MarySkary:

MarySkary:
“Jæja…best að telja upp að tíu áður en ég byrja. Satt að segja líst mér ekki vel á þá þróun sem hefur orðið í samskiptum okkar, þetta er komið út í ómálefnalegt skítkast í stað vitsmunalegra rökræðna. Ég vil líka koma því á framfæri að siaðsta bréf mitt var að mestum hluta kaldhæðnislegt grín (illa heppnað, ég viðurkenni það). Og nú heldur þú að ég sé að reyna að draga það sem ég sagði til baka með því að kalla það grín og finnst ég þá vera orðin rola (auk þess að vera snobbuð, hrokafull og leiðinleg).”

VeryMuch:
Þessar samræður okkar hafa ekki enn náð því að kallast “vitsmunalegar rökræður”. Skýrt afmörkuð ágreiningsefni eru ekki til staðar og þal er gagnrýni byggð á getgátum um skoðanir. Þetta er einn helsti feill í þessum samræðum okkar í milli. Þal er allri gagnrýni beitt á túlkanir á skoðunum, og gagnrýni á gagnrýni; en sjálfmálefnin bíða á hliðarlínunni.

Samræðurnar hófust raunar fyrir gagnrýni (sem er velkomin) á svar mitt við upphaflegu greininni hér. Síðan hefur þetta farið lengra og lengra frá málefninu og “vitsmunalegum rökræðum”.

Kaldhæðni er óheppileg ef maður veldur henni ekki. Illa heppnuð kaldhæðni leiðir auðveldlega til misskilnings og lítur einfaldlega bara illa út.

Ég bjóst ekki við því að þú myndir draga neitt til baka. ;)

En mér kemur ekkert við hvaða persónulegu tilfinningar og hugleiðingar liggja baki ákvarðanna þinna. Að ef þú gerir hitt og þetta, þá líði þér eða finnist hitt eða þetta. Þetta kemur málinu ekki við og dregur athyglina frá aðalatriðunum. (Mér þykir td einmitt svona útskýringar loða við ákveðin aldur.)


MarySkary:
“Þér er tíðrætt um þessa blessuðu skóga. Ég var hins vegar að velta fyrir mér hvað landnámsmenn hafi notað öll þessi tré í sem þeir eiga að hafa hoggið? Eftir frásögnum af landnámi þeirra virðast þeir hafa mest notað rekavið í húsbyggingu (enda er íslenska birkið ekki beint heppilegur kostur þar á bæ) og þ.a.l. ekki hoggið þau tré. Svo þegar rekaviðurinn fullnægði ekki þörf mannanna fóru þeir að byggja úr e-u sem nóg var af, þ.e. torfi og grjóti. Svo hvað varð um trén? Mér er spurn.
Ég held að þau hafi einfaldlega dáið, því sökum áðurnefnra ástæðna (loftslagsbreytinga, náttúruhamfara, ágangs manna og dýra) fór gróðurinn að eyðast og jarðvegurinn varð þá berskjaldaður og jarðvegsþykknun jókst gífurlega, gróður fór í kaf vegna þess hve mikill jarðvegur fauk yfir landið og trén dóu. Reyndar held ég þetta ekkert, þetta hefur verið sannað með mælingum á jarðvegsþykkt í samanburði við öskulög. Þær mælingar sýna að jarðvegsþykknun sé 5 sinnum meiri eftir landnám en fyrir vegna áðurnefndra ástæðna. Þetta er það sem ég reyndi að segja en þú drekktir því í kommentum um námsefni.

Svo til þess að draga skoðun mína saman í örfá orð: landnámsmenn hjuggu ekki trén vegna þess að þeir höfðu ekkert að gera við þau, heldur dóu þau vegna jarðfoks og gróðureyðingar.”

VeryMuch:
Mér finnst tilfinnanlega vanta aðalatriðið inní þetta. Kannski er það skýring á því hve treg þú ert til að hugleiða hugmynd mína um skógeyðingu Íslands.

