Talesofelviz fyrir 20 árum, 9 mánuðum Fjöldi lestra: 1169

Tilgangur lífsins.

Já, þetta málefni virðist alltaf koma sér uppá yfirborðið. En ég er með nokkuð ágæta skýringu á ´tilgangi öllum þessum.
*ræsk*

Ég er með tvær tilgátur á tilgangi lífsins.

Sú fyrri er að tilgangur lífs okkar sé að skemmta okkur. Það er : láta okkur líða vel, því hvenar erum við í ástandi sem við viljum ekki fara úr? jú! þegar við erum ánægð, glöð,(gröð:)) og okkur líður vel. Það þarf ekki að vera “gaman”, bara vellíðan. Því ef við spyrjum okkur að því hvers vegna er ég að gera þetta hundleiðilega drasl? Það er vegna þess að eitthvað annað og skemmtilegra bíður eftir að þú ert búinn. Þú vinnur þína leiðinlegu vinnu því þú færð svo borgað og færð frí og getur gert eitthvað “skemmtilegt”.
Sumir segja að tilgangur lífsins sé að fjölga sér og tryggja afkomu tegundarinnar, þó að það sé mikilvægt er það ekki tilgangurinn, þó að kynlíf sé skemmtilegt er það ekki tilgangurinn að bara eignast börn. Ef við hefðum enga ánægju af kynlífi myndum við gera það? Og ef við myndum gera það myndum við ekki bara ljúka því af og hlaupa út og gera eitthvað gaman? En hver er þá tilgangur dýra? Ef þeirra tilgangur er að fjölga sér er okkar þá ekki það líka? Dýr eru flesst ekki nógu þróuð til að finna fyrir “skemmtun” eða vellíðan en þau sem eru það eru ekki nærri jafn þróuð og við og geta því ekki haft þann tilgang að skemmta sér. Því við erum eina tegundin sem tekur rökvísi fram yfir eðlisávísun og getum því hætt að hugsa um eingöngu að fjölga okkur.

En aðrir segja að tilgangur okkar sé að hafa tilgang. Það getuyr sumpart líka verið rétt. Hinn kenningin mín var ekki þannig að af því að ég segi það eigi allir að skemmta sér heldur er þetta leyndur tilgangur okkar sem kannski öll okkar eða ekkert okkar samþykir. En það að hafa tilgang og að skemmta sér kenningin er kannski ein og sma eða allavega tengd. Því ef við erum kannski þunglynd eða í annarlega ástandi og getum ekki eða minna notið einhvers þá má segja að tilgangur okkar séað hafa tilgang því ef við getum ekki skemmt okkur þá höfum við ekkert að gera og tilkgangur okka r er að vilja skemmta okkur aftur eða að geta skemmt okkur, þá er tilgangur okkar að hafa tilgang:)

Svo eru auðvitað margar aðrar hliðar á þessu sem myndi taka endalausan tíma að skrifa og ég vona að þær komi fram í umræðunum.

[Notanda eytt] fyrir 20 árum, 9 mánuðum

wtf?

Fyrra álit

Spa fyrir 20 árum, 9 mánuðum

Veit ekki með tilganginn, en svarið er definatly ‘42’.

Sölvi Páll Ásgeirsson

Fyrra álit

Permanent fyrir 20 árum, 9 mánuðum

Hehe,jú ég held að tilgangurinn sé 42:)

Annars held ég að tilgangurinn sé að lifa lífinu lifandi og njóta líðandi stundar,kannski ekki endilega að skemmta sé heldur frekar að læra einhvað af lífinu og þroskast.En svo er aftur annað mál hvort að það sé til einhver tilgangur yfir höfuð og ég held að mannkyn hafi gert einum of mikið í því að réttlæta allt lífið út frá einhverjum sérstökum tilgangi.Held að hlutirnir séu margfalt flóknari en það en að dulbúa tilvist okkar í einhvern búning sem nefnist tilgangur.Því hver væri tilgangurinn ef við vissum tilganginn.

En sennilega er þetta með þennan blessaðan tilgang að það sé einhver afsökun að skjóta sig ekki í hausinn strax í gær, þar að segja ef maður sé virkilega mónófónískur á geðinu sem er í sjálfu sé ágætis tilgangur?

Svo held ég að það sé svolítil spurning yfir því eins og þú segir hvort að við mennirnir séum eina tegundin sem tekur rökvísi fram yfir eðlisávísun!Einhvað held ég að sú skilgreining sé hálf loðin því að ég held það að við mennirnir séum alls ekki svo rökvís eftir allt saman þó svo að við teljum að svo sé.Og ég tel að við séum í raun ekkert svo langt á undan öðrum lífverum herna og alveg sorglegt hvað við nauðgum umhverfinu í okkar þágu og sá hæfileiki er það kannski það helsta sem við höfum fram yfir önnur dýr.

Það er allavega okkar eðlisávísun að telja að við séum rökvísari og æðri heldur en allt sem tilheyrir dýraríkinu miðað við hvernig við hegðum okkur núna og ég held að það sé góður tilgangur að spá í því að við séu ekki svo æðisleg eftir allt saman og læra um það að tilgangur lífsins snýst ekki um mannlegan egóisma sem mér finnst talsvert vera um þessar mundir heldur snýst þetta allt saman um allt aðra hluti.

