?

skemmtileg kenning um hvert fólkið sem týnist fer
“aktu taktu” hehe

Miða við hvaða möguleikar felast í stýrifræðinni (cybernetics) og hvað tæknin býður upp á nú þegar og hvað er mögulegt í framtíðinni, þá er ekkert svo ólíkt að við erum í einhverskonar raunveruleika sjónvarpi. Myndir eins og Total Recall og Matrix virðast fela í sér ákveðinn sannleikskjarna, gætu allt eins verið sannar fyrir utan delluna í þeim :)

Ég trúi á Guð, þ.e.a.s. hinn þríeina Guð kristninnar: Föður, son og heilagan anda. Ég veit ekki til þess að nokkur kristinn maður trúi á þennan steypuklump sem flestir kalla kirkju. Kirkja sem samfélag kristinna og sem fúnksjón af heilögum anda er held ég sá skilningur sem flestir kristnir leggja í það að trúa kirkjuna.

Það gæti svo sem verið að það sé eitthvað gult bebe sem stjórnar öllum heiminum á bak við tjöldin, en ég hef hinsvegar ekkert í höndunum sem styður það.

Ég trúi á Guð.

friður
potent

Ef við gerum ráð fyrir því að heimurinn hafi einhverntíma orðið til, þá hlýtur að vera til Guð.
Eitthvað varð til þess að það varð til heimur. Það sem Guðir flestra trúarbragða eiga sameiginlegt er að hafa skapað heiminn. Því hlýtur Guð að hafa verið þetta eitthvað sem skapaði hann, hvort sem það var einhvers konar almáttugur himnafaðir, orkuform sem getur sprottið upp úr engu eða random líkur.

Hvað varð um Guð eftir að hann skapaði heiminn er aftur á móti deilt um og sínist þar sitt hverjum. Ég stórefa allavegna að hann sé almáttugur og alvitur verndari sem fylgist með okkur og dæmir á hinsta degi.
Væri hann alvitur og almáttugur, hefði hann getað séð fyrir að Lúsífer myndi svíkja hann og komið í veg fyrir það. Þá hefði hann einnig getað skapað manninn þannig að hann myndi hlýða honum.

Ég stórefast um að heimurinn sé eitt stórt veruleikasjónvarp. Þá væri löngu búið að taka þáttinn úr loftinu, því hann er svo ómerkilegur og langdreginn.

Ég held að “Guð” sé bara tóm þvæla. Trúarbrögð er bara leið mannsinns til að komast í gegnum lífið. Tökum Kristna trú sem dæmi… Ef þú ferð eftir vissum reglum sem eru skrifaðar í biblíunni kemstu til himnaríkis(þetta ýtir líka undir það að drottnarar manna hafi ort biblíuna, til að halda þeim í röð og reglu). Með því að trúa á að “það mun allt verða betra” og að “ef ég verð góður þá kemst ég til himnaríkis” þá verður þú betri fyrir vikið en það þýðir ekki að það sem þú ert að trúa á er endilega satt. Segjum svo að einhver færi að selja kúamykju sem sjambó (væri í sjambódollum, með kirsuberjalykt og alles), þú myndir byrja að nota það og hárið á þér yrði mjúkt og heilbryggt, að sjálfsögðu héldirðu áfram að nota það sjampó því að þú veist ekki að þetta er kúamykja.

Svo er það biblían, hvernig er hægt að trúa á það sem stendur í biblíunni sé heilagur sannleikur, hún er nú bara búinn að vera í endurritun seinustu 2000 árin. Biblían er svona einsog íslensku hávamálin, þetta er gott innskot hvernig á að haga sér í lífinu, en alls enginn heilagur sannleikur.

Ég held því fram að Guð hafi verið spunninn upp af einhverjum voldugum manni sem átti í erfiðleikum með “móral” undirmanna sinna, til að halda þeim í þeirri von að ef þeir gerðu það sem ætlast var af þeim og gerðu ekkert illt(Og gjörusvovel að láta konu náungans í friði.) þá yrði allt betra á endanum.

Hvað er maðurinn að tala um? Þetta eru svona pælingar sem ég pældi í þegar ég var 10ára.

Kveðja Snifu

Ég trúi á þríeinan guð kristinna manna og er mest sammála kenningum í Lúther- evangelísku stefnunni. Annað er aukaatriði.

Umburðarlyndi og kærleikur virkar ágætlega. Bókstafstrú er hættuleg.
Höfum hausinn opinn fyrir nýjum sjónarhornum.
Lærum að skilja spillingu og lygar frá því sem við erum sanfærð að sé satt.
Ekki gefa guð upp á bátinn, maður veit nefninlega aldrei!

Jesú er til! Hann var allavega til samkvæmt heimildum sagnfræðinga! Ég trúi persónulega á upprisin Guð! Jesú. Ég trúi á Heilagan anda og Guð faðirinn, móðirina, forráðamaðurin/konan! AMEN!!!

