Skemmtilegar pælingar, Hef oft pælt í svipuðu áður. nema …
hvað ert þú? Hvað er það sem þú sérð, skynjar, bragðar, finnur ? Eru þetta ekki Allt bara efnasambönd í hausnum á þér.
Trúarbrögðin eru að mínu mati Hækja sem auðveldaði fólki á sínum tíma að svara fullt fullt af spurningum og hjálpar því að líða betur(sbr. líf eftir dauðann) en hinsvegar komu með þeim siðferði og hjálpaði það við að mynda samvisku okkar…

Leiðréttið mig ef ég fer með fleipru

Ljómandi fín grein, eins og flest allt sem ég hef séð eftir þig.

“Ég fermdist fyrir trúna”
Það er bara grúví, það er bara undir sjálfri þér komið að velja hvernig þú vilt haga lífi þínu og hvernig manneskja þú vilt vera. Þú getur verið “a stand up girl” alveg sama hvaða trúarbrögð þú kýst að tileinka þér og hvenrig sem þú túlkar þessa blessuðu biblíu.

“Er þetta kannski alltsaman áunnið?”
Sumir vilja meina að merkilega mikið áf því hvernig við hugsum sé kóðað í genin okkar, en ég álít það holt að halda að maður sé sinnar gæfu smiður og muna að vera sjálfsgagnrýninn og taka ábyrgð á því sem maður gerir hvort sem genin hafa áhrif eða ekki.

“tilfinningin fyrir réttu og röngu”
ég held að allir sem eru heiðarlegir við sjálfa sig hafi nokkuð skýra tilfinningu fyrir réttu og röngu, þó að það séu vissulega mismunandi eftir menningarsvæðum með einstaka hluti. þá er ég að tala um þetta venjulega lið, ekki þá sem eru aldir upp af úlfum eða eitthvað álíka :)

“ætli maður sendi þetta ekki bara á korkinn”
enga minnimáttarkennd!

Einn með stórabróðursyndrome, segið mér bara að halda kjafti! :Þ

Skál.

TheHumiliated:

Mér finnst bara mjög hressandi og jákvætt að heyra frá fólki eins og þér, sem getur gleymt sér í eigin hugarheimi, og er sannarlega hugfangið.

Hvað get ég sagt? Ég er ekki viss um að ég vilji vera að blanda mínum skoðunum eða niðurstöðum í þetta hjá þér. Ég segi bara haltu áfram að hrífast og láta hugan reika, og varðveittu þetta sjálfstæði. Láttu engan segja þér neitt. Þú verður að finna þessa hluti sjálf. En samræður eru þó þroskandi. Og allarskoðanir eru verðar þess að þær séu hugleiddar af fullri alvöru, íþm þangað til þú hefur náð þeirri færni að þær verða glærar. Hmm.. ef þú skilur hvað ég á við.

Varðandi litina þá leyfi ég mér etv að tala.

Sko ef sá litur sem við bæði köllum “rauðan”, væri ekki sami liturinn hjá okkur báðum, eftir að við skynjum hann. Jafnvel þó við kölluðum þennan lit “rauðan”. Þá kæmist það ekki upp, ef þannig mætti orða, ef þú skynjaðir engann lit annan á sama hátt, sem aðrir kalla etv “bláan” eða eitthvað annað.

Þeas ef þú VÍXLAR bara “merkimiðunum” á litunum, ss “blár” verður “rauður” þá er ekki eins víst að neinn átti sig á ólíkri skynjun þinni. Og við gætum, eins og þú ert líklega að velta fyrir þér, ekki vitað hvort við skynjum litina öll á sama hátt þó við köllum þá sömu nöfnum.

Þó myndi ég ætla að smekkur fólks sem skynjaði liti á ólíkann hátt, væri ólíkur.
Auk þess, grunar mig að ákveðin “litalögmál” þeas hvernig litir virka saman, myndi orsaka greinilegan mismun, þe mismun sem kæmi í ljós fyrr en síðar. Þó myndi þetta seinasta, velta á því hvernig litirnir víxlast.

En í grófum dráttum ræðst þetta af samhengi litana. Þe þeim lögmálum sem væntanlega gilda á milli þeirra. Það má vera að þar sé rúm fyrir ólíkar skynjanir, þannig að samhengi haldist.

Eins og ég sagði, þá væri augljóslega eitthvað öðruvísi hjá þeim sem skynjaði rauðan og bláan eins, og í daglegu tali eru slíkir einstaklingar skilgreindir litblindir. En ef um lita-VÍXL er að ræða þá er ekki hægt að fullyrða að slíkt komist upp. Munurinn í þessum tveimur tilvikum snýst um heildar samræmi. Í fyrra tilvikinu er samræmið augljóslega komið úr skorðum, en í hinu síðara helst íþm ákveðið heildar samræmi litanna. En spurningin er hvort það sé ekki líka ákveðið samræmi nauðsynlegt á milli náttúrunnar(lömála hennar) og innbyrðis samræmis litana.

Þe mörg ólík innbyrðis samræmi lita eru möguleg, köllum þau bara “L1 … Ln” þegar n er stór tala ;). (Hér er ég að meina mismunandi samraðanir lita og þess sem við köllum þá.)

Samræmi við náttúrulögmálin gætum við td táknað N(L1 … Ln).

