Snilld, algjör snilld. Ég er alveg eftir mig hérna, las þetta 13 sinnum yfir. (ATH ekki kaldhæðni)

Kv,
HrannarM.

Nú veit ég tilgang minn.

Um.. ég las þetta 13 sinnum yfir líka og skildi ekki baun:P

Tilgangur lífsins er dauði…….alvega satt ef þið pælið í því, það er ekkert sem við stefnum að í lífinu annað en dauðinn

Þú settir þetta bara það vel fram að ég get ekki sett neitt gáfulegt komment inn. Enda tilgangslaust.

Ekki rífast við admin, þó… we have a temper. :P

Tilgangur er að bua til tilgang með því að sýna fram á tilgang okkur sem manna eða dýra :-)

Cid, mér sýnist tilgangur greinar þinn vera að sýna hvað þá sért snjall en við heimsk ;) Þetta er grein um hroka fyrst og fremst.

M.

?

af hverju segir þú að tilgangur tilgangs sé að finna merkingu í lífi okkar??? þetta er allt of vítt orð til þess að segja að það sé einhver ákveðin leit að einhverri merkingu - tilgangur er einfaldlega tilgangur fyrir einhverju. ekki rétt?
Tilgangur þinn til þess að skrifa þessa grein var væntanlega út af því að þér langaði að skrifa þessa grein og því er kominn tilgangur fyrir þessari grein. Þannig að greinin er ekki tilgangslaus eins og þú segir. Það er hægt að finna tilgang fyrir ÖLLU sem þú gerir og því er hægt að snúa þessu við og segja að tilvera okkar sé einmitt ekki tilganglaus. Hún er full af tilgangi.

Ég get ekki séð hvernig hægt er að lesa þessa grein án þess að skynja hroka og það er ansi erfitt að taka mark á svari þínu til Miðgarðs þar sem þú endar greinina á því að segja að flestir eða allir séu hálfvitar sem skrifa hérna á Huga.

Það fyrsta sem er vitlaust í grein þinni er fyrsta málsgreinin:
,,Tilgangur tilgangs er auðvitað fyrir okkur að finna merkingu í líf vorra.“
Í fyrsta lagi er setningin málfræðilega vitlaus en við látum það liggja á milli hluta. Þetta er ansi hörð fullyrðing frá manni sem hefur ekki skilgreint tilgang. Sjálfur hef ég litið á tilgang sem markmið atferlis, og tel ég að margir séu mér sammála í því. Þannig væri markmið þess að ég fengi mér að borða það að ég er svangur og vill seðja það hungur. Og þá vantar mig markmið (tilgang) þess að ég vilji ekki vera svangur. Það væri sennilega það að eg ég nærist ekki dey ég. Þannig væri tilgangur tilgangs míns í þessu dæmi það að lifa.
Að halda því fram að tilgangur tilgangs sé leit að merkingu er mjög hæpið þegar tilgangur er settur fram í sinni nöktustu mynd.
Heimspeki er langt frá því að vera tilgangslaus. Margar heimspekikenningar eru gildandi sem ,,náttúrulögmál” vegna þess að þær hafa verið sannaðar áratugum eða árhundruðum eftir að hafa verið lagðar fram, eða einfaldlega af því að enginn hefur náð að finna göt á kenningunni sem þó er ekki hægt að sanna. Þannig hefur heimspeki nýst okkur í gegnum aldirnar.

Heimspeki gæti verið skilgreina á þennan hátt:
Sú grein vísinda sem leitast við að svara spurningum, ósannanlegum með mælitækjum og tækni gefins dags með líklegum rökstuddum svörum.

Það þarf ekki að skilgreina hana sértækar en þetta að mínu mati.

Tilgangur greinar þinnar er augljóslega einhver. Ef hann væri enginn þá hefðirðu sennilega ekki skrifað hana og alls ekki birt hana á huga. Tilgangurinn hlýtur að vera sá að fá viðbrögð við greininni auk þess sem hrokinn virðist miða að því að láta þér líða vel á kostnað heimsku annarra.

Tilgangur með lestri greinarinnar gæti verið sá að við, lesendur, höfum áhuga á heimspeki, áhuga á vitneskju annarra á heimspeki eða bara að við séum einfaldlega að drepa tímann.

,,Því er hægt að taka sem tilgang í þessarri tilgangslausri tilveru okkar."