Allavega bottom lænið er að það er kannski ekki gáfulegt að eyða tíma sínum í það eins og ég er að gera núna við það að skrifa þetta svar í það að velta fyrir sér hver tilgangur lífsins er og sé meðan ég er að skrifa þetta því varla getur það verið neinn sérstakur tilgangur.Heldur ætti maður frekar njóta augnabliksins og hugsa ekki um hvort að það sé einhver tilgangur yfir höfuð því hvað er hugtakið tilgangur annars.Enda er það ekki tilgangur lífsins að spá í því hvað sé tilgangur og hvað ekki og ég stórsé eftir því að vera ekki farinn í lúllið núna og eyða mínum lífins tilgangi að útskýra mínar hugmyndir um tilganginn fyrir öðrum:)

Jæja ég held að það sé óhætt að segja núna að tilgangur lífsins sé að þróast og vera þróaðari eins og “tilgangurinn” hefur alltaf hingað til verið og jú satt er það líka að tilgangur lífsins sé að hafa einhvern “tilgang”,burt séð frá því hver hann er.

Fyrra álit

Talesofelviz fyrir 20 árum, 9 mánuðum

hahahahha!!!
Mér líst vel á þessa kenningu um græna vökvan:)
En reyndar er fólk sem heldur því fram að pláneturnar séu 10 og á þeirri 10. búi háþróaður ættflokkur risa sem klónaði okkur og breytti okkur í vinnumenn og ættluðu sér að koma aftur seinna. Þeð er meira að segja til myndband þar sem geimskip gaurana er, hef séð það. Það á að vera eins og egg í laginu og þeir koma 3 og 3 í einu og taka fólk upp í svona mothership þar sem því er skipað að fara úr skónum til að hitta einhverja high coucil eða eitthvað. Algengasta abduction storyið sem gengur hér. Fullt að fólki lýsir nákvæmlega því sama hafi gerst við það þó það þekkist ekki. Kreepy. Svo kannski er tilgangur okkar eftir allt að gera hér fínt og flott og drepa okkur svo öll eða bíða eftir “meisturunum”.:)

Fyrra álit

hjeppi fyrir 20 árum, 8 mánuðum

“Algengasta abduction storyið sem gengur hér.”

Já er það? Ég hef mikið lesið um abductions og hef bara aldrei heyrt um þetta sem þú varst að segja svo ég held að þú hafir rangt fyrir þér.

Fyrra álit

Talesofelviz fyrir 20 árum, 8 mánuðum

vertu nú kurteis félagi, kannski ertu bara orðinn meyr í ellinni eða eitthvað, ég meina getur vel verið að það séu fleiri abduction fréttir en ég hef heyrt um þessa oftar en 3var og oftar en 4sinnum. Svo gastu líka bent á að það væru fleiri sögur, ekki hrækt því útúr þér.

Fyrra álit

hjeppi fyrir 20 árum, 8 mánuðum

Það er svo margt sem við getum en gerum ekki. :(

Fyrra álit

Nucli fyrir 20 árum, 9 mánuðum

Tilgangur lífsins.
Bara titill spurningarinna fær mig til að hugsa aðeins. Það sem þú og margir tala um er jú, oftast tilgangur mannsins og það er oft eitthvað í tengslum við hamingju sem er fínasti hlutur en að mínu mati segir ekkert til um afhverju lífið er til.

Þegar við segjum ‘tilgangur lífsins’ erum við ekki að tala um að sköpun lífs hafi verið ákveðin?, s.s. af skapara, því tilgangur er enþá aðeins mannlegt hugtak sem segir til um nokkurs kona markmið, þarf varla að skýra hvað orðið ‘tilgangur’ gengur útá segir sig að mestu sjálft.

Þegar maður segir ‘tilgangur planins er að verða ríkur’ er hann að tala um að planið leiðir út á einhvern enda, markmið.

Ég meina þegar við MENN reynum að finna lífinu tilgang erum við ekki að tala um hvað okkur finnst gaman eða hvað við vijum út úr lífinu, heldur afhverju lífið er til !

Ef að lífið sem ein heild hefur tilgang hefur það skapara sem sér einhvern tilgang í að hafað skapað lífið.
Hinsvegar, ef líf er aðeins afleiðingar ótrúlega sérstakra aðstæðna, efnablanda sem hefur þau sérkenni að hafa svo þróast í lífverur núdagsins,
er dæmið mun auðveldara. ÖLL DÝR HEFÐU ÞANN TILGANG AÐ FJÖLGA SÉR OG LIFA AF !

Við erum dýr líka skilst mér, við erum sérstök að því leiti að hafa þróaðar tilfinningar og öfluga heilastarfsemi, en við höfum samt ekki æðri tilgang en önnur dýr nema við höfum okkur skapara sem hefur sérstakan tilgang fyrir hvert og eitt atriði lífs!
('kemur auðvitað útá hvort menn séu í raun sérstakir, hafi sál og allt það..')

Ég bara nenni ekki að skrifa meira og útskýra betur, þetta kann að vera illskiljanlegt og vel getur verið að einhver atriði hjá mér standast ekki. EN í grófum dráttum er þetta mitt svar við þessari spurningu. Ég vil endilega trúa að við höfum skapara og tilgang en ég eins og allir aðrir get ekki vitað hvort hann sé til eður ei svo það er bara annaðhvort:

Skapari sem hefur skapað líf í ákveðnum tilgangi
eða líf er fullkomlega náttúrulegt fyrirbæri sem hefur aðeins grunn-tilgang lífs, s.s. lifa af.

Hinsvegar getur hver og einn fundið sér sinn eigin tilgang innan samfélagsins, skemmta sér, hjálpa fátækum og hvaðeina.

