“Með því að tilgreina ekki sérstaklega að maður sé að tala um alla í hópnum nema sjálfan sig þá hlýtur maður einnig að teljast til hópsins.”

Nei, ég er ekki sammála. Það er eðlilegt - og raunar nauðsynlegt - að túlka það sem fólk segir þannig að það komi sem best út fyrir það. Þetta heitir Velvildarlögmálið (e. principle of charity). Það er mikið notað af heimspekingum eins og W.V.O. Quine (1908-2000) og Donald Davidson (1917-) sem fjallað hafa um túlkun og vandamál tengt henni.

Við vitum mæta vel að þegar einhver segir “Játum það, Íslendingar eru heimskir”, þá er hann að meina það almennt og ekki að hver einn og einasti Íslendingur, þar með talinn hann sjálfur, séu heimskir.

Eða ef einhver er nemandi í Menntaskólanum í Reykjavík en alveg við það að falla þar sem hann nennir ekki að læra. Hann gæti sem best sagt “Æji mr-ingar eru svo metnaðarfullir! Mig langar að fara í annan skóla þar sem ég þarf ekki að læra eins mikið og get skemmt mér meira.” Og er hann þá endilega að segja um sjálfan sig að hann sé metnaðarfullur? Hann er jú mr-ingur. En það sér það samt hver heilvita maður að það er fráleit túlkun á orðum hans. Það er einfaldlega ekki það sem hann er að meina.

Maður þarf alls ekkert að taka fram að maður eigi nú ekki við sjálfan sig - ekki frekar en maður þarf að taka fram að maður sé bara að segja skoðun sína og ekki lýsa yfir staðreynd þegar maður segir “Þetta er fallegt!”. Þegar maður segir “Þetta er fallegt málverk” ætlar þú þá að segja “Lygi! Það er ekki satt. Jóni finnst það t.d. ekki. Þú verður að taka fram að ÞÉR ÞYKI það fallegt en þú mátt ekki bara segja að það SÉ fallegt.”? Það skilur það hvert mannsbarn að maðurinn var ekki að meina það að málverkið væri fallegt fyrir alla; það skilur það hvert mannsbarn að maðurinn var að segja sína skoðun jafnvel þótt hann segði ekki “mér finnst” á undan.

Af þessum ástæðum finnst mér túlkun þín (“Ef ég held því fram að allir íslendingar séu heimskir þá hlýt ég þar með að vera að halda því fram að ég sé einnig heimskur þar sem ég er Íslendingur og ég tók ekkert sérstaklega fram ”… allir Íslendingar nema ég“.”) í meira lagi undarleg og eiga varla við rök að styðjast. Þú gerir eitthvað annað úr orðunum en það sem menn meina þegar þeir segja þau.