þessi þáttur í vellíðun okkar. Ég tala nú ekki um ef maður á fjölskyldu og börn. En þetta er okkur væntanlega í blóð borið.

Mínar hugmyndir varðandi þetta, eru eftirfarandi. Að í raun og sann, er sjálf okkar samsett og háð ytri aðstæðum, að mjög miklu leiti.

Minningar okkar, fólk sem við þekkjum, foreldrar, systkyni, vinir og vandamenn, börnin okkar, heimili okkar, hverfið okkar… allt er þetta raunverulegur hluti af okkur sjálfum. Ef e-ð óæskilegt, að okkar mati, kemur fyrir þessa þætti, mun það óhjákvæmilega snerta okkur.

Þal skiptir umhverfið okkur mjög miklu máli, þennan þátt má síst vanmeta. Það er auðvelt að gleyma þessu, en þetta verður mjög áþreifanlegt ef við reynum þetta í eigin lífi.

Við getum bara ímyndað okkur hvernig okkur liði ef allt sem ég taldi upp hér að ofan, myndi umturnast eða verða fyrir nokkurskonar katastróf. Það eru ekki margir sem myndu lenda á fótunum eftir þessháttar kúfvendingu.

Ss já umhverfi okkar er í raun hluti af okkur sjálfum, og okkur því mjög mikilvægt, svo til ómetanlegt.

Þetta er eflaust hægt að framlengja í siðfræðilegar vangaveltur, en ég læt ofansagt nægja.

Kv.
VeryMuch

Fyrra álit

Sokrates fyrir 22 árum, 7 mánuðum

Hamingja, ánægja og allt annað er bara sjálfsblekking, þetta er ekki til í þeirri mynd sem við höldum að það sé. Það eina sem þarf til að skapa þessa svokölluðu “hamingju” er t.d. að horfa í augun á einhverri fallegri manneskju. Við eigum ekki sálir, við erum bara til, við erum lífverur eins og apar og amöbur.
Í sambandi við þessa hegðun þá þetta samspil margra þátta. Fer eftir samfélagi, uppeldi og vinahóp. Hvernig er vinahópurinn sem þessi einstaklingur býr við, er þannig hegðun ríkjandi þar? Hvernig var uppeldið hjá honum/henni? Hvernig er samfélagið í dag?
Allar tegundir hegðunar eiga sér skýringar. Hvort hún sé það sem kallast viðurkennd hegðun eða ekki. Allt á sér skýringar í samfélaginu, í heilanum og uppeldi. Það sem einstaklingurinn lærir þar tekur hann upp og notar áfram í lífinu.

Sokrates

Fyrra álit

Popcorn fyrir 22 árum, 7 mánuðum

Hér ætla ég að mótmæla sjálfum mér.
Hamingja er ekki alltaf takmark. Þegar þetta snýst
um að lifa í blekkingu er oft gerð undantekning,
sbr sættirðu þig við að vita af blekkingunni ef
það gerir þig hamingjusaman?

Við viljum oft VITA þótt við tökum þá áhættu að
líða illa við það.

Það er líka mismunandi eftir fólki.
Og, ég held að þú sért ekki endilega a reyna að
komast að því rétta með því markmiði að verða hamingjusamur.

Fyrra álit

marxus fyrir 22 árum, 7 mánuðum

Hamingja er kannski gulrót sem við teljum okkur vera að elta, en um leið og náum henni erum við búin að missa af henni. Hamingja er aðeins augnablik sem líður fljótt hjá. Ef við teljum okkur njóta hennar í lengri tíma er um að ræða nostalgíu og hamingjan blekking ein. Lífið er fullt af örstuttum augnablikum sem komast misnálægt því sem við köllum hamingju. Ef við eltumst alltaf við ókomin eða liðin augnablik missum við af öllum tækifærum sem við höfum til að upplifa hamingju. Hamingjan er ekki í gær og ekki á morgun, hún er ekki á Spáni og ekki á Mars. Hún er nákvæmlega hér og nú á þessum stað og þessu augnabliki. Þvílík tímasóun að sitja fyrir framan tölvu þegar ég gæti verið að upplifa hamingju!

Fyrra álit

spraekur fyrir 22 árum, 7 mánuðum

Góður punktur, en spáðu í þessu. Er hamingja ekki að geta stoppað hvenar sem er á deginum, vikunni, mánuðnum, árinu og sagt ég er ánægður með mig og það sem ég hef verið að gera undanfarið ? En tilþess að geta öðlast hamingju verður manni stundum að líða illa inn á milli. Svo ég útskýri þetta aðeins nánar með einföldu myndlíkingardæmi. Ef allar manneskjur væru jafn stórar þá væru náttlega ekki til litlar og stórar manneskjur rigth ? Ef allar konur litu nákvæmlega eins út og ef allir karlmenn litu eins út, þá væri ekkert til sé héti ljót kona og falleg kona eða ljótur maður eða fallegur maður ekki satt ? Ef okkur líður alltaf vel, þá er það ekki raunveruleg hamingja, maður verður að hafa eitthvað til að miða við. Heimurinn er fullur af andstæðum sem togast á milli, það er grunnhugsunin á bakvið tilfinningar okkar. Hvernig skilgreinum við skemmtilagen vin ? Maður verður að þekkja einhverja mjög leiðinlega manneskju til að geta átt góðan vin, og vinir geta samtsem áður ekki alltaf verið skemmtilegir. Þetta er mjög djúp pæling hjá mér, raunar svo djúp að ég á erfitt með að koma henni í orð en ég vona bara að mér hafi tekist að koma þessari hugleiðingu minni til skila…

Fyrra álit

Heimspeki

Heimspeki

Ofurhugar

Stjórnendur

Hverjir eru inni

Greinar

Hugsunarheimurinn

Dýr

Dægurmál

Fræði

Leikir

Lífið

Lífsstíll

Margmiðlun

Menning

Skjár

Sport

Tónlist

Tækni

Vélar

Hugi