Stranger things have happened

Fyrra álit

tyl3nol fyrir 20 árum, 9 mánuðum

Um það hvort tilgangur lífsins sé að skemmta sér/njóta þess, eða eitthvað í þeim dúr skal ég ekki segja. Ég held persónulega að þessi “Tilgangur” sé uppblásinn sem einhver alltumfaðmandi sannleikur, og það sé fjarstæðukennd að hann geti átt við alla. Hann getur aldrei orðið annað en huglægt mat hvers og eins.

“En aðrir segja að tilgangur okkar sé að hafa tilgang”.. Þessi setning virkar djúp og flott, en það eina sem hún gerir er að leiða til vítarunu, og því er hún nánast gagnslaus sem skilgreining á einhverju æðra markmiði okkar allra.

Fyrra álit

seNoyer fyrir 20 árum, 9 mánuðum

Hættu þessu rugli.
Tilgangur lífsins að skemmta sér?

Fyrra álit

danjon fyrir 20 árum, 9 mánuðum

En er ekki aðalspurningin sú afhverju frumgerlarnir fundu hjá sér þörf til að fjölga sér við upphaf lífsins og þannig hefja það þróunnarferli sem leiti á endanum til mansins. af hverju lét gerillinn það ekki bara vera að fjölga sér lifði hamingjusamur til enda sín stutta lífs og sleppti allri þessari vitleysu með áframhaldandi líf.

eða með öðrum orðum afhverju vill lífið halda áfram að lifa

Það væri náttúrulega hægt að segja að ef gerillinn hefði bara sætt sig við að lifa og sleppt því þá hefði lífið aldrei þróast á það stig að aðrar lífverur (menn) færu að pæla í því af hverju vill lífið lifa.

Fyrra álit

Talesofelviz fyrir 20 árum, 9 mánuðum

Ég sagði ekki að talgangurinn væri að skemmta sér, heldur að láta okkur líða vel. tökum dæmi.
Ef þú ættir einhvera völ, hvort þú myndir láta þér líða vel eða illa,hvort myndir þú velja? Vel auðvitað! Ekki það að maður eigi að hlaupa út um allan bæ í leit að vellíðan eða að maður eigi að horfa markvisst á eitthvað endamarkmið heldur er það bara ósjálfráð hegðun manns að gera það sem hann getur til að líða vel.Þú ferð í vinnuna, hún er svo leiðinleg! En svo vel borguð, þú færð útborgað, ferð að djamma, í partí, í sumarbústað, út að borða, eða eitthvað og þér líður án efa betur en þegar þú ert í vinnuni.Eða þú notar peninginn til að byggja hús eða eitthvað og kaupa mat og föt og allt þetta ekki bara til að lifa af heldur til að líða vel. Þú ferð ekki og kaupir hafra og borðar þá því þeir eru hollir, þau kaupir lamba læri þvíþað er gott og stórt og svo er hægt að bjóða vinum sínum að borð með sér og njóta þá vinskapar þeirra og líða vel.

Svo þetta með eðlisávísunina. Við erum víst eina tegundin sem tekur rökvísi fram yfir eðlisávísun.
Þegar þú ert svangur, þá ferðu ekki og þefar uppi mat eða reynir að fá einhvað hugskeyti um hvar matslustaður er. Þú annaðhvort leytar í minninu hvar matsölustaður er eða spyrð einhvern hvar slíkur er.semsagt byetir einfaldri rökvísi.

Fyrra álit

dorilla fyrir 20 árum, 9 mánuðum

Ég spyr nú bara: Höfum við tilgang?
er tilgangur ekki eitthvað svona trúarlegt orð, að allt gerist af ástæðu? að við eigum okkur örlög?
Getur ekki mögulega verið að við höfum bara orðið til fyrir slysni og höfum alls engan tilgang?? við þróuðumst frá einhverjum öpum yfir í það sem við erum núna!

aftur á móti eru til margar leiðir til að lifa lífinu, og þú lifir náttúrulega bestu lífi með því að vera jákvæður og ánægður með það sem þú hefur! ekki satt?

Svo vil ég mótmæla smá að flest dýr séu ekki nógu þróuð til að finna fyrir skemmtun, það eru mörg dýr sem skemmti sér og það er kenning í gangu um það að þau maki sig, ekki bara til að eignast afkvæmi heldur líka til að skemmta sér :)auk þess.. hvort ætli það sé slæmt eða gott að vera vanþróaður að þessum parti? ef þú finnur ekki fyrir skemmtun þá finnuru ekki fyrir leiðindum? right?? :S

“að elska örlög sín, nauðugur, viljugur”

Fyrra álit

Noproblem fyrir 20 árum, 9 mánuðum

Life is a meaningless, fatal, sexually-transmitted disease. :)

En svona að öllu gamni slepptu efast ég um að lífið hafi einhvern sérstakann tilgang, annan en þann sem við gefum því að sjálfsögðu.
Það er engin ástæða fyrir lífi okkar, og það er ekkert markmið annað en það að lifa þangaðtil maður deyr.