Málið snérist upphaflega um það að menn hefðu haft slæm áhrif á náttúruna. Sem eru mótrök við það að fókl hafi lifað í einhverri sátt við náttúruna á árum áður; einhverri meiri en við gerum í dag. (Raunar nefnir þú menn í svari þínu, en þú virðist hafa gleymt hversvegna við erum einmitt að tala um þetta mál.)

En aðalatriðið í kenningum, sem ég nefni um eyðingu skóga á Íslandi, felst í því að það voru kindurnar sem gengu lausar í skógi og kjarrlendi landsins. Þær átu lauf og nýjabrum trjánna. Þetta leiðir til hruns trjástofna á Íslandi. Þetta er hugmyndin í aðalatriðum.

Svo er það tengingin við rökin sem ég beitti gegn því að mannfólkið hefði á árum áður lifað í meiri sátt við náttúruna á árum áður; verið náttúruvænni á einhvern hátt. En það felst í því að kindurnar voru bústofn landnemanna. Menn fluttu dýrin inn, þau voru partur af “iðnaði” þeirra. Þal voru kindurnar afleiðing manna. Það er elaust hægt að deila um áherslu sem leggja á þetta í áhrifum á skóglendi Íslands. En það er ekki hægt að horfa framhjá þessu.

Ég vil skjóta smá inn hér. Er jarðvegsþykknunin ekki afleiðing skógeyðingarinnar, en ekki orsök? Þar sem binding róta trjánna nýtur ekki lengur við. Þannig að hugsanlega hefurðu e-ð misskilið staðreyndir málsins hér.

Þal hef ég idíótheld rök gegn þeirri hugmynd að menn hafi verið náttúruvænni í háttum sínum, í fyrndinni. Þeir voru einfaldlega ekki eins umsvifa miklir, en alls ekki náttúruvænir. Enda er “náttúruvermd” hugtak nútímans. Það segjir nú e-ð.


MarySkary:
“Ætlaru nú að rakka mig niður vegna þess að þetta eru svo ”hrokafullar“ og ”stelpulegar“ skoðanir?”

VeryMuch:
Þetta voru ekki dæmi um það. Þetta voru raunar ekki skoðanir í þetta skiptið, sem er vel. Hér leyfðir þú staðreyndum að tala, sem er vel. En í þetta vantaði ákveðið lykilatriði. Mælingar voru staðreyndir, hitt voru kenningar, ss ályktanir dregnar af staðreyndum. En þetta er ss fínt hjá þér hér.


MarySkary:
“Mínar hugmyndir um ”kennsluefni flestra skóla“ eru komnar frá vinum mínum í MH, Kvennó og Verzló. Við höfum borið saman það sem við erum að læra og það er alls ekkert það sama. Og ég setti ”fornfálega“ innan gæsalappa í mínu svari síaðst vegna þess að það er það sem margir segja um skólann minn. Kannski hef ég litast af því og hef því fornfálegar skoðanir.”

VeryMuch:
Ég get auðvitað aðeins talað fyrir mig og mína skólagöngu hér. Ég kannaðist bara ekki vitund við það sem þú varst að tala um, og talaði skv því. Getur það ekki líka hugsast að þú hafir aðeins “lagað þetta til”, þegar þú varst að lýsa þessu?


MarySkary:
“”Mér þykir þú treg til að átta þig á hvenær mál þitt hefur verið skotið í kaf. Kondu með gagnrök. Ekki láta eins og þú hafir ekki skilið rökin. Þetta er ekki morfís. ;)“

Hver er hrokafullur núna? Þú gjörsamlega neitar að taka skoðunum mínum sem góðum og gildum heldur hamrar á því að þú hafir skotið þær í kaf. Nei bíddu við, það er ekki hrokafullt, það er barnalegt.”

