Erfitt að segja hugsanlega gæti verið líf eftir dauða í öðru formi.

Reynum að hugsa þetta svona:

Líf er þegar þú lifirog dauði er þegar þú lifir ekki. Þetta eru mjög augljósar andstæður.

Sama hvernig hugarástandi þú ert þá er það bara það sem þú finnur, þú getur ekki fullvissað þig um það að þú hafir stoppað tímann, heldur finnst þé eins og þú gerðir það. Þannig færðu þá niðurstöðu að þú ert lifandi þegar þessi tilfinning kemur yfir þig, en ekki dáin.

Ég held ekki að persóna geti stoppað tímann, það hlýtur að vera eitthvað miklu stærra afl en það sem stoppar tímann, kannski stoppar tíminn sig sjálfur.

Ég sé að þú ert ein/n af þeim sem vilt tengja guð við vísindi. En það sem flestir fatta ekki er það að ef guð er eitthvað eins og þetta, hvernig gat hann gefið svona mikinn innblástur í fólkið sem skrifaði biblíuna, ef guð reynist síðan bara vera einhverjar öreindir sem byrjuðu alheiminn………….(skapari alls)

Sjalfur sokrates atti kennigar um daudan og lifid.
Allt lif hefur andstaedu svart hvit, daudi lif heitt kalt. tetta med ad lifid verdu ur engu? ef madur lifir og deyi svo ta er liklegt ad maudur deyi og lifi? hvad er ad gerast tegar maur er daudur veit bara sa sem deyr!

saint

Inngangur:

Lífið og dauðinn eru ekki andstæður (nema ef þú skilgreinir dauðann sem andstæðu lífs… þá augljóslega.) Fæðing og andlát (dauði) eru andstæður, en hvort tveggja er hluti af lífinu. Dauðinn er hluti af því að lifa. Án þess að hafa lesið síðustu blaðsíður bókar og lokað henni geturðu ekki sagst hafa lesið bókina. Setning er ófullkomin nema hún hafi punkt sem hún endar á. Eins er ekkert líf án dauða. Engin setning án punkts, ekkert líf án fæðingar og dauða.
Þetta er ein skilgreining (eða sjónarhorn) á dauðanum, ekki endilega sú eina rétta.

gagnrýni:

röksemdafærsla þín er eitthvað á þessa leið->
i)lífið varð til við þróun
ii)þróun krefst tíma
iii)án tíma er þess vegna ekkert líf
iv)dauðinn er því það sem stoppar tímann.

v)Stundum missi ég skyn á tíma/kemst yfir mörk tíma og rúms
vi)Þá hef ég stöðvað tímann
vii) en samt er ég ekki dáinn
viii) það er hægt að stöðva tímann án þess að deyja

ix) viii) er klár andstæða við iv)
x) dauðinn getur því ekki verið andstæða lífsins
xi) þessvegna getur verið líf eftir dauðann.

hlekkur iv) leiðir ekki beint af þeim fyrri. hugsanlegt er að dauðinn sé ekki það sem stoppi tíman heldur eitthvað allt annað. dauðinn getur verið til í tíma.
Þar að auki er hugsanlegt að stoppa tímann og láta hann svo halda áfram aftur með því að ýta á play/pause takkan sem guð er með hjá sér, án þess að við tækum eftir því. Kannski er tíminn alltaf að stoppa og halda áfram án þess að við tökum eftir því. (hugsanlegt en ekki líklegt).

niðurstaða þín vi) sem leiðir af v) er að mínu mati heldur ekki pottþétt afleiðsla. það að skyn manns á tímanum breytist þýðir ekki að maður hafi breytt tímanum eða að tíminn hafi breyst. Aðeins að skynjun þín er önnur.

niðurstaðan af ix) ætti að vera: því er skilgreiningin á dauða röng. en ekki x) raunar skil ég ekki hvernig þú færð út x) af ix)!

Pælingin þín er skemmtileg lesnins. villur reynast þó á milli iii og iv, v og vi, ix og x. Þetta þarftu að laga. En ekki gefa þessa pælingu upp á bátinn, fæstar framfarir á sviði vísinda (þar á meðal hugvísinda) tókust í fyrstu tilraun. djust kíp on góin. Ég er sammála niðurstöðunni að dauðinn sé ekki andstæða lífsins og að líf geti verið eftir dauðann.

mbk. Áni

Það er bara ein leið til að komast að því…

Að deyja og þegar maður er dauður þá getur maður ekki sagt neitt svo að…