Þessi setning virkar ekki. Í fyrsta lagi er hún óskiljanleg í því samhengi sem hún stendur og í öðru lagi segir þú tilveru okkar tilgangslausa sem þýðir að tilgangur tilgangs geti ekki verið til því það ríkir tilgangsleysi ekki tilgangur.

hehe snilldar pæling hjá þér

hehe þetta er snilld

“Heimspeki er eins tilgangslaus. Að skilgreina heimspeki er eins og að
telja stjörnurnar. En það sem kemur úr henni verður gleymd þannig
tilgangur skilgreiningarinnar er tilgangslaus”.


Hvað áttu við með að skilgreiningin verður gleymd?? Og af hverju skiptir það máli?? Þó að allar skilgreiningarnar um heimspeki séu gleymdar (og ég verð að játa að ég skil ekki um hvað þú ert að tala um þegar þú segir að hún sé gleymd; að sjálfsögðu er einhver sem man. Hvað með aðila sem skilgreinir eitthvað? En það er ekki málið) þá er hún samt til staðar og hefur t.d. þann tilgang að fólk geti gluggað í hana í framtíðinni… bara til að nefna dæmi.
Einnig er, að sjálfsögðu, tilgangur í því af hverju einhver skilgreinir heimspeki, sama hvort hún er í réttara lagi eða ekki. Væntanlega fyrir aðilann sem gerir það; og þá er kominn einn tilgangur, sama þó að hún sé tilgangslaus í þeim skilningi fyrir einhvern annan.
Það er semsagt einhver tilgangur fyrir skilgreiningunni. Það er punkturinn.

wow … maður verður soldið ringlaður að lesa þessa grein …

Ha ha. Samt lélegt ‘djók’

Ekki ha? (með spurningamerki)
Heldur ha ha ha.
Svo vitnað sé í enskuslettur greinarhöfunds, sem hann notar of mikið að undirstrika hvað hann segir, á ensku. Laughing, laughing my head off. This is all nonsense. Childish nonsense.
Er notkun enskunnar beint úr þýðingunni?
Eða er notkun enskunnar til að ganga í augun á þeim sem ekki eru ‘klárir’ í ensku?
Hvort sem á við, þá lýsir það hroka í garð okkar hinna.((Yfir okkur hafinn í greind?)[varla að mínu áliti])´

PS. Þetta á ekki við á Heimspeki, heldur einhverju öðru, því þetta er ekki heimspeki, heldur barnagaman.

Jújú, þetta er voða “clever” grein hjá þér og allt það og þú ert vafalaust mjög stoltur af þessari orðabunu þinni, en þótt að greinin standist innri rökfræði að einhverju leiti þá fellur hún í víðara samhengi.

Þú talar um tilgangsleysi alls en þú gleymir (eða slepptir) að skilgreina tilgang…vafalítið munt þú segja að skilgreining sé tilgangslaus en án almennilegrar skilgreiningar á hugatkinu sem þú ert að nota er röksemdafærsla þín bitlaus.

Ég er samt aðallega að velta fyrir mér hvernig þú tengir þá staðhæfingu þína um tilgasleysi afstæðishyggju? Samkvæmt afstæðishyggju væri hugtakið tilgangur afstæður og því óskilgreinanlegur þar sem hver og einn hefur sína eigin skilgreiningu á hugtakinu. Það má ekki snúa afstæðishyggju upp í það að allt sé tilgangslaust því að það sé ókskilgreinanlegt..það þýddi að öll samskipti væru tilganslaus því að útkoma þeirra væri afstæð og aldrei afgerandi og þá stæði allt í stað.

Voða sniðugt en efast um að þessar skriftir þínar séu útpældar á stærri skala…

Cid:
Þú gætir etv umorðað greinina eitthvað á þessa leið: ~Allt er gangslaust frá sjónarhorni eilífðinnar.~ Eða þú gætir sagt: ~Ef tíminn stefnir á endalaust, stefna tilgangsbundin fyrirbæri núll.~

Þú leikur þér með hugtakið tilgang, en mér sýnist þú eiga eftir að kryfja merkingu orðsins aðeins betur. Ég get td ekki séð hvernig “tilgangur hafi tilgang”, þar sem slíkt væri í mótsögn við minn skilning á merkingu hugtaksins tilgangur. Þessi leikur að orðum er annars algert aukaatriði, nema etv að þú farir dýpra í hugtökin. Þá verða hugtökin sjálf viðfangsefnið, en þú gerir það ekki.