VeryMuch:
Mér þykir það ekki hroki að benda þér á það sem miður hefur farið, og liggur fyrir.

Mér finnst þú soldið gjörn á að svara því sem þú heldur að ég segi, eða túlkar það sem ég segi á versta veg og svara því.

Einnig virðist þú misskilja sumt, eða ekki gefa þér tíma til að skilja það. Td eins og þett með kindurnar og skógeyðingu. Auk þess með þykkt jarðvegs, sem hugsanlega afleiðingu skógeyðingar en ekki orsök.

Fyrrnefnda atriðið minnir mig á samræðu taktík sem er notuð td í ræðukeppnum, eins og morfís.

Hið síðara er meira í ætt við reynsluleysi.

Skoðanir eru bara það, skoðanir, ef þeim fylgir ekki rökstuðningur. Það er nú bara þannig. Rökin eru aðalatriði, ss að tengja skoðanir sínar við eitthvað fast, byggja undirstöður undir skoðanir sínar.

Annað varðandi skoðanir og skoðanamyndun, sem ég veit ekki hvort á við þig. Er að það er mikilvægt að draga skoðanir sínar af staðreyndunum, en ekki draga staðreyndirnar að skoðunum sínum. Þe að draga ályktanir af staðreyndum, en ekki að móta skoðun fyrst sem er svo rökstudd eftir á. Það er töluverður munur þar á.


MarySkary:
“Þú sakar mig um að leggja mína eigin meiningu í það hvernig þú hljómar. Hvað kallaru það að gagnrýna umbúðir en ekki innihald? Fagmannlegt? Af hverju reyndiru ekki að hrekja það sem ég sagði í stað þess að ásaka mig um að túlka allt mér í hag?”

VeryMuch:
Ég hef nú þegar hrakið það sem þú hefur sagt, svo langt sem það er mögulegt. En endilega bentu mér á lausa enda og ég mun beina athygli minni að þeim.

Ég hef fyrst og fremst gagnrýnt innihald þess sem þú segir. Ég trúi ekki að þú mótmælir því.

Það er ekkert að því að gagnrýna “umbúðir” sérstaklega þegar þær hafa áhrif á innihaldið. Þú hlýtur að sjá mikilvægi þess að leggja málefnin þannig fram að þau séu greinileg og skýr. Þetta er fullkomlega í takt við það sem kallast fagmannlegt. (Að mínum dómi amk.)

Ég hef td ekki minnst einu orði á stafsetningu eða uppbyggingu setninga, málfar, eða neitt í þeim dúr. Ég myndi mun frekar flokka þessháttar atriði undir “umbúðir” ef ekki hrein aukaatriði.


MarySkary:
“Fyrst Íslendingasögurnar eru hluti af alþjóðlegum miðaldabókmenntum hins vestræna heims af hverju lesa Bretar þær ekki eins og við lesum Shakespeare eða Tolkien? Leggja Bretar kannski aðra merkingu í hugtakið ”alþjóðlegar miðaldabókmenntir“ en við? Eða erum við bara svona ómerkileg að við eigum það ekki skilið að vera lesin af fyrrum heimsdrottnurum?”

VeryMuch:
Í fyrsta lagi eru hvorki Shakespeare né Tolkien, dæmi um miðaldabókmenntir.

Ástæður þess Bretar lesa Shakesp. eða Tolkien eru líklega svipaðar og þær ástæður sem valda því að við lesum þessa höfunda. Auk þess að Shakesp. er skyldulestning í skólakerfi þeirra.

Hversvegna sumt verður alþjóðlegt og vinsælla en annað veit ég ekki nákvæmlega. En sumt er það einfaldlega og mér þykir óþarfi að loka augunum fyrir því. Enska er td annsi mikið notað tungumál. Hversvegna er svo til allt námsefni í HÍ á ensku?! Mér þykir einfaldlega kjánalegt að menntun sé fyrst, í háskóla, komin á alþjóðlegt stig.

