Sunna546 fyrir 23 árum, 1 mánuði Fjöldi lestra: 572

Þunglyndi og Martraðir

ég er að leyfa mér að starta á þessu umræðu efni aftur og ekki til að skammast en mér finnst það alger óvirðing í fyrri greinin um þetta efni að hún skildi hafa fyrirsögnina þunglyndi er stundum aumingjaskapur það er einfaldlega ekkert í þunglindi sem kallast aumingjaskapur nema þú viljir setja samasemmerki á vanlíðan og leti sem er fáránlegt …en ég ætlaði samt ekki að tala um þetta né fara eitthvað að rífast …vildi bara skjóta þessu inn

En það sem ég ætlaði að tala um var hve margir þjást af þunglindi og myndi gjarnan vilja heyra reynslusögur ef þið eruð haldin þessu !

ég skal byrja : ég hef verið þunglynd frá því að ég var 12 ára þá lenti ég í miklu þunglindi og fór að hafa alvarlegar hugsanir um tilveruna ….ég var að vísu aldrei glaðlynt barn og er ekki mjög happy manneskja í eðli mínu , en síðan þá hef ég fengið köst af og til og nú 19 ára get ég sagt að þetta hefur eyðilagt alveg gífurlega mikið í mínu lífi og valdið því að ég hef dottið mikið úr skóla og vinnu . þunglyndi mitt felur í sér svaka vanlíðan og hræðslu og tilfinningu fyrir tilgangsleysi .

svo er annað sem ég vil spyrjast fyrir um er martraðir … hve margir fá reglulega martraði og hve miklar eru þær ?

Ég hef krónískt martraðir og hef reglulega martraðir stundum á hverri nóttu .Ég hef haft martraðir frá því að ég man eftir mér ,mamma hefur sagt mér að ég átti það mjög oft til að vakna öskrandi og í hysteríu 2 ára gömul, þannig að ég hef vanist ýmsu í gegnum árin en samt martraðirnar eru mis vondar ég hef flokkað í :
1:slæm ,líður illa
2:vond ,dey kannski í draumnum
3:verri, vond tilfinning ,djöflar finnst eins og ég sé föst
4:virkilega slæm svakalega vondar tilfinningar,endurtekningar í gegn og eins og að vera fastur
5:hræðinleg ,upplifi alvöru tilfinningar eins og svakalega sorg eða svakalega hræðslu, vakna sveitt hrædd við að farað sofa á erfitt með að meika daginn því tilfinninginn er lengi að fara og get illa sofnað næstu nótt.

og nei til að svara því sem flestum dettur áreiðanlega fyrst í hug ég var ekki beitt neinni misnotkun eða ofbeldi í æsku.

Czar fyrir 23 árum, 1 mánuði

Þunglyndi er bara sjúkdómur. Ég er með þunglyndi og hef haft það í óralangan tíma.

Mitt þunglyndi lýsir sér best í vonleysi, gerir það að verkum að maður gefst upp á flestu sem maður gerir, vinnu, skóla you name it. Maður kemst samt í gegn um flest en það er svoleiðis margfalt erfiðara en hjá þeim sem þjást ekki af þunglyndi.
Þunglyndi er ekkert grín.

_______________________

Fyrra álit

gmaria fyrir 23 árum, 1 mánuði

Ert þú að taka lyf við þessu þunglyndi þínu og þá hvaða lyf ? Ef ekki þá vil ég benda þér á meðal sem ég held að geti hjálpað verulega sem er bæn til þíns Guðs, hvern einasta dag. Um leið og við biðjum bænir þá öðlumst við von og vonin gefur okkur aftur trú, og ´trúin á getu okkar, drífur okkur áfram, en jafnframt erum við þess umkomin að gefa af okkur og búa til kærleik, sem er virðing til handa öllum, hvar og hvenær sem er.

Fyrra álit

[Notanda eytt] fyrir 23 árum

Ég er þunglynd aðeins 16 ára gömul og ég segi hvern einasta dag við sjálfa mig, að heimurinn verði miklu betri án mín og að mömmu líði líka miklu betur ef að ég er ekki hér. Ég hef reynt mörgum sinnum að drepa mig enn ég hef aldrei neinn kjark, núna er ég með för á hendinni eftir hníf. ÉG ER ALLTAF AÐ BIÐJA TIL GUÐS OG FÆ ALDREI NEITT TIL BAKA, ÞESS VEGNA VEIT ÉG EKKI HVORT ÉG TRÚI Á GUÐ LENGUR, ég er búin að biðja guð um að hjálpa mér að sigrast á þessu enn ég fæ aldrei neitt til baka. Það eina sem ég fæ er meira einelti og ég fitna alltaf um 10 kíló og mamma hótar meira að fara að heiman. ENN ALDREI KEMUR NEITT FRÁ GUÐI ef að hann er þá TIL í alvörunni…….!