Þú gætir sagt alveg rosalega margt annað en þú sagðir í þessari grein, og merkingin væri uþb sú sama. Þetta er loðin grein, og það má spyrja til hvers er hún loðin. Þú gætir svarað: ~En það er einmitt málið!~ (Tilgangsleysið.) Ég gæti líka spurt, hversvegna þessi grein? (Tímaeyðsla mín og þín?) Í framhaldinu væri hægt að velta fyrir sér hversvegna var merking hennar einmitt orðuð á þennan hátt?

Það sem ég er að reyna að segja mætti orða á annan hátt. -Ef torræðni málfars stefnir á endalaust, þá stefnir merkingin á núll.- Merkingarleysi er oft orðað á annan hátt, það er kallað “bull”.

En ég veit að þú ert ekkert að bulla. Og það sem þú ert að reyna að segja, á fullan rétt á sér. En ég sé enga framtíð fyrir svona málfar. Íþm ef það sem þú ert að reyna að segja á að eiga sér framtíð. Gallinn við tungumál er hve ónákvæmt það er. Ef tungumál væri forritunarmál, sem það er því miður ekki, væri nauðsynlegt að forrita sæg af litlum smáforritum til þess að leiðrétta allan mögulegan misskilning sem það forrit sem við værum í raun að forrita, myndi geyma í sér. Þetta stafar af því hve ónákvæmt “forritunarmál” tungumálið er, þal er það ónothæft sem slíkt (í óbreyttri mynd). Ef greinin þín er forrit forrituð á forritunarmálinu TUNGUMÁL, þá hefur þú bara algerlega gleymt að skrifa þessi smáforrit sem eru svo nauðsynleg, til þess að forritið virki, þeas til þess að merkingin komist til skila.

Ef ég væri tölva, sem ég er ekki, myndi ég spýta í þig ERROR skilaboðum. En þar sem ég er ekki tölva, gerist ég málugur, og svara þér. En það mætti alveg umorða hluta svarsins, en þá aðeins hluta þess, sem ERROR að hætti tölvu.

Þú mættir raunar líta á það, að ég að leggja mig eftir því að svara þessu, sem merki velvilja, enda er þetta svar meint mjög vel. Ég myndi ekki nenna að svara þessu, nema vegna þess að ég held að þú getir bætt þig töluvert, og þú hafir eitthvað fram að færa, þó það kunni að vera síðar.

Ég hlakka til að sjá hvað þér dettur í hug síðar.

Kv.
VeryMuch

Já, segja má að fallið ,,Líf“ stefni á markgildið ”dauði“ með tilliti til breytunnar ,,tími”.

En það vita náttúrulega allir, þannig að tilgangslaust er að þrefa það hér.

Góð grein samt, og alls ekki tilgangslaus með tilliti til margra annarra greina hér á huga:P

Ég nenni ekki að eyða púðri í rökstutt svar. Annars er rétt að það er mikið um lélegar greinar á Huga og að margir skrifa um hluti sem þeir vita ekkert um. Grein þín var einmitt í þá áttina, allavega ekkert betri en meðalgrein á Huga.

Það eru margir unglingar sem skrifa greinar á Huga og ég man þegar ég var unglingur (fyrir 10-12 árum síðan), hélt ég að ég væri bestur og vitrastur og trúði því innilega. Nú, eftir á, sé ég að þetta var bara hormónabrengl í líkamanum. Þannig að ef Hugi hefði verið til þá, þá hefði ég eflaust skrifað fullt af greinum um hluti sem ég vissi í raun ekkert um.

Þannig að, ég bið ykkur um að halda ykkur við það sem þið vitið og þekkið en ekki bulla endalaust um það sem ykkur dettur í hug að gæti mögulega verið rétt eða sem ykkur findist skemmtilegt að væri rétt.

Ég veit að t.d. í “heilsu” greinunum er fólk að tala um það sem tengist næringafræði og er bara að segja rugl. Þetta veit ég því kærasta mín er að læra næringafræði.

Sjálfur er ég að læra á kontrabassa (klassískt) og það sem er talað um á tónlist-klassík er eintómt byrjenda“stöff”. T.d. hvaða lag sé í einhverri auglýsingu, það er ekki klassískt lag, það eru trommur og rafbassi og allur andsk. í því en vegna þess að það heyrist í píanói spila brotna hljóma þá telur fólk þetta vera klassískt.

…eða greinar sem heita “Bach er bestur” eða eitthvað í þá áttina.