Það er kannski hroki að segja þetta en mér finnst einhvernvegin að þegar fólk er orðið ákveðið mikið lesið þá fari það sjálfkrafa að afneta hinum dæmigerða guði þjóðkirkjunar.
Það er eins og allar mannkynssögurbækur séu skrifaðar af örgustu guðlesysingjum í hópum. Þegar litið er á þetta frá vísindialegu sjónarmið, hvernig trúabrögðin hafi þróast útfrá ákveðnir þörf meðal manna og forvitni. Tilurð goðsagnanna, þær aðstæður sem knúðu ísraelsmenn til jahve trúabragða, hvernig það verður að síja biblíuna með hliðstæðu til annar aðstæðna á þessum tímum til þess að fá sögulega heimild. Að trú Abrahams sé skyld ákveðnum trúabrögðum í Mesópótamíu þaðan sem hann kemur, hvernig hirðingjaættbálkur mótaði með sér trú um hina útvöldu þjóð til að yfirvega minnimáttarkennd. Hvernig þeir tóku upp ákveðið stílbragð eingyðingstrúar þegar enhver gæi í Egyptalandi var með einhverja drottnunar tilburði (ANAnton minnir mig).
Svona mætti lengi telja, jésús frá polítísku sjónarmiði, tilfæringar rómverja, kreddur miðaldar.
Það er sársaukfult fyrir mjög trúaða manneskju að sitja undir svona fyrirlestri, þegar innsta sannfæring þvílks fjölda manneskja er krufinn, eins og við vesturlandabúar höfum ósjaldan gert við t.d. ´hindúatrú og islam, þ.e. að ganga útfrá hreinum vísindum.
Engin heilvita manneskja mundi afnetia þróunarkenningunni nútil dags, eða þá þróun siðmenningarinnar eða uppgvötanir fornleifarfræðinar, er það þá ekki óneitanlega þröngsýni að reyna hundsa þessa hlið málanna fyri hin vel upplýsta nútímamann?

Ég efast ekki um að mörugm hafi dottið þetta í hug. Er ekki rétt að segja að allir trúi á sama guð, eða amk sama hlutinn? í öllum trúarbrögðum (sem ég þekki þ.e.) er markmiðið að gera eitthvað í lifandi lífi sem hefur svo áhrif á hvar maður lendir í “næsta lífi”. Öll trúarbrögð trúa á eitthvert “yfirnáttúrulegt afl” sem margir kalla guð eða eithvað þvíumlíkt. Ég tel að trúin sé bara til til þess að skýra út fyrir okkur hvað verður um okkur eftir dauðann. í upphafi var þetta skýrt út á alveg ágætis máta, en svo tókst okkur að flækja þetta og mistúlka biblíuna, kórarinn eða hvað þetta allt nú heitir. Það sem gerist eftir dauðann er eitthvað sem við skiljum bara alls ekki og eigum ábyggilega ekki eftir að skilja. Þetta er álíka og að fara að skýra út fyrir einhverju dýri sem sér bara svart og hvítt að grasið sé grænt, dýrið mundi aldrei skilja, eins og við eigum aldrei eftir að skilja hvað er þarna “fyrir handan”.
Þeir sem eru með sjötta skilningsvitið vita þó væntanlega eitthvað meira vegna þess að þeir skynja eitthvað sem við skynjum ekki, þetta sem við kjósum að kalla “yfirnáttúrulegt”. Þetta er eins og ef einn hundur sæi liti en aðrir ekki þá getur hann skilið að grasið er grænt, en hinir hundarnir þeir skilja ekkert hvað hann er að bulla.
og talandi um guð…þá er hann í rauninni eitthvað sem ég get ekki útskýrt frekar en einhver annar. Hvað varðar kirkjuna og hina heilögu þrenningu þá er eitthvað vit í henni eins og flestum öðrum tungumálum. Ég t´rui persónulega á eitthvað sem stundum er kallað alheimsandi eða alheimssál. Ég trúi að við eigum eftir að sameinast þessu afli sem ég tel að sé þessi guð. en eins og segir þá er guð andi, en hvernig “andi” er skilgreindur í biblíunni vitum við ekki. Kannski er þetta einhver önnur vídd, kannski er þetta einhversstaðar í öðru sólkerfi….eða eitthvað annað.
Er einhver annar hér sem er á sama´máli og ég?

Mín stærsta röksemd gegn guði:
Ég var í sturtu áðan og mér fannst bara guð ekki vera til.
Mín næst stærsta röksemd gegn guði:
Maðurinn fann upp á guð!

Mín stærsta röksemd gegn guði:
Ég var í sturtu áðan og mér fannst bara guð ekki vera til.
Mín næst stærsta röksemd gegn guði:
Maðurinn fann upp á guð!

Það er alltaf að vera að hamra á því að röksemdirna gegn guði séu veikar. En HALLÓ! hvar eru röksemdirna með guði.
(eitthvað eldra en 200 ára er ekki talið með)

ÞROSKASTU!

ég trúi á guð þetta er atiglisvert með kenningu þina um hvert fólk fer…en ef það er ekki til guð eis og margir halda eð bara ef einginn guð er til hvaðan kemur sú della og hver kom því í gáng að það sé til guð…

ef geimverur koma…:)

ég sé um þær með 44 magnum hell cannon sem ég geimi í rassvasanum.