Lífið er ekkert svona ‘quest’ sem maður á að klára, einsog í einhverjum RPG leik.
Heldur er lífið bara afleiðing þróunar frá einhverjum örverum til okkar, við erum engin endastöð í þessum málum heldur.
Við erum mjög vanþróuð og margt sem við erum ófær um, en við munum vera fær um eftir nokkur milljón ár.(það litla sem eftir af okkur verður)

Fyrra álit

Mace fyrir 20 árum, 9 mánuðum

Ég segi bara… Fyrr eða síðar mun hver einasta manneskja sem dregur nú andann í heiminum látast og mun hann/hún þá komast að því hvað bíður okkar allra “Hinum” meginn í lífinu. Spurninginn um hvort að það sé “Tilgangur” með því að við lifum er spurning sem enginn lifandi manneskja getur svarað með vissu. Ekki er mikill tilgangur held ég að reyna að finna tilgang lífsins þegar lífið er alltof stutt nú þegar… eins ýmindið ykkur afleiðingarnar ef einhverjir myndu einhvern veginn sanna að það væri gjörsamlega enginn tilgangur, gjörsamlega enginn tilgangur í lífinu, myndi það ekki kremja viljann hjá mörgu fólki að vita að það “stefndi” bara í glötun…

Fyrr eða síðar mun hver maður látast og er það hlutur sem enginn getur forðast. Hvort hann hafi uppfyllt “tilgang” sinn með lífinu er bara sá tilgangur sem hver manneskja hefur sett fyrir sér… Að maður geti lifað góðu lífi er eini tilgangur þess

Fyrra álit

eipi fyrir 20 árum, 9 mánuðum

Tilgangur lifsins er paradox.
Tilgangurin er ad sætta sig vid tilgangsleysid.

p.s. Dyrin og vid erum eins.
Vid etum. Vid skitum!! (:

Fyrra álit

[Notanda eytt] fyrir 20 árum, 9 mánuðum

neinei.. ég er búinn að reikna þetta allt saman út…
Guð sendi manninn á jörðina gera hann að góðum stað, þ.e.a.s. að rækta hana. Svo ætlaði guð og vinir hans að koma og chilla hérna. En maðurinn misnotaði valdið sem hann fékk og gerði jörðina að vondum stað. Núna ríkir stríð á milli manna og fordómar og þess háttar, og nú þorir guð ekki hingað því að hann á bara eftir að verða fyrir fordómum því að guð er í raun og veru grænn vökvi….
Ég verð að segja það að ég er skammast mín fyrir allt mannkynið.

www.amos-theband.tk

Fyrra álit

gusticool69 fyrir 20 árum, 9 mánuðum

guð er ekki til það er hálpartinn sannað!
guð kom ekki einn daginn og sagði “humm ég ætla að gera plánetu þar sem fólk mun lifa þetta lengi :)” Sólkerfið sem við eigum heima í varð til í stjörnu sprengingu fyir mörgum milljónum ára. þú ert steiktur og amos su**ar og fu**a

afhverju að hafa einhvað hérna yfirhöfuð??:P

Fyrra álit

AnnaKata fyrir 20 árum, 9 mánuðum

ég hef ekki mikin vit í heimspeki en…..
ég held að að allir hafa sinn tilgang í lífinu
sumir eru ekki búin að finna það og eiga bara eftir að finna það.þótt tligangurinn gerir
okkur ekki eins mikið gagn gerir það kannski öðrum gagn…og að skemmta sér fyldir bara því að lifa =)

Fyrra álit

Dyrlingur fyrir 20 árum, 9 mánuðum

Fyndið, Ég hafði nákvæmlega sömu kenningar og þú um tilgang lífsins.
En held að mesti tilgangurinn okkar í þessu lífi er að hafa áhrif á heiminn.
Það er að segja, Skrifa bók,finna upp tæki,byggja hús. Gera einhvað sem mun hafa áhrif á líf aðra bæði í dag og í framtíðinni.

Fyrra álit

winter fyrir 20 árum, 8 mánuðum

Ég held að tilgang lífsins þurfi eiginlega að ræða með annað hvort af eftirfarandi í huga:
1. Tilgang hverrar manneskju, þ.e. hvað hún lifir fyrir, hvers vegna hún vill halda lífi og hvað henni finnst mikilvægt, og

2. Tilgang lífsins í heild. Þ.e. tilgangurinn með samspili allra lífvera eins og gengur og gerist í umheiminum.

Mín skoðun er sú að tilganginn finni hver fyrir sig ef hann vill það á annað borð, en ef hann vill engan tilgang, þá er það alveg eins gott. Tilgang lífsins í heild tel ég dulið fyrirbæri, hvort sem hann er til staðar eður ei.

Ég tel að það myndi auðvelda samræður um þetta og koma í veg fyrir misskilninig ef fólk gerði greinarmun á því hvort það talaði um hverju sinni, tilgang lífs manneskju eða tilgang lífsins í heild.

Fyrra álit

RaqsSharki fyrir 20 árum, 8 mánuðum

Ég held að tilgangur lífsins sé að lifa lífinu, reyna að gera gott úr því og skemmta sér og vera góður við aðra og reyna, ef maður getur, að láta gott af sér leiða.

Kveðja
Vala

Svo er maður sá er manngi ann, hvað skal hann lengi lifa?

Fyrra álit

frestur fyrir 20 árum, 8 mánuðum

Þú þarft ekki að pæla mikið í þessu.
Svarið er 42. En þá er bara að finna út hver spurningin sé…

Fyrra álit

Nocturnal fyrir 20 árum, 8 mánuðum

guð er flubber :D

Fyrra álit

thossibossi fyrir 20 árum, 8 mánuðum

Mitt álit er að tilgangur lífsins er að deyja, er það ekki á því sem allt líf endar…

Fyrra álit

Gunmanic fyrir 20 árum, 8 mánuðum

Dudes! You've got it all wrong! Nei nei kannski ekki en þetta er mín skoðun. Margir hafa kannski sagt þetta en þessi skoðun mín er runnin upp frá langri pælingu því að ég hef verið lengi þunglyndur og það eina sem hélt í lífsviljan hjá mér var heimspeki þó að ég sé aðeins 16 ára.