Ég er bara að deyja úr pirringi….og læt það allt flakka…ég veit ekki einu sinni afhverju ég nenni því, eins og það breyti einhverju!

Halló,ég ætla að byrja á því og enda reyndar á því að segja þér þá merkilegu kenningu að HEIMSPEKI ER SNILLD! og ef þú hefur eitthvað á móti því þá hafðu það bara út af fyrir þig nema þú viljir gera þig af FÍFLI fyrir framan alþjóð þá er valið þitt því margir hafa mikinn áhuga á HEIMSPEKI……..!(",)
P.s LENGI LIFI HEIMSPEKI…!

X = tilgangurinn
Y = tilgangurinn fyrir tilgangnum
Z = ástæðan fyrir tilgangnum
Þ = tilgangurinn með ástæðuni
Ö = ástæðan fyrir tilgangnum með ástæðunni.

Ö+Þ+Z=2Z

Ö+Þ+Z+Y=X

1+1=2

2*0,5+1 =2

2*0,125+0,75+2*0,5=2

Það má skrifa tilgang lífsins á marga vegu.

Það má skilja hann á fleiri.


Bara smá pæling… tilgangur í því að lesa þetta…?

ég hef tilgang. Ég er hér til að stöðva einelti í Reykjvík!

Crestfallen

…ef að heimsspeki er að reyna að flækja hlutina eins og þú getur og vera með óskýra framsetningu þá væri þetta væntanlega afbragðs grein ….

Nú skulum við líta á þetta greinerkorn þitt…

Byrjum á að skoða hugtakið “tilgangur tilgangs”. Þarna ertu strax kominn í
flækju. Tilgangur getur ekki haft tilgang sem slíkur. Alla vega ekki neina
vitræna merkingu sem einhver skilur.

Tilgangur er eitthvað sem fylgir vitrænni hugsun. Við getum tengt saman hluti,
fundið orsakasamhengi og slíkt sem við getum útskýrt með tilgangi.

Við getum vippað upp einni formlegri skilgreiningu:
Ef A orsakar hugsanlega B, og A hefur það að markmiði að orsaka B þegar það er
mögulegt er B tilgangur A.

Átæðan fyrir að ég er svona formlegur er að það er fjandanum erfiðara að komast
til botns í því sem þú ert að segja. Þú VERÐUR að gæta þín þegar þú ert að
fitla með svona flókin hugtök. Það er EKKI merki um góðan heimspeking að það sé
erfitt að skilja hann.

Nú höldum við áfram:

Þið getið sannreynt skilgreininguna mína að ofan með því að prófa einfalda
hluti:
Tilgangur hjós er að velta. Það veltur þegar það getur komið því til leiðar.
Tilgangur lífsins er hamingja. Við erum hamingjusöm þegar við getum komið því
til leiðar (þetta er ekki endilega rétt).

Þetta er kannski ekki alveg fullnægjandi útskýring en gerir “tilganginn” frekar
skiljanlegan.

Nú fyrst getum við tæklað það sem þú kallar “tilgang tilgangs”:

Tilgangur kemur tilgangi til leiðar þegar það er mögulegt.
Tilgangur fjallar alltaf um hugtök sem geta komið einhverju til leiðar, en gerir
ekki beinlínis neitt sjálfum. Að tilgangur hafi tilgang er því rökleysa.

Nú veit ég ekki hvernig ég á að skilja:
“Tilgangur tilgangs er að finna merkingu í lífi voru”
Ég get reynt:
“Leitar okkar að tilgangi þjónar þeim tilgangi að finna merkingu í lífi voru”.
Þar er verið að fjalla um “leit að tilgangi” sem getur sjálf haft tilgang.

Líklegra er þó:
“tilgangur okkar er að finna merkingu í lífi voru”
Það getur varla talist tilgangslaus leit. Þú sagðir sjálfur að tilgangurinn
væri að finna merkingu í lífi okkar. Kaldhæðni er engin afsökun fyrir rökvillu.
Þú gætir kallað hana tilgangslausa vegna þess að hún er dæmd til að vera
árangurslaus, en það gæti misskilist.

Næsta setning er álíka vitlaus, líklega ertu að reyna að segja:
Að búast við að leit okkar að tilgangi hefði annan tilgang en að finna merkingu
er tilgangslaus.

Við skulum láta liggja milli hluta að “merking í lífi voru” er algjörlega
óútskýrt og gæti verið svona um það bil hvað sem er.