Kannski er ein aðalástæða fyrir miklum vinsældum Shakesp. að hann er á ensku, og verk hans eru einfaldlega frábær. Þessir kostir valda því að verk Shakesp. verða alþjóðleg klassík.

Hver segir svo að Bretar lesi ekki sumir hverjir Íslendingasögurnar? Þeir gera það sumir skal ég þér nú segja. ;)

Munur Íslendingasagna og Shakesp. eru augljós. En það er bara spurning um stigsmun á því hvað verður vinsælla á alþjóðlegum grunndvelli og kemst þal nær kjarna hinnar alþjóðlegu menningar. Sökum þess að fólkið heldur því á lofti. Það er ekkert að því að taka mið af þessu í menntun á Íslandi.

Það að eitthvað sé á jaðri alþjóðamenningar, þýðir ekki að það sé ómerkilegt, eða ómerkilegra. Ég kannast ekki við að hafa gefið í skyn að Íslendingasögurnar væru ómerkilegar. Það er mér fjarri.


MarySkary:
“Eins og þú kannski veist þá koma íslensku ”jóla“sveinarnir jólunum voða lítið við. Enda samræmist það ekki boðskap kristinna að stela og liggja á gluggum. Það sem ég var að benda á er að íslensk menning hefur sérstöðu, það er ekki allt eins og í öðrum löndum á vesturlöndum. En þar túlkaðir þú þetta eins og þú vildir og fórst að ræða um jól og halda þau sannarleg. Ég get alveg deilt því með þér að ég hef einu sinni farið í kirkju á jólum og varð svo mikið um að ég rauk út eftir messuna staðráðin í að skrá mig úr Þjóðkirkjunni.”

VeryMuch:
Öll lönd hafa sín sérkenni það er óumdeilanlegt. Ísland hefur enga sérstöðu í því efni. Það er ekki til það land þar sem allt er eins og í öllum hinum vesturlöndunum. (Enda felst í þessu orðalagi mótsögn ;), en það er ekki aðalatriðið núna.)

Varðandi jólasveinana, þá eru þeir tilbúið fyrirbæri, sem er engin ástæða til að vermda frekar en e-ð annað. Enda byggir tilvist þeirra á innfluttum jólum. Aukþess sem trúin, sem jólinn byggja á, eru líka innflutt menning.

Ekki veit ég hvað ég á að hafa túlkað eins og ég vil. En mér sýnist þú hafa misskilið það sem ég sagði, nefnilega :“sannarlega sönn jól”. Ég átti ekki við að það væri hægt að sanna jól, eins og stærðfæðilega að sanna jólin. Ég var að nota orðalag sem er óskylt því, eins og e-ð sé “sannarlega satt” í merkingunni “sannarlega raunverulegt fyrirbæri”. Það má vera ætti að forðast svona orðalag þar sem auðvelt er að misskilja það.


MarySkary:
“Svo að þú ert fylgjandi alheimsvæðingu? Að allur heimurinn verði ein þjóð með sameiginlega menningu og tungu jafnvel? Nú ert þú kominn í eitthvert draumaríki því ég held að það muni aldrei ganga upp. Sjáðu t.d. ástandið fyrir botni Miðjarðarhafs. Þarna eru komnar tvær þjóðir sem munu aldrei samþykkja að verða sameinaðar í eina þjóð. Einfaldlega vegna þess að þær hafa gert hvorri annarri svo mikinn skaða. Mannkyn mun aldrei geta sameinast undir einn hatt, við erum einfaldlega of ólík.”

VeryMuch:
Í fyrsta lagi: Hvað er alþjóðavæðing?
Í öðru lagi: Hvað fær þig til að halda að ég sé henni fylgjandi?

Síðan ferðu bara að spinna e-ð upp sem ég kannast ekki neitt við. Þetta hef ég einfaldlega ekki sagt og þú hefur hér túlkað ansi frjálslega þykir mér. ;)

Ég sé því ekki ástæðu að kommenta meira á þetta.