Ég tel að það sé enginn sérstakur tilgangur með lífinu þ.e. að þú fæðist og þú stækkar og lærir nýja hluti,þú ferð í skóla,færð þér vinnu að loknu námi og síðan eignastu kannski konu og krakka. Þetta er svona grunnleiðarvísir að dæmigerðu lífi einstaklings hérna á jörðinni.
Mín hugsun er sú að það að við skulum langflest gera akkurat þetta og herma eftir hvoru öðru til að eignast hluti,peninga og til að geta eitt þeim í skemmtun, ég er að parti til sammála Talesofelviz að því leiti því að þetta er eitthvað sem allir leitast við að gera nema þá kannski nunnur eða múnkar sem helga líf sitt kirkjunni. En fyrir hin okkar sem eru kannski svo skrítin að trúa ekki á Guð er kannski ekki eins auðvelt að henda frá okkur öllum þægindum og vera sátt við það. En það sem ég er að segja með að við séum öll að herma eftir hvoru öðru er að við erum i stöðugri samkeppni við annað hvort hitt kynið eða sama kynið í stöðu á vinnustöðum og á öðrum pöllum tilverunar og allt er þetta til að fá meiri peninga ðe bara til að líða vel með sjálfan sig t.d. sé ég engan sérstakan tilgang með því að vera heimsmeistari í 100m hlauði nema þá bara til að vera frægur og liða vel með sjálfan sig nema að vita að þú ert bestur í heimí í 100m hlaupi! En eins og Talesofelviz var að segja þá held ég að þú lifir bara lífinu eins og það býðst þér þú vinnur úr því sem þú byrjar með og þú vinnur fyrir því sem þú græðir, þú getur ekki vitað hvað kemur þér í skaut og þú ættir í staðinn fyrir að lifa lífinu hræddur við að taka áhættu, bara stökkva og láta reyna á það! Sem dæmi þú sérð alveg geggjað flotta konu á gangi æutá götu hvað geturru gert? Nú fara að tala við hana! ef þú gerir það ekki,tekur þessa áhættu muntu aldrei vita hvað hefði getað gerst á milli ykkar ef þú hefðir farið og talað við hana!

Takk fyrir! (sérstaklega þeir sem nenna að lesa rausið í mér :D)

Fyrra álit

aggi21 fyrir 20 árum, 8 mánuðum

Afi minn sagði að tilgangurinn væri að eignast börn. Hann var búinn að pælí þessu 60 árum lengur en ég svo þetta var örugglega rétt hjá honum.

Fyrra álit

[Notanda eytt] fyrir 20 árum, 8 mánuðum

Njóta lífsins…njóta litlu hlutanna í lífinu, það segir vinur minn alltaf, verð að segja að ég er svo sannarlega sammála honum.