Ég ætla að stoppa hérna og gera heiðarlega tilraun til að endurskrifa greinina
þína svo hún skiljist:




“
Við leitum að tilgangi lífsins, en það er tilgangslaust.
Heimspeki er óskilgreinanleg og tilgangslaus.
Það er enginn tilgangur með þessari grein.
Flestir telja að tilgangur lífsins sé hamingja, og athyglisverðir atburðir til
að halda huganum gangandi.
Tilgangur ykkar gæti þess vegna verið að lesa þessa tilgangslausu grein.

Afstæðishyggja? Ekki hugmynd!
”

Passaðu svo málfarsvillur, stafsetningarvillur og rökvillur.

PS: Svar við greininni hér að ofan er skilið eftir sem verkefni handa
lesandanum. Ég hef svarað þessari grein allt of oft.

vá hvað ég er orðin ringluð:)

Maðurinn hefur tvennan tilgang að fjölga sér og að deyja

Tilgangur samskipta er margþættur, en tilgangur samskipta á borð við þessi er kannski fyrst og fremst að skipa sér í ákveðinn skoðana- og greindarstigs-hóp, sennilega til að höfða til ákveðins hluta þeirra sem meðtaka skilaboðin. Ef að greinin væri tilgangslaus, hefðir þú samkvæmt ráðandi sjónarmiðum í sálfræði, aldrei slegið hana inn á Huga.

Sindri minn þú verður að skilja að allir hafa tilgang. Til hvers gerir þú bíó myndir? Er það fyrir sjálfan þig. Gerirðu það til þess að hafa áhrif á aðra? Hvað sem það er þá hefur það einhvern tilgang hvort sem að þú vitir það eða ekki.

þú ert snillingu

hehe

hehe

Að það séu virkilega einhverjir sem ennþá segja að tilgangur mannsins sé að fjölga sér.
Við erum komin fram úr sjálfum okkur í fjölgun og jaðrar við ofjölgun sumstaðar.

Enginn er að segja að það sé ekki tilgangur útaf fyrir sig og ekki vil ég meina að við séum komin á það stig að við ættum að hætta því en að gerast svo djarfur að segja að við eigum þann eina tilgang fyrir utan þann óumflýjanlega er frekar forneskjulegur hugsunarháttur.

Að mínu mati er tilgangurinn sem slíkur algjörlega persónubundinn og hver og einn hefur einhvern, þótt að hann gerir sér grein fyrir því eða ekki.

Að tala um tilgang tilgangs er eins og að tala um feita fitu, eða þannig sé ég það.

Samt sem áður er ég ekki á því að hver og einn fæðist með einhvern tilgang. Að það sé fyrirfram ákveðið að maður lendi hérna og að maður fái engu ráðið um örlög sín. Ef svo er er auðvitað ómögulegt að vita sinn tilgang (þótt það sé reyndar ekki hægt hvort sem er, en maður gæti þó allavega reynt að hafa áhrifin sjálfur). Þar sem maður sér ekki í framtíðina. Kannski er ég hér til þess að fæða son minn sem á eftir að eignast barn sem hefur mikil áhrif á þjóðina einhverntímann. Eða kannski er ég hér einungis útaf því að ef ég væri ekki til hefði eitthvað farið öðruvísi. Eitthvað atvik sem ég ef til vill man ekki einu sinni eftir sem hafði áhrif á einhvern til framtíðar.

Hvernig sem því líður þá get ég ekki sagt að ég sé að reyna að koma með eitthvað sérstakt point við því sem aðrir hafa verið að segja.

Í lokinn segi ég enn og aftur að með þessari grein er ég fyrst og fremst að fullnægja mínum eigin tjáningar þörfum fyrst það er að fyrra bragði verið að bjóða uppá það hérna. Í öðru lagi er alltaf gaman að geta séð, spjallað og ekki síst rökrætt um skoðanir manns.

Húrra fyrir Huga ( ein sem ekki hefur mikið notfært sér það sem síðan hefur uppá að bjóða)

FranzaEmma

Halló halló, þetta er kannski orðin mjög þreytt umræða en ég vildi bara leggja örfá orð í belg. Í fyrsta lagi þá held ég að ég skilji hvað þú ert að fara með þessari grein þinni þó svo að hún sé að mörgu leyti svoldið torskilin.

