Ég held að almennt sé fólk það ólíkt að ef við tækjum saman hugmyndir og viðmiðanir á skipulegan hátt yrði meirihlutinn oftast í minnihluta.
Því er ósköp eðlilegt að það sama gerist ef kosningar verða með “fullkomnu lýðræði”
Í þannig kringumstæðum er mjög mikilvægt að fólk sé í samráði um að láta kannski viss mál eftir öðrum þar sem maður hefði annars verið á móti en fá annað fólk til fylgis við sig að sama skapi við þau mál sem manni sjálfum finnst miklvægt.

Ég held meira að segja að fullkomið lýðræði sé meira en mögulegt í framtíðinni. (Hvort það er eftirsóknarvert er ég ekki jafn viss um.) Ef litlu sendi og móttökutæki er komið fyrir í heilanum og það getur sent fyrirspurn inn í undirmeðvitundina og fengið svar, höfum við möguleikann á fullkomnu lýðræði, þar sem allir kjósa um allt. Senditækið fengi fyrirspurn um hvernig ætti að kjósa í ákveðnu máli, sendi hana í undirmeðvitund mannsins sem fljótlega svaraði út frá skoðunum mannsins. Það svar er svo sent aftur til þess staðar sem spurningin kom frá.
Þannig þarf maðurinn ekki að hugsa meðvitað um það að vera að taka þátt í kosningum og getur jafnvel gert það sofandi. Auðvitað leynast margar hættur í þessari tækni en ég ætla ekki að fara út í þær hér. Ég vildi aðeins sýna fram á að fullkomið lýðveldi er möguleiki.

Fullkomnun er náttlega spurning um markmið, ss fullkomnunin er markmið sem gerðir stefna að.. svipað og “lim”=limit í stærðfræði.. þessu marki verður aldrei náð, nema með því að innleiða einskonar skekkjumörk, þar sem ef nákvæmin væri fullkomin myndi sá hlutur sem leitar að fullkomnun, hringsóla í viðleitni sinni til að ná markinu, eins og fluga um peru..

Þegar er talað er um fullkomið lýðræði, er eflaust hægt að velja úr nokkrum möguleikum, og þal verður fólk stöðugt að reita hár sitt ef það hefur ekki komið sér um sameiginlegan skilning..

Ég ber þónokkrar efasemdir í brjósti varðandi lýðræði yfir höfuð, en nóg um það.

Hvaða eiginleika þarf lýðræði að hafa til að geta talist fullkomið? Að lýðurinn ráði? Ráði hverju? Öllu? Á lýðurinn að ráða algerlega yfir einstaklingnum (t.d. þegar Sókrates var dæmdur til dauða í Aþenu afþví að meirihlutanum var illa við hann)? Varla. Á lýðurinn að ráða algerlega yfir minnihlutanum (má t.d. hvítur meirihluti beita svartan minnihluta ofbeldi í krafti meirihlutavilja?)?

Á lýðurinn að ráða öllu í sambandi við stjórn og hagsmuni landsins (beint lýðræði)? Ein mikilvæg kenning um lýðræði, þáttökukenningin, gengur út á að beint lýðræði sé mikilvægt viðmið til að stefna að. Þessi kenning gengur jafnvel svo langt að segja að starfsmenn fyrirtækja ættu að helst að ráða sem mestu. Fylgismenn þessarar kenningar viðurkenna þó að beint lýðræði sé líklega ómögulegt þar sem margir þættir sem við koma stjórn landsins þurfi meiri skipulagningu og skilvirkni en beint lýðræði býður uppá. Lýðnum skorti líka mikla sérþekkingu sem þarf við stjórn landsins og fæstir hafa tíma til að setja sig nógu vel inní stjórnmálin. Þáttökuskólinn lítur ekki þannig á að það sé í sjálfu sér mikilvægt að beint lýðræði sé við lýði, heldur er megin markmiðið með víðtækri þáttöku fjöldans í stjórnmálum að einstaklingurinn öðlist þann þroska sem stjórnmálaþáttaka býður uppá.

Er þá ekki besta mögulega form lýðræðis (eða að minnsta kosti betra en beint lýðræði) að meirihlutinn velji þá “sérfræðinga” sem eiga að sitja við stjórnvölinn, en vald stjórnendanna sé takmarkað af skiptingu valdsins í 3 greinar, sem hafi eftirlit hvor með annarri, og stjórnarskrá sem verndar lýðinn gagnvart stjórnendunum? Er þetta þá ekki ansi nálægt því að vera fullkomið lýðræði?

Þeir stjórnendur sem meirihlutinn velur eru þó ekki endilega þeir bestu sem völ er á (reyndar mjög ólíklega þeir bestu, jafnvel ekki einusinni mjög góðir). Lýðræði er hinsvegar ekki aðferð til að velja hæfustu stjórnendurna hverju sinni. Lýðræði m.a. til að varna því að mjög slæmir og/eða illgjarnir stjórnendur komist til valda, og, ef þeir þó komast til valda, að þeir sitji ekki lengi.