Hef enga reynslu til að deila, langaði bara til að koma með hvatningarorð. Gangi þér vel :) ég vona að þú náir að halda í við meðferðina, eitt fall þarf alls ekki að þýða uppgjöf!

það er ekki þess virði

í guðanna bænum auktu við programmið og gerðu viðeigandi ráðstafanir áður en þú fellur,þetta gæti verið þitt síðasta tækifæri.hringdu í eins marga félaga daglega lifðu í batanum hvern einasta dag,ekk auðvelt, en auðveldara en að láta sjúkdóminn grassera

ég hef því miður einga reynslusögu heldur en láttu þér batna

Snap out if og fáðu þér að éta.

Ég hef aldrei skilið hvað er svona hræðilegt við anorexíu, fyrir mér er þetta bara aumingjaskapur. Ef fólk vill losna við þetta þá lætur það vini / vandamenn / foreldra handjárna sig við rúmstokk og troða feitum mat í sig.

Ef viðkomandi neitar að borða er hann pyntaður lítillega og gefur þannig eftir á endanum því ég hef heyrt að fyrir anorexíusjúkling er pynting að neyða ofan í sig mat. Þá er bara að meiða viðkomandi nógu mikið til að hann meiki sársaukann ekki og fái sér að borða.

There is only one way, the hardcore way. Testaðu þetta og tjekkaðu hvort það virkar. Þú gætir orðið pínu taugaóstyrk fyrir vikið næstu árin, fengið ókunna og óvelkomna skjálfta af og til niður eftir hryggsúlunni ofl. ….. en ég bara trúi ekki öðru en að þetta virki.

Testaðu bara! engan vælukjóahátt! :)

Ekki hlusta á fólkið sem segir þér að bara “hætta þessum stælum” eins og þetta sé bara einhver frekja eða óþroski…

Ég vinn í fatabúð og ég get svo svarið að á hverjum einasta degi þarf ég að díla við konur, fallegar konur sem eru á besta aldri, sem eru alveg í núllinu hvað varðar sjálfsálit. Þær eru svo uppfullar af sjálfsfyrirlitningu að hálfa væri nóg. Ég hef þurft að tala við konur og segja þeim virkileg aað þær séu glæsilega og þær þurfi ekki að skammast sín fyrir eitt né neitt. mér finnst það sorglegt. Það hefur gefið mér svolítið aðra sýn á samfélaginu, hvað það er orðið grimmt og hvernig fólkið í kringum okkur dæmir þá sem eru ekki í besta formi og með fullkomna húð. við gerum það, ósjálfrátt. Við tölum um það hvað britney sé orðin feit (feit my ass, bara með vöxt) og við tölum um það að Tyra sé komin með bólur eða eitthvað. Þessi útlitsdýrkun er að fara með fólk.

Það eina sem ég get sagt við þig: Aldrei, aldrei undir nokkrum kringumstæðum tala niður til sjálfrar þín. Þú er kannski með þinn sjúkdóm og þú ert kannski að falla. En þrátt fyrir það skaltu aldrei aftur líta í spegil og hugsa: Oj, ég er ljót. Það er ekki þess virði að tala niður til sjálfrar þín, eins og einhver auglýsingaherferði sagði: Ekki vera þinn versti óvinur.

Veistu, þú getur þetta. Þú getur þetta alveg fullkomlega, ég hef alveg fulla trú á þér. En aftur á móti þá varð jörðin hvorki til á einum degi né sjö, svo að allt kemur með tímanum. Þetta getur tekið tíma, þetta getur verið erfitt og þetta mun taka á. Leitaðu þér hjálpar þegar þú þarft á henni að halda, ekki halda að þú sért ein í heiminum og enginn skilji þig. Það er fólk úti í heimi, fjölskyldan þín og vinir, sem eru tilbúin til að hjálpa þér ef þér finnst þú vera að falla. Hafðu trú á markmiði þínu og náðu því.

hef enga reinslusögu en frænka mín dó næstum ír anorexíu…hún var uþb.40 kg og 1'80 á hæð…hún lifir góðu lífi í dag…vil bara segja gangi þér ógeðslega vel og láttu þér batna!!!100 knús og get well wishes!!!