Þó að vissulega getum við farið að tala um alþjóðavæðingu og hvað hún er, hvort hún sé góð eða slæm, tengja alþjóðavæðinguna við heiminn í dag og ástand heimsins í dag, osfrv. en ég held að það væri efni í nýjar samræður og útúrdúr frá helvíti fyrir þessar samræður.


MarySkary:
“Menning þróast eins og allt annað. Íslensk menning í dag er ekki sú sama og fyrir 200 árum. Við höfum orðið fyrir áhrifum utan frá en þrátt fyrir það hefur íslensk menning sérstöðu. Jú, við borðum pizzur og horfum á bandarískar hollívúddmyndir en við borðum líka sviðakjamma og horfum á íslenskar bíómyndir. Og við erum ein um það, ekki satt? ”

VeryMuch:
Jú, menning þróast, sannarlega, mikið rétt. Hversvegna ættum við þá að hafa áhyggjur af þróun íslenskrar menningar í dag?
Hversvegna er þróun í menningu e-ð verri í dag en hún var í gær?

Særstæða okkar er ekkert ólíkari sérstöðu annara þjóða. Þó að íslensk þjóðarsál eða þjóðarandi, sé einstaklega upptekinn af því Ísland sé meira spes eða öðruvísi spes.

Frakkar borða líka pitsur og horfa á hollívúddmyndir. En þeir borða líka fondú, drekka frönsk rauðvín, lesa franskar bækur, horfa á franskar bíómyndir, borða frönks brauð og snúða.

Hvað er eginlega vandamálið?!


MarySkary:
"Lestur [Eyðimerkurblómsins] tekur ekki mikinn tíma, ég kláraði hana á tveim dögum og þrátt fyrir að þessi bók sé ekki listilega skrifuð kynntist ég aðeins hugarheimi utanaðkomandi manneskju í “fullkomnum” heimi vesturlanda.“

VeryMuch:
Það er hollt að víkka sjóndeildarhringinn. :)


MarySkary:
”Manneskjan er að skrifa bókina til að vekja athygli á umskurði stúlkna í Afríku. Það tekur hún skýrt fram. Og hún er ekki bara að rifja upp sælar bernskuminningar. Reyndar var barnæska hennar alls enginn dans á rósum. Hún þurfti t.d. eitt sinn að fara að sækja vatn og henni var bannað að koma aftur vatnslausri. En hún var hamingjusömust þegar öll fjölskyldan kom saman og borðaði það litla sem þau áttu umhverfis eld á kvöldin. En það er einmitt mergurinn málsins. Það sem veitti henni mesta ánægju er nokkuð sem er að hverfa úr vestrænu þjóðfélagi. Það er sorglegt að segja frá því en það eru til fjölskyldur í dag sem sjást varla, sitja kannski saman yfir sjónvarpinu en tala þá ekki saman (og ég er ekki að bulla, ég þekki dæmi um slíkar fjölskyldur). Það finnst mér sorglegt, enda er ég ekki alin upp á þann hátt. Fyrir mér er matartíminn heilagur samverutími fjölskyldunnar. Nú er ég komin langt út fyrir efnið, en þó ekki jafn langt og þú átt það til að fara.“

VeryMuch:
Við skulum láta aðra dæma um það hver fer meira en hinn út fyrir efnið. Fer ekki best á því?

Ég get tekið undir með það hjá þér að vissulega er ákveðin kreppa í fjölskylduformi nútímans eða vesturlanda. Þetta hefur nú að miklu leiti orsakast fyrir aukin réttindi kvenna, ss að þær eru farnar að vinna úti. Við hljótum nú að vera sammála um að þetta er þrátt fyrir það mikilvægt framfaraspor. En mig grunar að það komist jafnvægi á fjölskylduformið, þó síðar verði, og þessi vandamál séu einskonar vaxtaverkir nútímasamfélags/vesturlanda. Hlutirnir eiga vonandi eftir að lagast með hjálp dagvistunar stofnana, sveigjanlegs og hugsanlega styttri vinnutíma í framtíðinni, eða eftir ca 50ár. En það þýðir ekki að við eigum ekki að leitast við að bæta hlutina núna í dag, í okkar eigin lífi.