Fyrra álit

Krimminn fyrir 20 árum, 8 mánuðum

Tilgangur lífsins er mjög persónubundinn..Ég var bara þunglynt flak þangað til að ég fattaði það að tilgangur minn var að finna minn tilgang…eftir að ég gerði þá uppgötvun var lífið hálf tilgangslaust þangað til að ég fattaði það að tilgangur minn var að finna minn tilgang… eftir að ég gerði þá uppgötvun var lífið hálf tilgangslaust þangað til að ég fattaði það að tilgangur minn var að finna minn tilgang…eftir að ég gerði þá uppgötvun var lífið hálf tilgangslaust þangað til að ég fattaði það að tilgangur minn var að finna minn tilgang… eftir að ég gerði þá uppgötvun var lífið hálf tilgangslaust þangað til að ég fattaði það að tilgangur minn var að finna minn tilgang…eftir að ég gerði þá uppgötvun var lífið hálf tilgangslaust þangað til að ég fattaði það að tilgangur minn var að finna minn tilgang… eftir að ég gerði þá uppgötvun var lífið hálf tilgangslaust þangað til að ég fattaði það að tilgangur minn var að finna minn tilgang…eftir að ég gerði þá uppgötvun var lífið hálf tilgangslaust þangað til að ég fattaði það að tilgangur minn var að finna minn tilgang… eftir að ég gerði þá uppgötvun var lífið hálf tilgangslaust þangað til að ég fattaði það að tilgangur minn var að finna minn tilgang…eftir að ég gerði þá uppgötvun var lífið hálf tilgangslaust þangað til að ég fattaði það að tilgangur minn var að finna minn tilgang… eftir að ég gerði þá uppgötvun var lífið hálf tilgangslaust þangað til að ég fattaði það að tilgangur minn var að finna minn tilgang…eftir að ég gerði þá uppgötvun var lífið hálf tilgangslaust þangað til að ég fattaði það að tilgangur minn var að finna minn tilgang… eftir að ég gerði þá uppgötvun var lífið hálf tilgangslaust þangað til að ég fattaði það að tilgangur minn var að finna minn tilgang…eftir að ég gerði þá uppgötvun var lífið hálf tilgangslaust þangað til að ég fattaði það að tilgangur minn var að finna minn tilgang… eftir að ég gerði þá uppgötvun var lífið hálf tilgangslaust þangað til að ég fattaði það að tilgangur minn var að finna minn tilgang…eftir að ég gerði þá uppgötvun var lífið hálf tilgangslaust þangað til að ég fattaði það að tilgangur minn var að finna minn tilgang… eftir að ég gerði þá uppgötvun var lífið hálf tilgangslaust þangað til að ég fattaði það að tilgangur minn var að finna minn tilgang…eftir að ég gerði þá uppgötvun var lífið hálf tilgangslaust þangað til að ég fattaði það að tilgangur minn var að finna minn tilgang… eftir að ég gerði þá uppgötvun var lífið hálf tilgangslaust þangað til að ég fattaði það að tilgangur minn var að finna minn tilgang…eftir að ég gerði þá uppgötvun var lífið hálf tilgangslaust þangað til að ég fattaði það að tilgangur minn var að finna minn tilgang… eftir að ég gerði þá uppgötvun var lífið hálf tilgangslaust þangað til að ég fattaði það að tilgangur minn var að finna minn tilgang…eftir að ég gerði þá uppgötvun var lífið hálf tilgangslaust þangað til að ég fattaði það að tilgangur minn var að finna minn tilgang… eftir að ég gerði þá uppgötvun var lífið hálf tilgangslaust þangað til að ég fattaði það að tilgangur minn var að finna minn tilgang…eftir að ég gerði þá uppgötvun var lífið hálf tilgangslaust þangað til að ég fattaði það að tilgangur minn var að finna minn tilgang… eftir að ég gerði þá uppgötvun var lífið hálf tilgangslaust þangað til að ég fattaði það að tilgangur minn var að finna minn tilgang…eftir að ég gerði þá uppgötvun var lífið hálf tilgangslaust þangað til að ég fattaði það að tilgangur minn var að finna minn tilgang… eftir að ég gerði þá uppgötvun var lífið hálf tilgangslaust þangað til að ég fattaði það að tilgangur minn var að finna minn tilgang…eftir að ég gerði þá uppgötvun var lífið hálf tilgangslaust þangað til að ég fattaði það að tilgangur minn var að finna minn tilgang… eftir að ég gerði þá uppgötvun var lífið hálf tilgangslaust þangað til að ég fattaði það að tilgangur minn var að finna minn tilgang…eftir að ég gerði þá uppgötvun var lífið hálf tilgangslaust þangað til að ég fattaði það að tilgangur minn var að finna minn tilgang… eftir að ég gerði þá uppgötvun var lífið hálf tilgangslaust þangað til að ég fattaði það að tilgangur minn var að finna minn tilgang…eftir að ég gerði þá uppgötvun var lífið hálf tilgangslaust þangað til að ég fattaði það að tilgangur minn var að finna minn tilgang… eftir að ég gerði þá uppgötvun var lífið hálf tilgangslaust þangað til að ég fattaði það að tilgangur minn var að finna minn tilgang…eftir að ég gerði þá uppgötvun var lífið hálf tilgangslaust þangað til að ég fattaði það að tilgangur minn var að finna minn tilgang… eftir að ég gerði þá uppgötvun var lífið hálf tilgangslaust þangað til að ég fattaði það að tilgangur minn var að finna minn tilgang…eftir að ég gerði þá uppgötvun var lífið hálf tilgangslaust þangað til að ég fattaði það að tilgangur minn var að finna minn tilgang… eftir að ég gerði þá uppgötvun var lífið hálf tilgangslaust þangað til að ég fattaði það að tilgangur minn var að finna minn tilgang…eftir að ég gerði þá uppgötvun var lífið hálf tilgangslaust þangað til að ég fattaði það að tilgangur minn var að finna minn tilgang… eftir að ég gerði þá uppgötvun var lífið hálf tilgangslaust þangað til að ég fattaði það að tilgangur minn var að finna minn tilgang…eftir að ég gerði þá uppgötvun var lífið hálf tilgangslaust þangað til að ég fattaði það að tilgangur minn var að finna minn tilgang… eftir að ég gerði þá uppgötvun var lífið hálf tilgangslaust þangað til að ég fattaði það að tilgangur minn var að finna minn tilgang…eftir að ég gerði þá uppgötvun var lífið hálf tilgangslaust þangað til að ég fattaði það að tilgangur minn var að finna minn tilgang… eftir að ég gerði þá uppgötvun var lífið hálf tilgangslaust þangað til að ég fattaði það að tilgangur minn var að finna minn tilgang…eftir að ég gerði þá uppgötvun var lífið hálf tilgangslaust þangað til að ég fattaði það að tilgangur minn var að finna minn tilgang… eftir að ég gerði þá uppgötvun var lífið hálf tilgangslaust þangað til að ég fattaði það að tilgangur minn var að finna minn tilgang…eftir að ég gerði þá uppgötvun var lífið hálf tilgangslaust þangað til að ég fattaði það að tilgangur minn var að finna minn tilgang… eftir að ég gerði þá uppgötvun var lífið hálf tilgangslaust þangað til að ég fattaði það að tilgangur minn var að finna minn tilgang…eftir að ég gerði þá uppgötvun var lífið hálf tilgangslaust þangað til að ég fattaði það að tilgangur minn var að finna minn tilgang… eftir að ég gerði þá uppgötvun var lífið