Ég hef reyndar ekki farið í svona alvarlegan kvíða, en ég hef fengið frekar mörg stresseinkenni og var hætt að sofa almennilega fyrir því þegar verst var (bæði vegna andvöku og þegar ég var sofnuð vaknaði ég oft vegna vöðvabólgu).

Ég held samt að mín ráð virki lítið ef þú ert farin að fá svona kvíðaköst. Ég held að málið sé að tala við sálfræðing og gá hvort hann geti hjálpað þér að leysa úr þessu. Það er alltaf best að tala við einhvern sem veit hvað hann er að gera :)

Annars, ef það gagnast þér eitthvað, var það sem kom mér út úr stressinu og kvíðanum eitthvað sem mér finnst felast í orðunum Hakuna matata :) Vera pínu kærulaus stundum, þetta reddast seinna, það getur einhver annar haft áhyggjur af þessu. Þetta kemur pínu niðra því sem maður er að gera, en mér tókst samt að komast mjög vel í gegnum skólann þótt ég reyndi að vera eins kærulaus og ég gat. Svo bara að finna sér eitthvað áhugamál, helst með hreyfingu, og reyna að njóta lífsins. Mér finnst best þegar ég er kvíðin eða stressuð að fara í göngutúr einhvert út í burskann (helst útí sveit) og hafa svona tíma þar sem ég er bara ég og þarf ekki að hugsa um neitt annað í heiminum en það sem ég er að gera einmitt núna. Eða bara gleyma mér í einhverju sem ég nýt að gera, sem er t.d. tónlist eða ljósmyndun hjá mér.

Ég vona að þú getir leyst úr þessu, það er ekki gott að vera svona. Svo safnast þetta upp þegar maður hefur áhyggjur af því að hafa áhyggjur. Algjör vítahringur. Og ég vona að ég hafi verið einhver hjálp :)

Skil þig alveg, ég er yfirmaður tveggja starfsmanna í vinnunni minni. Ekki jafn mikið og þú, en ég skil vesenið að vera yfir þeim og þurfa að redda veseninu sem þeir koma sér í. Ég fæ alveg slatta kvíða í vinnunni þegar eitthvað vesen gerist sem ég þarf að redda en þegar ég kem heim þá er ég fullomnlega slakur, þó svo mig dreymi stundum um vinnuna. Málið er bara að hugsa um eitthvað annað og vesenið sem aðrir koma sér í er ekki þér að kenna.

Leitaðu til sérfræðings heimilislæknis/geðlæknis/sálfræðings. Lyf gætu verið rétti kosturinn ef þetta er farið að fara úr böndunum og þú átt erfitt með að ráða við þig.

Óttinn sem þú finnur fyrir ( líkamlega ) er án ástæðu, er sem sagt raka laus, og því virðist sem þetta sé orðið meira svona líkamlegt ástand, og líkast til erfiðara fyrir þig að ná tökum á þessu með því að hugsa þig frá þessu. Og NB prufaðu að hugsa EKKI um það sem er að angra þig, því það getur leitt til þess að þú spíralir jafnt og þétt niður á við, eða út í verra ástand.

Ekki bíða, pantaðu tíma í dag. ;)

Ég virkilega hata stress verð fáránlega stressaður útaf litlum hlutum. Endaði til dæmis með hryggskekkju eftir veturinn útaf stressi. En það sem mér finnst best er góður svefn, sem er mjög erfitt að fá ef þú ert stressaður svo ég tók töflur sem heita Norgesic. Virkuðu mikli betri á mig en svefntöflur þannig að þú áttir auðvelt með að sofna og vaknaðir hress og góður en með svefntöflurnar sofnaði maður bara og vaknaði síðan daginn eftir ógeðslega þreyttur og skrítinn.
Prófaði líka jóga tíma og það er besta afslöppun sem ég hef fengið á ævi minni.
Annars myndi ég einfaldlega tala við lækni eða sálfræðing mun betra en að spyrja um svör á netinu.

Ef þú hefur haft einkenni ofsakvíða, (t.d. panikk, öndunarerfiðleika, náladofa í útlimum, brjóstverki) ættirðu eins og fólk hefur réttilega bent á, að leita læknis sem fyrst. Þú getur t.d. haft samband við heilsugæslu eða farið á bráðamóttöku geðdeildar við Hringbraut.