En eins og þú, þá er ég sáttur við mitt fjölskyldumynstur. Við verðum að muna að það eru ekki allir sem búa við ”óformlegar“ fjölskylduaðstæður. Það er kannski auðvelt að gera úlfalda úr mýflugu hér, er þó er ég þér sammála hér.

En Eyðimerkurblómið fjallar einmitt e-ð um stöðu kvenna í Sómalíu er það ekki? Auðvitað eru aldrei svo seint svo slæmir að í þeim meigi ekki finna e-ð gott. Á samahátt og hlutir verða seint svo góðir að það meigi ekki finna í þeim e-ð slæmt. Ekki satt?


MarySkary:
”Nei, ég er að meina að vesturlönd eru svo hrædd við að tapa yfirburðum sínum ef þriðjaheimslönd ná að rétta úr kútnum.“

VeryMuch:
Það er svo sem áhugaverð hugmynd.

En ég sé ekki að þetta sé hugmynd sem hafi samstöðu innan einstakra landa. Þal sé ég ekki lönd setja ”kúgun þriðjaheimsins“ á stefnuskrá sína, og hvað þá ná samstöðu um aðgerðir á alþjóðavísu, í e-m alþjóðastofnunum.

Einnig verðum við að muna eftir alþjólegum fyrirtækjum, sem hafa nú ansi mikil völd. En fyrirtæki hugsa um að hagnast sem mest, og vaxa. En þó að sum alþjóðafyrirtæki séu ekki til fyrirmyndar í þriðjaheiminum, þá er ”kúgun þriðjaheimsins“ ekki í þeirra hag, nema etv til skamms tíma.

Alþjóðleg fyrirtæki sjá líka fyrirsér gýfurlega markaði fyrir vörur sínar í löndum sem eru að komast úr örbyrgð. Þeir sjá ekki bara ódýrt vinnuafl.

Ég held að það hljóti að vera flestum í hag að þriðji heimurinn nái að brjótast út úr örbyrgð.

En vissulega má deila um hvort nóg sé að gert í því að hjálpa þriðjaheiminum á fætur. Þar má eflaust gera töluvert meira. En mig grunar að orsök seinagangs og klúðurs, í þessum efnum, liggi mun fremur í slakri skipulagningu og samhæfingu á alþjóðlegum vettvangi.

Svona hlutir taka alltaf tíma, tugir ára, öld, jafnvel tvær. Þegar hlutir gerast of hratt skapast ”ójafnvægi“, sem fínt orð yfir hörmungar. En sagan er dómarinn í þessu sem öðru.


MarySkary:
”Dónaskapur? Hvað kallar þú þetta þá?:
“Er hvað í andskotanum ég er að gera með að eyða máli mínu í svona hroka fullan menntskæling. Og ekki bara það, heldur hrokafullan MR-ing í þokkabót. ”
“Ég bíð spenntur eftir þinni viðurkenningu vandamálum þínum. Nefnilega, hroka, skorti á rökstuðningi, og tregleika við að sjá hvenær rök þín hafa verið sýnd haldlaus.”
“Auk þess er mælirinn fullur akkúrat núna af barnalegum, stelpulegum, snobbuðum, leiðinda kommentum.”“

VeryMuch:
Ég segi hér aðeins það sem liggur ljóst fyrir. Þetta kemur málinu við og stendur því fyrir þrifum. Þú vannst sjálf fyrir þessum kommentum. Þau voru tímabær og áttu rétt á sér.

