Ehhm…afsakið þessa tómu grein…smá árekstur við “Enter”-takkann.
En semsagt Kínverjar eta hunda með bestu lyst, og S-Bern'hundar eru jú einna stærstir allra hunda. Þannig þjást færri hundar fyrir sama magn af kjöti ef notast er við S-Bern'hunda. Samt eru til einhverjar viðkvæmar sálir sem eru alfarið á móti þessu (og spjalla hugsanlega um illsku Kínverja þar sem þeir sitja á McDonalds og borða einhverja vesalings Búkollu). Ég sé ekkert athugavert við það að borða hundakjöt - a.m.k. er ekkert meira athugavert við að rækta hunda til manneldis heldur en önnur dýr. Mig minnir að það hafi verið Bentham, en gæti þó hafa verið Mill, sem sagði (væntanlega í ísköldum hæðnistón) að það væri jafnvel betra að borða ungabörn heldur en önnur dýr, þar sem að fullvaxta kú eða kind sýndi mun meiri skynsemi heldur en nýfætt eða vikugamalt smábarn, og væri þar að auki mun viðræðuhæfari.
Annars sé ég ekkert að því að borða mannakjöt. Væri ég á vappi, soltinn, hrakinn og nær dauða en lífi og kæmi að nýdauðum manni, þá tek ég ekki fyrir að ég myndi eta nægju mína. En að drepa hann til að borða hann … tja, það er þó aðeins vandmeðfarnara. Það er nú nógu slæmt að dýr skuli vera alin og drepin til slátrunar, en ég lifi í þeirri trú að þau þjáist ekki mikið, nema reyndar fiskar - enda borða ég ekki fiska. En menn, með sinn “fullkomnari og betri” heila eiga að geta fundið til meiri og dýpri þjáningar en önnur dýr, og geta gefið mun meiri gleði. En þetta er þó mál sem þyrfti að athuga nánar.