Ég er 16 ára stelpa sem hefur þurft að ganga í gegnum margt í minu stutta lifi …ég er reyndar sagt komin með ógeð af lifinu aðeins 16 ára… þetta byrjaði allt þannig að þegar ég var litil að það var mikið um heimilisofbelfi á minu heimili af pabba minum en það endaði með skilnaði hjá mömmu og pabba… en þetta er sko bara byrjunin … ég var loksins komin í skóla og allt gekk vel þar til í 5 bekk að ég var lögð í einelti … svo endaði það um svona í 6 bekk en svo aftur í 8 bekk lenti ég í verra einelti.. var gjörsamlega lokuð út frá öllum hópum í skólanum sjálfstraustið mitt fór gjörsamlega niðri null ég var grátandi heima næstum því allann daginn og mest af reiðini minni bitnaði með öskrum á fjölskylduna mina og sárum a hendina … í 8 bekk var pabbi lika farin að hafa miklu meira samband við okkur systkynin ( ég var alleg rosalega glöð með það) en svo eina helgi var kærastan hans pabba að passa mig því að pabbi var á fylleríi svo kom pabbi heim og kærastan fór að sofa , hann sagðist ætla að horfa á “boxið”… ( ég hafði sofnað inni stofunni þar sem ég var fárveik) allt í einu kl 5 eða 6 um morguninn þá vaknaði ég við það að einhver var að káfa a öðru brjóstinu á mér. þegar eg leit rólega niðru sá ég að hlyrabolurinn var komin fyrir neðan annað brjóstið á mér ( shit hvað mer brá ) ég leit hægt upp og sá pabba þar , ég þóttist bara enþá vera sofandi og tók teppið lengra yfir mig og sofnaði með skömm.. ég sagði frá en taldi mig samt bara hafa verið að dreyma… svo skeði þetta 3 sinnum í viðbót en hætti svo… stuttu seinna var vinkona min hjá mér og við ákvöðum að fara uppi sveit þar sem pabbi bjó og gista þar … það endaði illa því hann reyndi að nauðga henni … ég kom henni heim með einum af vini pabba sem skutlaði hana heim ( fór með henni heim og svo aftur til baka til pabba) svo endaði það þannig að ég hætti að koma til pabba og það var kært … en í skólanum versnaði það bara ég lenti enþá meira í einelti ( þetta var þá soldið búið að frettast út) og var þá stundum gert grin af þessu… svo í 9 bekk dó amma min það tók soldið á því hún var fyrsta manneskajn sem ég þekkti sem hefði´dáið… svo ári seinn semsagt í 10 bekk dó stóri bróðir minn ( erum sko eða voruð 7 systkynin)eftir það bara gafst ég nærðu því bara upp á lífinu reyndi að fremja sjálfsmorð 3 sinnum… en í skólanum minum sögðu krakkarnir bara að ég væri að ljuga að bróðir minn væri dáinn og ég væri bara að reyna að fá vorkunn…( ég hataði mig )ég fór að æla bra útaf hugsunum sem ég var með ég … ég fór svo að fara að gera þetta í hvert skipti sem mér var illt í maganum eða fann fyrir ógleði… skar mig svo í hendina og var að því í 3 ár … ég fekk hjálp en bara við einum vanda bara útaf kynferðislegri misnotkun… á þessu ári var pabbi minn dæmdur í 3 ára óskilorðis fangelsi fyrir nauðgun og misnotkun á 2 dætur sínar og reynt að hafa nauðga vinkonu yngri dótturinnar … þetta var fyrsti sigurinn minn í lífinu a einhverju… en því miður ákvað hann að áfría….. ég er núna að fá flash back og lykar oftast illa lifið…ein spurning hvernig veit maður með fullvissu hvenær maður sé kominn með búlemíu??