Ég er enginn samræðu-róbót, sem tek hvaða kjaftæði og rugli, þeigjandi og hljóðalaust. Vertu bara fegin að fá smá lit frá mér.

það er kannski afrek útaf fyrir sig.


MarySkary:
”Auk þess var þetta frasi sem er oft notaður, aðallega í góðlátlegu gríni sem var einmitt raunin í þessu tilviki (það er það sem ;) bendir til). Það er ekki eins og ég sé að segja að þú eigir við vandamál að stríða enda segi ég að þú eigir það einmitt ekki og þurfir þ.a.l. engar áhyggjur að hafa.“

VeryMuch:
Þú ættir kannski að láta kaldhæðni og grín vera. Til að forðast frekari slys. ;)

En ”;)“ breytir ekki því sem sagt er.


MarySkary:
”Jæja, en ef þetta hefði verið lag með Britney Spears, segjum t.d. “hið tregafulla” …hit me baby one more time. Þá hefðiru líklega stimplað mig sem heimska gelgju. Hefði þetta kannski verið Viðrar vel til loftárása með Sigur Rós, þá hefðir þú kannski skilið það sem ég átti við því þú hefðir heyrt það.“

VeryMuch:
Í fyrsta lagi er algert aukaatriði hvort og þá hvað þú ert að hlusta á þegar þú skrifar textann. Það breytir ekki textanum og hann stendur alveg fyrir sínu og hljóðlaus.

En ef ”sobbbragðið“ í munninum á mér eftir að lesa þetta var bara mín túlkun og ímyndun; þá er ég farinn að lesa á annan hátt og ég hef hingað til gert. Eða þér hefur enn og aftur mistekist að vera sniðug.


MarySkary:
”En nei, ég var að hlusta á píanóverk eftir rússneskt tónskáld í torskildari kantinum. Og þá er ég stimpluð sem hrokafullur og snobbaður hámenningarsleikja sem er bara að reyna að sýnast merkilegri en ég er. Ef þu´hefðir kannski orðið þér úti um þetta lag einhvers staðar þá hefðir þú skilið tilgang þess að minnast á það.“

VeryMuch:
Þessar tilraunir þínar til e-r ímyndunar byggingar þykja mér kjánalegar. Hvað kemur mér við hvað þú ert að gera þegar þú ert að skrifa þetta? Hversvegna ertu endilega að taka það fram?

Hversvegna leggurðu áherslu á að nota orðasambandið ”í torskildari kantinum“, um þá tónlist sem þú varst að hlusta á? Er það vegna þess að þú eigir erfitt með að skylja hana? Eða er það vegna þess að þú vilt gefa mér þá hugmynd af sjálfri þér að þú sért ”kúltiverað gáfnaljós“.

Má vera að þú sért kúlteveruð; hvað get ég svo sem vitað um það? En mér finnst fátt benda til þess að þú sért e-ð gáfnaljós, án þess að þú sért beinlínis neitt treg heldur.

Flest bendir þó til að þér sé mikið í mun að gefa af þér ”góða“ mynd, hafa viðeingandi ímynd. Ég bara get ekki gert af því að ég finn lykt af snobbi og síð-gelgju; í samblödnu sem fylgir stelpum frekar en strákum. Ekki misskilja mig, strákar hafa bara aðra útgáfu af þessu sama. ;)

Kannski er þetta stimplun, en ég bíð spenntur eftir að þú sannfærir mig annað. Þal þá fer þessi stimpill af í þvotti.


MarySkary:
”…og ég svaraði svo seint vegna þess að þú gleymdir að láta mig vita að þu´hefðir svarað og þ.a.l. gleymdi ég að gá að því, því ég hef annað og betra við tíma minn að gera."