Að mínu mati getur hinn sanni tilgangur ekki verið eitthvað sem einstaklingur finnur sér sjálfur, ef lífið hefur tilgang þá tel ég að sá tilgangur verði að vera til sem slíkur, tilgangurinn verður að vera sannur. Hann(tilgangurinn) ef við kæmumst að honum, myndi þá segja okkur afhverju við lifum og hvað við eigum að gera við lífið. Þá hefðum við fundið tilgang lífsins en ekki búið okkur hann til.

Það er mikill munur á því að hver og einn finni sér eitthvað til að lifa fyrir og búi sér þar af leiðandi til sinn eiginn “tilgang” með lífinu, eða þá það að það sé til einn sannur tilgangur sem myndi gefa lífinu virkilegt gildi. Ef þessi tilgangur myndi finnast(erfitt og ólíklegt), þá myndum við vita hversvegna allt er til, afhverju við erum til og til hvers við lifum. Ég tel að þessar spurningar skipti í raun mestu máli, vegna þess að svarið við þeim myndi gefa okkur svar sem myndi óneitanlega veita okkur sannan tilgang með lífinu. Þar sem enginn hefur svörin við þessum spurningum verðum við að finna þau fyrir sjálf okkur, og þannig erum við búin að búa okkur til “tilgang” úr því sem hefur engan tilgang þegar kemur að stóru spurningunum.

Það er hægt að líkja þessu við trúarbrögðin, mennirnir búa sér til guði vegna þess að þeir þurfa á þeim að halda, en þessir guðir eru samt ekki til eins og hugarheimur mannana hefur lýst þeim, rómversku guðirnir, norrænu guðirnir, Jahve, Guð okkar, Allah, grísku guðirnir, að mínu mati allt barnslegar hugmyndir mannanna um æðri mátt sem hafa breyst í tímanna rás, þróast eins og hugmyndir okkar, alls enginn sannleikur.

Mennirnir þurfa tilgang en finna hann ekki, hann er þessvegna búinn til af hinum og þessum til þess að okkur líði vel, kristnir menn lifa samkvæmt ákveðnum reglum og múslimar eftir einhverjum öðrum, tilgangurinn er samt ekki fundinn, hann er bara búinn til.

Flestir finna sér eitthvað að gera í lífinu og eitthvað til að lifa fyrir, þannig lýður þeim betur, þeir hafa “tilgang” með lífinu, eitthvað sem allir þarfnast ekki satt? En hinn eini sanni stóri tilgangur með lífinu í heild sinni, hversvegna það er, hann er ekki fundinn.
Þessvegna er allur sá tilgangur sem við búum okkur til í okkar lífi aðeins eitthvað til að fylla upp í tómarúm sem býr í hjarta okkar, við þráum tilganginn og búum okkur hann til, þess vegna býr tilgangurinn okkar í tilgangsleysinu.

Ég get fundið mér tilgang með því hjálpa götubörnum í Bólivíu, Bin Laden getur fundið sinn tilgang með því að sprengja Ameríku, þú getur fundið þinn tilgang með því að skrifa þessa grein. Þessi “tilgangur” okkar, minn, Bin ladens og þinn er hvorki réttur né rangur, hann er okkar túlkun á heiminum. hann er ekki sannleikurinn sem við þráum, sannleikurinn sem við þráum er að fá að vita tilganginn með okkar tilvist.

Á tímum frelsis og einstaklingshyggju á fólk það til að skilgreina hlutina þannig að einstaklingurinn geti gert allt sem hann vilji, og hann einn viti hvað sé rétt fyrir hann. En tilgangurinn með öllu þessu, lífinu og heiminum í heild sinni getur aldrei verið ákvarðaður af einstaklingnum, hann hlýtur þessvegna að vera einhver, hann er bara ófundinn, ef ekki þá er hann einfaldlega ekki til og þessvegna allt tilgangslaust í sjálfu sér. Þessi frelsis hugsun er skemmtileg og falleg en hún skilar ekki svarinu sem við öll þráum, afhverju erum við?? Við viljum bara fá sannleikann, ekki lifa fyrir gerfiþarfir okkar, við viljum lifa fyrir sannleikann, við viljum vita hver hann er.

Þetta er spurningin um tilgang og tilgangsleysi, á meðan við höfum ekki svörin á tæru við spurningunum sem skipta öllu máli þá lifum við í tómarúmi, við lifum í tilgangsleysi en á meðan við bíðum þá búum við okkur til tilgang og við búum okkur til guði vegna þess að það veitir okkur öryggi.

Er ekki nóg að bara lifa með engum tilgangi yfir höfuð.!