Þetta hljómar kannski eins og góður kostur til þess að grennast, mikil svitamyndum og aukin hjartsláttur. Þú færð MIKLU meira út úr því að kaupa þér brennslutöflur frá bandaríkjunum eða bara einhverjar koffíntöflur sem auka hjartsláttinn og hreyfa þig með
Dagleg framleiðsla venjulegs skjaldkirtils er ekki nema kannski 100-200 míkrógrömm. Það er svo lítið að pínulítil aukning á magni hormónsins í líkamanum hefur DRAMATÍSKAR breytingar sem ENGINN sleppur við að finna fyrir
1. hitaóþol og mikil svitamyndum: þú ert alltaf að kafna úr hita meira að segja þegar þú situr kyrr, þér er það heitt að það perlar af enninu á þér eins og af offitusjúklingunum í bíómyndunum.
2. taugaveiklun: Í gamla daga áður en mælingar á skjaldkirtilshormónum hófust var fólk með ofvirkan skjaldkirtil (of mikil skjaldkirtilshormón) hent inn á klepp vegna þess að þeir voru með skapsveiflur eins og kona á 27 földum túr!
3. Meltingartruflanir: Segir sig kannski sjálft.
4. Verulega aukin hjartsláttur: Getur ekki labbað upp stigann í skólanum/vinnunni af því þú verður svo móður (byrjar að svitna eins og fífl), þú getur ekki æft því að púlsinn fer strax upp í +180 slög á mínútu, blóðsykurinn fellur og þér líður eins og það sé að fara að líða yfir þig. Líkaminn heldur í fituna og ákveður að brenna vöðvunum í staðinn, þú grennist hratt. Súrefnisflæði til vöðvanna verður lítið sem gerir vöðvana slappa.
5. svefnleysi: langur nætursvefn er kannski 6 klukkutímar en vegna þess að súrefnisflæði til heilans minnkar líður þér eins og þú sért alltaf þreyttur.
Þegar þú hættir að taka lyfið er líkaminn alveg orðinn ruglaður og bætir þyngdinni sem þú misstir að minnsta kosti tvöfallt á og hætta er á því að þú þurfir að fara að taka skjaldkirtilslyf á hverjum degi meðan þú lifir vegna þess að þú eyðilagðir jafnvægið milli heiladingulsins og skjaldkirtilsins!
Bætt við 17. febrúar 2009 - 02:56
önnur einkenni:
hármissir, kynhvötin hverfur, kvíði, ógleði, niðurgangur og uppköst