VeryMuch:
Ég biðst afsökunar á því. Það var ekki viljandi gert. Ég legg sjálfur mikla áherslu á að fólk merki einmitt við, þannig að maður viti að manni hafi verið svarað. Mig minnir raunar að ég hafi merkt þarna við. Ég votta íþm hér með að það er merkt við núna, og ef e-ð klikkar þá er það netkerfið, og verður þá ekki í fyrsta skipti. ;)


Kv.
VeryMuch

Hmm vissi ekki af þessu með mömmu barnsins, en samkvæmt cnn.com langar þessum hjónum að eignast eitt barn enn (en þau eiga víst fleiri nú þegar en þetta sem þarf beinmerginn samk. ruv) og vilja vera viss um að það barn hafi ekki þennan erfðagalla, en vilja JAFNFRAMT að barnið verði nógu erfðafræðilega líkt veika barninu (sem deyr ef hentugur beinmergsgjafi finnst ekki) svo það geti komið því til hjálpar, þannig að barnið er (allavega að hluta) valið öðrum til góðs.
Nú er það ekkert skrítið að foreldrarnir reyni að gera allt til að bjarga eldra barni sínu frá dauða, og það er heldur ekkert nýtt að fólk eignist börn með það í huga að hugsanlega geti það orðið lífæragjafi eldra barns.( og auk þess er þetta víst ekki í fyrstaskipti sem sem barn (eða öllu heldur fósturvísir kannski) er valið með það í huga að það verði beinmergsgjafi, slíkt var gert í usa ´00)

En ég spyr hvað ef móðirin ákveddi að eignast annað barn sem gæti gagnast HENNI, hún gæti rökstutt það þannig að hún gæti ekki gert börn sín að munaðarleysingjum og hún ætlaði hvort eð er að eignast eitt barn enn og það hlyti að vera betra fyrir alla aðila að hún héldi lífi, og því ætti hún að fá að velja úr fósturvísi nægjanlega líkan sjálfri sér til þess að hún fái sinn beinberg ( eða hvað sem henni vantar, ég nota þetta bara sem dæmi þar sem ég fann ekkert um hana :))

Ég veit ekki hvort ég á að telja þetta rétt eða rangt, líklega vegna þess að það er engin almennileg hefð sem hægt er að líta til (þó jú vissulega hefur fólk oft eignst börn með ýmiskonar tilgang í huga td til að bjarga hjónabandinu, eldra systkini þarf leikfélaga osfr)
Ég held nebbla að það sem við köllum rétt og rangt sé að mörgu leiti bara vegna hefðar og reynslu, ég meina hvað segir okkur td að það sé rangt að stela? ..eða bar að við eigum e-ð yfir höfuð?

En þetta með að velja úr fósturvísa með það fyrir augum að barn fái ekki alzheimer eða að öllum líkindum krabbamein finnst mér vera allt annað mál, þá fer valið fram með hag barnsins SJÁLFS fyrir augum, ég held allavega að það sé ekki mjög þægilegt að lifa með þá vitneskju að maður hafi td 50% líkur á því að deyja úr krabbameini fyrir aldur fram.

jamm örugglega margt til í því að hinir ríku muni eiga kost á að eignast “betri” börn en aðrir (en þeir eiga nú reyndar nú reyndar kost á bertri menntun og heilbrygðisþjónustu hvort sem er)
Jább hef séð Gattaca ..ein besta SciFi mynd ever að mínu mati :) og hvað veit maður nema í framtíðinni muni e-ð tíðkast einsog þegar foreldrarnir voru að velja úr besta fósturvísinn, og fólk líti með tortryggni á þá sem eru bara fæddir á venjulegan hátt? …en samt ég efsat um að almenningi verði treyst til að velja börnum bara þá eiginleika sem því sjálfu þóknast, allavega yrði slíkt varla til góðs fyrir þróunina.. viss breidd myndi tapast, hver myndi vilja eiga mjög skapmikið barn td?
og svo myndu kannski sum einkenni komast í tísku heh..

Annars er ég á því að við eigum að “hæfilegt” genaval.. ef ág má þannig að orði komast :)