Mér sýnist hann hafa verið að pæla í þessu áhugamáli og ég bjóst eiginlega við að fólk svaraði því.

Rafa.. þú vilt varla að ég mati þig, er það?! ;)

Ef þú sérð ekkert í greininni, er greinin einfaldlege ekki til þín.

En takk fyrir að kommenta :)

Ég er bara ekki að skilja þig Carmen.

Ég vinn alls ekki sem heimspekingur ef þú ert að vitna í það?

Skv hvaða túlkun ætlarru annars að kalla mig sófista?! Er það kannski of mikið aukaatriði til að nenna að skrifa það með ásökuninni!?

1sta lagi var ég að lofa þennan fína vetvang fyrir heimspekilegar umræður.
2ru lagi var ég að vitna í það kennivald sem menntaðir heimspekingar, BA heimspekingar hafa innan samfélagsins, og fá td starfsheitið “heimspekingur”. Sem væri gott er þeir ættu hann skilinn, sem mér finnst ekki vera alltaf.
3ja lagi vil ég taka glansinn af heimspekinni og heimspekingum. Heimspeki er hverstagslegt fyrirbæri sem hver sem er getur tekið þátt í. Margir sem hafa ekkert lært í heimspeki, slá margan spekinginn út í visku. Vissulega er það undantekning. Þegar heimspekin er aftur komin á jörðina úr fílabeinsturni háskólans, þá er hún komin nær fólkinu.
4rða lagi er auðvelt að koma heimspekinni til fólksins með auknum umræðum af hvaða tagi sem er. Það yrið vissulega stundum svona skotgrafa dægurþras eins og við erum svo vön í fjölmiðlun, en mig grunar að það mindi lagast og þróast.
5ta lagi væri hægr að halda fleiri námskeið, til að kynna fólki heimspekina og sögu hennar. Benda fólki á heimspekingana og verk þeirra. Það þarf ekkert meir til að “læra” heimspeki. Maður ætti í raun ekki að lesa neitt nema frumrit heimspekinga, og ef til vill heimspekisögu til að fá betri yfirsýn. Bækur skrifaðar af öðrum heimspekingum, um texta heimspekinga, finnst mér hlægilegt fyrirbæri, nema að eitthvað mjög nýrstárlegt sé leitt í ljós, sem er sjaldnast tilfellið. Heimspekingar virðast mér alltof uppteknir að endurmelta frumtexta og skrifa svo bók um meltingar sínar. Í stað þess að setjast niður og opna ekki munninn fyrr en þeir hafa skapað eitthvað, eða fundið eitthvað hjá sjálfum sér til að segja. Það er allt of mikið af “heimspekingum” sem hafa aldrei fattað hvað heimspeki er í raun, og hve rosalega persónulegt fyrirbæri það er… ég vil benda á dordingul.comharðkjarnaTaflaheimspeki og hugleiðingarkork:“Education”. Þar er þetta sagt mjög fallega!

Það er ss ekkert mál að koma heimspekinni til fólksins. Hún er í raun hjá því, það kallar sig bara ekki heimspekinga. Það hefur ekki fengið plagg hjá samfélaginu uppá að það megi kalla sig “heimspeking”.

Sumir eru náttlega ekki tilbúnir að pæla í heimspeki, þannig hefur það alltaf verið, og mun eflaust vera þannig heillegni áfram… Kannski er það svo, að mar geti ekki fært fólkinu heimspekina. Það finnur hana í sjálfu sér. Þannig að titill minn á þessari grein er kannski frumstæður og ófullkominn, því ekki það.

Megin markmið greinar minnar, “Heimspeki til fólksins!”, er að lækka rostan og hrokan í heimspekingu, þeas ég geri það ekki í þessari grein heldur bendi aðeins á vanda málið. Heimspekin er hjá fólkinu, “heimspekingar” hafa bara einkarétt á að tala um heimspeki á “fræðilegan-”, “viðurkenndan-”, “réttan-” og “heimspekilegan-” hátt. Það er akkúrat þetta sem ég vill benda á sem eina helstu ógn við heimspeki og heimspekilega umræðu…
Áðurnefnt fólk, verður náttlega dæmt jafn hart og heimspekingar, heimspeki þeirra er alveg jafn nakin til gagnrýni og hver önnur. Ég á ekki við að við eigum að búa til eitthvert vermdarland þar sem “venjulegt” fólk getur stundað heimspeki, án þess að vera gagnrýnt, eða þurfa að svara fyrir það sem það heldur fram.

Hitt varðandi svefnleysi…
Ég trúi nú ekki einlæglega að þú takir þann kork alvarlega. Að þú neitir að sjá húmorinn, finnst mér sorglegt. Kannski finnst þér að heimspeki hljóti að vera án húmors?! Ef svo þá eru margir fornir og eflaust ekki svo fornir heimspekingar/hugsuðir ósammála. (Heimspekingur dæmist slíkur af verkum sínum, ekki á prófi.) Ef ég á að svara eins og þú vitir ekki að þetta sé húmor.. Þá að sjálfsögðu er ég ekki að stimpla vansvefta fólk, sem gáfumenni! Það væri einfaldlega órökrétt!
Ég var þó að velta fyrir mér hvort að tímarnir þegar mar getur ekki sofið, séu oft uppspretta merkra hugsana (eins og hvort merkar hugsanir hafi verið hugsaðar oftar þegar fólk getur ekki sofið, og þal fólk sem getur oft ekki sofið, mindi hugsanlega þal hafa fleiri tækifæri til merkra hugsana.) Ég býst ekki við að það sé til svar við þessu, en ég sé ekki að það sé rangt að spyrja! Á ég að trúa því að þér finnist einfaldlega rangt að spyrja á þennan hátt?!

Ég býst við skýru og skilmerkilegu svari frá þér Carmen. Annars botna ég ekkert í þér. Það væri gaman að skilja þig betur.

Mig grunar raunar að þér líki einfaldlega ekki tónninn í greininni. Þú gætir kannski spurt sjálfa þig: “Hvað þykist hann vita?!”; kannski stenduru sjálfa þig að því að hugsa eitthvað á þessa leið: “Hvílík ósvífni!”. Ekki veit ég hvað er hið sanna í málinu og ég ætla ekki að þykjast vita neitt! Ég veit ekki hvort veit neitt yfir höfuð! Greinin stendur samt sjálf fyrir sig, án þess að þykjast neitt.

Önnur spurning í framhaldi af þessum vangaveltum um mótíf, sem eru annað hvort sönn eða alls ekki… Eru einhverjar ákveðnar reglur æskilegar þegar það kemur að heimspeki eða heimspekilegum umræðum?

Takk takk… endilega láttu heyra í þér :)

Ég þakka fallegar hugsanir Carmen ;)

Þrátt fyrir að annað virðist, þá þarf mar virkilega á jákvæðum straumum að halda, mar er stundum soldið beiskur / bitur .. þannig það er svaka gott að finna að fólk er að fatta mann :)

Ég fagna því innilega að við séum í raun sammála :)
Það er líka rosa klassískt / týpískt að fólk sem er í raun sammála, fari að þrasa um útfærslur og svona smærri atriði skoðana sinna og pælinga..

Gaman að heyra frá þér :)