Ég er með bók í vinnslunni og hljómar fyrsti efnisgreinin svo,

I can't bring myself to believe a god made parasites to torture small children
but I can believe that a single-celled organism took refuge in a body of still water and found its way into the mouth of a mammalian multi-celled organism
was able to resit being dissolved by the base property's of that mammals saliva,
went unscathed through acidic digestion and finally came to take harbor and become nourished by this mammal which,unfortunately is a small child.
If I am wrong if there is an omniscient omnipotent being if it made a conscious decision towards such unthinkable ends such a being and all its proponents are surely my enemy no mater its “divine purpose” which I supposedly cant comprehend
regardless of my personal damnation I will stand against such ideals.

Ef þið skiljið ekki enskuna þá þýddi ég þetta yfir á íslensku, sem augljóslega sést að ég er ömurlegur í.

Ég get ekki komið mér til að trúa að Guð hafi skapað sýkla sem drepa börn, en ég get trúað því að einfrumungur hafi skýlt sér í kyrrstöðu vatni, fundið sér leið inní munn á spendýri, gat mótstaðið munnsýrurnar í munninum á spendýrinu, fór óskaðaður í gegnum magasýrur og komst að lokum að setjast niður og fá næringu í gegnum þetta spendýr sem vill svó óheppilega til að sé lítill krakki.

Ef ég hef rangt fyrir mér. Ef það er til svona alkröftugt afl sem gerði það viljandi að drepa barnið svona þá skiptir engu hver tilgangur þessara “yfirnáttúrulegu veru” skuli vera og að ég skuli ekki skilja hana, þessi vera, þessi Guð er óvinur minn sama hvaða markmið hann hefur.


Vinsamlegast virðið þess að það tók mig langan tíma að skrifa þetta og þýða, ef þið ætlið að vísa í greinina eða nota hana annaðstaðar biðjið um leyfi og gefið framm höfund (ég)
Hver er ykkar skoðun á þessu? Ég er ekki að efa tilvist Guðs heldur en að efa markmið hanns og tilgang.