hálf tilgangslaust þangað til að ég fattaði það að tilgangur minn var að finna minn tilgang…eftir að ég gerði þá uppgötvun var lífið hálf tilgangslaust þangað til að ég fattaði það að tilgangur minn var að finna minn tilgang… eftir að ég gerði þá uppgötvun var lífið hálf tilgangslaust þangað til að ég fattaði það að tilgangur minn var að finna minn tilgang…eftir að ég gerði þá uppgötvun var lífið hálf tilgangslaust þangað til að ég fattaði það að tilgangur minn var að finna minn tilgang… eftir að ég gerði þá uppgötvun var lífið hálf tilgangslaust þangað til að ég fattaði það að tilgangur minn var að finna minn tilgang…eftir að ég gerði þá uppgötvun var lífið hálf tilgangslaust þangað til að ég fattaði það að tilgangur minn var að finna minn tilgang… eftir að ég gerði þá uppgötvun var lífið hálf tilgangslaust þangað til að ég fattaði það að tilgangur minn var að finna minn tilgang…eftir að ég gerði þá uppgötvun var lífið hálf tilgangslaust þangað til að ég fattaði það að tilgangur minn var að finna minn tilgang… eftir að ég gerði þá uppgötvun var lífið hálf tilgangslaust þangað til að ég fattaði það að tilgangur minn var að finna minn tilgang…eftir að ég gerði þá uppgötvun var lífið hálf tilgangslaust þangað til að ég fattaði það að tilgangur minn var að finna minn tilgang… eftir að ég gerði þá uppgötvun var lífið hálf tilgangslaust þangað til að ég fattaði það að tilgangur minn var að finna minn tilgang…eftir að ég gerði þá uppgötvun var lífið hálf tilgangslaust þangað til að ég fattaði það að tilgangur minn var að finna minn tilgang… eftir að ég gerði þá uppgötvun var lífið hálf tilgangslaust þangað til að ég fattaði það að tilgangur minn var að finna minn tilgang…eftir að ég gerði þá uppgötvun var lífið hálf tilgangslaust þangað til að ég fattaði það að tilgangur minn var að finna minn tilgang… eftir að ég gerði þá uppgötvun var lífið hálf tilgangslaust þangað til að ég fattaði það að tilgangur minn var að finna minn tilgang…eftir að ég gerði þá uppgötvun var lífið hálf tilgangslaust þangað til að ég fattaði það að tilgangur minn var að finna minn tilgang… eftir að ég gerði þá uppgötvun var lífið hálf tilgangslaust þangað til að ég fattaði það að tilgangur minn var að finna minn tilgang…eftir að ég gerði þá uppgötvun var lífið hálf tilgangslaust þangað til að ég fattaði það að tilgangur minn var að finna minn tilgang… eftir að ég gerði þá uppgötvun var lífið hálf tilgangslaust þangað til að ég fattaði það að tilgangur minn var að finna minn tilgang…eftir að ég gerði þá uppgötvun var lífið hálf tilgangslaust þangað til að ég fattaði það að tilgangur minn var að finna minn tilgang… eftir að ég gerði þá uppgötvun var lífið hálf tilgangslaust þangað til að ég fattaði það að tilgangur minn var að finna minn tilgang…eftir að ég gerði þá uppgötvun var lífið hálf tilgangslaust þangað til að ég fattaði það að tilgangur minn var að finna minn tilgang… eftir að ég gerði þá uppgötvun var lífið hálf tilgangslaust þangað til að ég fattaði það að tilgangur minn var að finna minn tilgang…eftir að ég gerði þá uppgötvun var lífið hálf tilgangslaust þangað til að ég fattaði það að tilgangur minn var að finna minn tilgang… eftir að ég gerði þá uppgötvun var lífið hálf tilgangslaust þangað til að ég fattaði það að tilgangur minn var að finna minn tilgang…eftir að ég gerði þá uppgötvun var lífið hálf tilgangslaust þangað til að ég fattaði það að tilgangur minn var að finna minn tilgang… eftir að ég gerði þá uppgötvun var lífið hálf tilgangslaust þangað til að ég fattaði það að tilgangur minn var að finna minn tilgang…eftir að ég gerði þá uppgötvun var lífið hálf tilgangslaust þangað til að ég fattaði það að tilgangur minn var að finna minn tilgang… eftir að ég gerði þá uppgötvun var lífið hálf tilgangslaust þangað til að ég fattaði það að tilgangur minn var að finna minn tilgang…eftir að ég gerði þá uppgötvun var lífið hálf tilgangslaust þangað til að ég fattaði það að tilgangur minn var að finna minn tilgang… eftir að ég gerði þá uppgötvun var lífið hálf tilgangslaust þangað til að ég fattaði það að tilgangur minn var að finna minn tilgang…eftir að ég gerði þá uppgötvun var lífið hálf tilgangslaust þangað til að ég fattaði það að tilgangur minn var að finna minn tilgang… eftir að ég gerði þá uppgötvun var lífið hálf tilgangslaust þangað til að ég fattaði það að tilgangur minn var að finna minn tilgang…eftir að ég gerði þá uppgötvun var lífið hálf tilgangslaust þangað til að ég fattaði það að tilgangur minn var að finna minn tilgang… eftir að ég gerði þá uppgötvun var lífið hálf tilgangslaust þangað til að ég fattaði það að tilgangur minn var að finna minn tilgang…eftir að ég gerði þá uppgötvun var lífið hálf tilgangslaust þangað til að ég fattaði það að tilgangur minn var að finna minn tilgang… eftir að ég gerði þá uppgötvun var lífið hálf tilgangslaust þangað til að ég fattaði það að tilgangur minn var að finna minn tilgang…eftir að ég gerði þá uppgötvun var lífið hálf tilgangslaust þangað til að ég fattaði það að tilgangur minn var að finna minn tilgang… eftir að ég gerði þá uppgötvun var lífið hálf tilgangslaust þangað til að ég fattaði það að tilgangur minn var að finna minn tilgang…eftir að ég gerði þá uppgötvun var lífið hálf tilgangslaust þangað til að ég fattaði það að tilgangur minn var að finna minn tilgang… eftir að ég gerði þá uppgötvun var lífið hálf tilgangslaust þangað til að ég fattaði það að tilgangur minn var að finna minn tilgang…eftir að ég gerði þá uppgötvun var lífið hálf tilgangslaust þangað til að ég fattaði það að tilgangur minn var að finna minn tilgang… eftir að ég gerði þá uppgötvun var lífið hálf tilgangslaust þangað til að ég fattaði það að tilgangur minn var að finna minn tilgang…eftir að ég gerði þá uppgötvun var lífið hálf tilgangslaust þangað til að ég fattaði það að tilgangur minn var að finna minn tilgang… eftir að ég gerði þá uppgötvun var lífið hálf tilgangslaust þangað til að ég fattaði það að tilgangur minn var að finna minn tilgang…eftir að ég gerði þá uppgötvun var lífið hálf tilgangslaust þangað til að ég fattaði það að tilgangur minn var að finna minn tilgang… eftir að ég gerði þá uppgötvun var lífið hálf tilgangslaust þangað til að ég fattaði það að tilgangur minn var að finna minn tilgang…eftir að ég gerði þá uppgötvun var lífið hálf tilgangslaust þangað til að ég fattaði það að tilgangur minn var að finna minn tilgang… eftir að ég gerði þá uppgötvun var lífið hálf tilgangslaust þangað til að ég fattaði það að tilgangur minn var að finna minn tilgang…