Spurningin er ss hvort öll tilvik af L gangi upp í samhengi við N (náttúrulögmálin) þeas án þess að það komist ekki upp. Þeas án þess að það komi ekki upp brot á samræmi.

Segjum að ég hafi litasamrmæmi L8 og þú L3, spurningin er hvort N(L8)=N(L3)?

Ég er ekki viss, en mig grunar að það komi upp ósamræmi sem myndi koma í ljós. Td ef tveir listmálarar með ólíkt L færu að bera saman verk sín og ræða málin, grunar mig að þeir muni átta sig á því að eitthvað sé ekki alveg rétt.

En þó má vera að raunveruleikinn sé tilbrigði við þessar vangaveltur. Þeas að það sé einhver smár munur á því hvernig við skynjum liti. Það er td nokkuð sniðugt að eftir því sem við eldumst skynjum við alla liti meira út í rautt, en skynjuðum þá upphaflega blárri. Þetta hefur komið í ljós íþm við augnaðgerðir þegar hornhimnan er fjarlægð eða eitthvað í þeim dúr, en það er annað hvort hún eða augasteinninn sem breytist, ég man það ekki alveg. Til er dæmi um frægan málara, sem ég man ekki hvað hét, sem fór í augnaðgerð sem tók þennan rauðablæ af augum hans, og hann henti eða brendi slatta af málverkum sínum í kjölfarið sökum þess að honum fannst hann hafa verið að fara villur vegar í þeim.

Jæja þetta var ekki það skýrasta sem hefur komið frá mér, en ég vona að þú getir síað út úr þessu hvað ég meina.

Kv.
VeryMuch

Ps. Ekki biðjast svona mikið afsökunar. Ef þú telur það sem þú skrifar ekki nógu gott, þá er ekki málið að biðjast afsökunnar, bara bæta sig, eða hætta að væla. ;) (Þetta er fínt hjá þér.)

VáV
þessar hugsanir þínar eru NÁKVÆMLEGA það sama og ég er að hugsa, og ég veit að fleiri gera það og hafa sagt það hénna á huga, ég held að ALLIR geri etta á ævinni (þ.e.a.s hugsi um etta) og tel ég að það sé mest á unglingárum (eins og u segir á þinni suttu ævi, gef mér að u sért unglingur)

Ég hugsa oft hvað ég myndi gera ef ég EINN gæti bjargað mannkyninu og sollis dæmi !!!
Mér finnst ekki gaman að hugsa t.d. um líf eftir dauð þarsem ég er ekki viss um etta, þannig að þegar ég er að hugsa etta geri ég ALLT til að reyna hætta því :S s.s. ég vill sannanir (sem er náttlega ekki hægt að fá memm DNA, heldur memm að lifa lífinu og komast að því, sem gæti gerst að marr komist ekkert að.

Btw, etta finnst mer EKKI slöpp grein,
og finnst mer þetta eina það góða við huga að ég get sagt frá sonna hlutum og eina sem þið vitið um mig er að ég er kallaður raggi (nafnið mitt er Raggi66 ;))

Ég vildi að fólk skrifað meira í sonna dúr ;=)

ertu að segja að þér sé ALVEG sama þótt allt sé búið þegar marr fer héðan ?? :S

ég bara spyr :S

Etta er meira sonna “Confused” kall ;)

Já gangi þér bara allra vel í þessu prófi, og vertu ekkert að láta hugan flakka um það sem efst stendur í þessu prófi :)

GOOD LUCK :)

góð grein ….Mjög djúpar pælingar……..Þegar ég fermdist sagði ég að mér langaði ekki í neitt því ég er að gera það fyrir trúnna en ég fékk auðvitað gjafir frá ættmönnum ..hehe……En góð grein………

Ég trúi líka á guð enn er oft að pæla í svolitlu (sem líklega einhverjir aðrir hafa pælt í)

Ég held að mest allur persónuleiki okkar komi af því sem við skynjum, blindur maður og heyrnalaus maður hljóta að skynja hluti öðruvísi og hugsa þar af leiðandi öðruvísi.

Enn þá kemur önnur pæling hvort að það sé svo annar hlutur (sem væri þá líklega frá guði) sem væri sálin, og hún væri hinn hlutinn persónuleikans, eitthvað innprentað, annað þýddi að ég og einhver vinur minn gætum verið sitthvor tegundin nema það komi allt af skynjun líka.

Enn og aftur kemur þa önnur pæling hvort að þetta sé allt aðskilið og við það bætist hugsun eins og þegar við reiknum lesum og notum eitthvað til að túlka hlutina í kringum okkur.

Veit ekki hvort ég er eitthvað skrítinn eða enn fannst bara sniðugt að dumpa þessari hugsun hérna, vonandi er eitthvað vit í þessu.

Þú ert ekki sama þú og þú varst nýfædd. Þú ert ekki sama mannsekjan og í gær eða áðan.

Fyrst og fremst þá segir það svo samkvæmt rannsóknum einhverra vísinda manna að allar frumur líkamans endurnýist á um 10 árum.

En svo er líka hægt að segja svo að hlutirnir fara bara í eina átt en ekki aðra og eru því getgátur um tíman s.s. bara ef ég hefði, gæti, kannski ef. Eins og vitur maður sagði eitt sinn að það dregur bara á manni eða hægir að líta aftur fyrir axlir sínar og hugsa ef ég bara.

Sama hver áttin sé, þá átt þú að fljóta með en ekki synda upp á móti straumi.