Hef svona ekki beint reynslusögu af anorexiu/bulemiu, en ég samt byrjaði að svelta mig, nema ég get eki ælt bara þegar að ég vil, þá æli ég bara slefi, ég get ekki stungið puttanum á mér niðrí kok til þess að æla, en jámm allavegna, þetta e
byrjaði á því að mer fannst ég vera feitt og þannig þá heyrðu tveit bekkjarbræður minir af því og ákváðu að stríða segja t.d. farðu i likamsrækt beljan þin þú ert svo feit og þu ert svo feit að alltaf þegar að þú stendur upp þá lafir spikið þitt niður á gólf o.f.l. Ég varð mjög sár, ég byrjaði að svelta mig, ég semsagt æfi og æfði þá fimleika þrisvar í viku tvisvar sinnum í 2 og hálfan tima og einu sinni i tvo,þannig að ég var allveg í helviti góðu formi og ég var ekkert feit!

En ég fór samt sem áður að svelta mig, útaf því sem að þeir sögðu, ég ákvað eitthvern vegin að trúa því almennílega ða ég vær feit en ég vildi fara fljótleustu leiðina til að grenna mig, ég fór að borða aðeins t.d. hálft mjólkurkex í morgunmat og ekkert nesti tvo bita eða svo i hádegismat og litin kvöldmat nokkra bita(borðaði kvöldmatinn bara svo að pabbi myndi ekki fatta þetta) En ég semsagt var orðin alltaf svo orkulaus að ég var farn að hrynja niður á æfingum og gat varla hoppað á trampólínið og allar vinkonur minar voru farnar að hafa mikalr áhyggjur af mér, að lokum neyddu þær mig til að borða! og ég byrjaði á því, þessir tveir strákar hættu þessu afþví að þeir sáu hversu alvarlega ég tók þessu, en fyrir stuttu byrjuðu þeir aftur og aftur missti ég allt sálfstraustið mitt og ætlaði að fara að svelta mig nema vinkonur minar hindruðu mig! Ég er samt ekki komin aftur með gott sjálfstraust, mér finnst ég feit og mer liður ekki vel með sálfa mig. Ég vona samt bara innielga að þeir byrji ekki aftur! og láttu þér batna!

Bætt við 24. maí 2007 - 17:31
Ég vill afsaka allar stafsetningarvillurnar þarna, ég var að drífa mig soldið að skrifa þetta! :)

Reyndu að hugsa um líkama þinn eins og hann sé barnið þitt,myndirðu banna barninu þínu að borða?

ég léttist um 7 kíló í vetur og mamma hélt að ég væri með anorexíu, þrátt fyrir að ég væri í ræktinni á fullu og væri að borða slatta

fæðist maður með anorexíu eða er það eitthvað sem maður gerir sjálum sér…

því að ég er varla búin að vera að borða neitt nema bara kvöldmat og ekkert annað…
og ég er farin úr 63 niður í 59 núna..en ég hoppa á milli sammt en ég vil ekkert borða neitt því mér verður bara óglatt…
ég vil ekki að þetta gerist við mig

þetta er nú ekki reynslusaga..
en ég vil bara óska þér það besta og hugsa bara um hvað allt verður miklu betra….hugsaðu bara fram í tíman

Ég persónulega borða frekar mikið þótt að ég teldist seint vera feit. ég er sirka 55 kíló (er 161 á hæð) og þyngdist um þessi +5 bara í vetur síðan ég byrjaði að vinna í Bónus. Er að reyna að hætta að éta nammi í kaffitímanum, reyni að éta bara ABT og eitthvað brauð…
Annars bað hjúkrunarfræðingurinn minn í áttunda bekk mig um að þyngja mig =P