Fyrra álit

Talesofelviz fyrir 20 árum, 8 mánuðum

vó!!!róaðu þig!!

Fyrra álit

Acidious fyrir 20 árum, 8 mánuðum

Krimminn.. þú VERÐUR að læra að nota efnisgreinar og greinaskil, það er ÓMÖGULEGT að lesa þetta. :/

En annars, þá vil ég benda á það að maður á alls ekki að reynað finna tilgang mannsins og ekki einu sinni tilgang sinn, hann kemur sjálfkrafa!

„Strange is our situation here upon earth. Each of us comes for a short visit, not knowing why, yet sometimes seeming to divine a purpose. From the standpoint of daily life, however, there is one thing we do know: that man is here for the sake of other men.“ Albert Einstein

Þarna sjáum við, SUMIR virðast EIGNAST einhvern tilgang sem er eitthvað öðruvísi en annar, þannig er það bara, við megum ekki velta því uppúr okkur hvað við eigum að gera hérna í lífinu okkar. Við eigum að skapa okkur huglæg viðhorf gegn þessu málefni, við eigum að SKAPA okkur tilgang.

Sá sem veltir sér uppúr því hvort eða hvaða tilgang hann hafi er vesæll maður, það þýðir einfaldlega að hann eyði ekki nægjum tíma í það að njóta þess sem hann hefur eða gæti haft útúr lífinu, því hann er að eyða tíma í það að velta því fyrir sér hvaða ánægju hann eigi að fá útúr lífinu..

takk

Fyrra álit

Krimminn fyrir 20 árum, 8 mánuðum

my point exactly… maður sem veltir sér um of upp úr því hver tilgangur hans er, er að ávísa upp á sjálfan sig geðveiki… hann festist í endalausri loop-u og hann kemst ekki út fyrr en að hann segir við sjálfan sig…fuck it, ég kemst að því þegar ég dey…!

Fyrra álit

Krimminn fyrir 20 árum, 8 mánuðum

annars ef þú setur þér einhver skammtíma, eða langtíma markmið í lífinu, þá gefur þú sjálfum þér tilgang þangað til að þeim markmiðum er náð…og þá er bara að komast að því hvað það er sem maður vill í raun og veru fá út úr lífinu…markmið sem snúast um það að “eignast” hitt eða þetta eru gervimarkmið og bendir það til þess að “athyglispunkturinn” þinn sé í fokki og þarfnist stillingar…það sem þú þarft að gera er að spyrja sjálfan þig hvernig málum þú vilt vera í á þinni dauðastund(hverju þú vilt vera búinn að áorka)og festa “athyglispunktinn” við þá sýn…ef þú nærð að gera það þá “beygist” raunveruleikinn að þínum þörfum og þér verða allir vegir færir…það þýðir lítið að álpast í gegn um lífið ekki vitandi hvað þú vilt, leitandi að “veginum” ekki vitandi hvert “vegurinn” leiðir þig á endanum…ef þú nærð að festa “athyglispunktinn” þinn þá kemur “vegurinn” að þínum dauða til þín…raunveruleikinn “beygist” að þínum þörfum, og hurðir opnast sem þú vissir ekki að væru til…

Fyrra álit

Talesofelviz fyrir 20 árum, 8 mánuðum

fékkstu hausverk eftir þessi skrif?

Fyrra álit

ebbman fyrir 20 árum, 8 mánuðum

vááá ég hélt að þetta væri real !: D

Fyrra álit

Ikarus fyrir 20 árum, 8 mánuðum

Afsaka að ég nenni ekki að lesa umræðuna, þetta gæti hafa komið fram áður.
“Tilgangur Lífsins”
Við erum dýr, við lifum. Hestar eru dýr, hestar lifa.
Við finnum fyrir hamingju, hestar ekki. Hvernig getur þá tilgangur lífsins verið hamingja?

Nodferatu rulez all!

Fyrra álit

aqulera fyrir 19 árum, 5 mánuðum

en hvernig veistu að hestar finni ekki fyrir gleði eða hamingju, vellíðan og öllu þessu?

Annars er ég á því að allir eigi sinn tilgang í lífinu og að við þurfum að finna hann en flestir finna hann of seint…eða finna hann bara ekki!

Þess vegna trúi ég því að látið fólk verði stundum eftir hér á jörðinni til þess að ljúka við verk sitt í lífinu og komist að því loknu á annan stað :) bara það sem að ég held :P

Fyrra álit

Heimspeki

Heimspeki

Ofurhugar

Stjórnendur

Hverjir eru inni

Greinar

Tilgangur lífsins.

Dýr

Dægurmál

Fræði

Leikir

Lífið

Lífsstíll

Margmiðlun

Menning

Skjár

Sport

Tónlist

Tækni

Vélar

Hugi