Fyrra álit

divaa fyrir 23 árum, 1 mánuði

Þunglyndi er sjúkdómur sem hægt er að meðhöndla. Ef ekkert er að gert getur sjúkdómurinn leitt til dauða (sjálfsmorð). Það er oft arfgengt og orsakast yfirleitt af gölluðum efnasamskiptum og því geta lyf (ásamt meðferð) oft verið ákjósanleg lausn. Það er bara þarna og í raun og veru ekki neinn atburður eða manneskja sem veldur honum, þó eitthvað geti átt þátt í að “triggera” það.

Leitaðu þér hjálpar, ég meina það í fúlustu einlægni og alvöru.

Fyrra álit

Sunna546 fyrir 23 árum, 1 mánuði

umh , í fyrsta lagi þá er mér hræðinlega illa við að taka inn lyf sem messa eitthvað við höfðinu (parkódín ekki talið með)…
ég hef alltaf getað kippt mér sjálf uppúr þessu.

og í öðru , ég trúi ekki á guð og er reyndar allveg trúlaus og skammast mín ekkert fyrir það …plís ekki spyrja : hvernig gat það skeð (ég er búin að heyra það alltof oft) og ekki reynað frelsa mig og ég mun ekki koma með rök fyrir afhverju ég tel trú vera afneitun og sjáfsblekking

Fyrra álit

Czar fyrir 23 árum, 1 mánuði

:) allveg nákvæmlega sama með mig, vill ekki taka lyf (hef séð hvernig þau fara með vini mína, sumir eru þunglyndir og á lyfjum) og vill vinna úr þess sjálfur, þó það sé erfitt.

Einnig er ég trúlaus þannig að það hjálpar ekkert fyrir mig að byðja til neins guðs.

_______________________

Fyrra álit

gmaria fyrir 23 árum, 1 mánuði

Kæri Dizzz.

Þú átt eftir að öðast trú þótt ekki þurfir að undirgangast einhverja sérstaka formlega frelsun í einhverjum trúarhópi. Ég er bara að tala um bæn heima hjá þér fyrir þig sjálfan, bæn um hið góða ef þú vilt ekki biðja til Guðs, því bænin og sú von sem í því felst er á við alla svefnlyfjaframleiðslu veraldar og er hún þó mikil.
Parkódin er óþverri í tvisvar sinnum 500 gr, magni á dag. og ein tafla í viðbót telur til ofskömmtunar.
Best er að geta leyst eigin mál án lyfja en það er vissulega ekki alltaf sem það gildir.

Fyrra álit

GlingGlo fyrir 23 árum, 1 mánuði

Bull og vitleysa, parkódín er einfaldlega gott verkjalyf, hámarksskammtur eru tvær töflur í einu fjórum sinnum á dag.

Lyf eru fín þegar þeirra er þörf.

Kveðja,

Fyrra álit

konny fyrir 23 árum, 1 mánuði

Fyrra álit

GIMSTER fyrir 23 árum

'EG er 20 strákur svo sem ekkert örðvísi en flestir nema að ég þjáist að geðhvarfasýki svo ég skil algerlega hvað þú ert að tala um. ég var mjög þunglyndur í mörg ár og neitaði alltaf að horfast í augu við það. Þangað að svo var komið fyrir mér að ég þurfti að leggjast inn á spítala í næstum þrjá mánuði eftir allvarlegt maníukast.
eftir það er ég allgerlega búin að horfast í augu við vandann. ‘Eg fer reglulega á fundi hjá geðhjálp og fer líka í klúbbinn geysi þar sem er mikið af ungu fólki sem þjáist að allskonar geðsjúkdómum og er að vinna í sínum málum. ’EG mæli með að þú kíkir á starfsemina þarna því það sem versta þú getur gert er að fela þetta og reyna að ganga þetta ein. þú þarft ekkert að skammast þín fyrir þetta það er fullt af allskonar fólki sem er ganga í gegnum þessi hluti.

vonast til að sjá þig

Gimste

Fyrra álit

NoAngel fyrir 23 árum

ég hef þjást af þunglyndi í rúmt ár en samt er það ekki mjög slæmt enn sem komið er en það er þannig að ég er í venjulegu skapi og sona venjulega daga en svo þegar ég á erfiðan dag þá kemur vonleysið og það fram hjá mér. þetta hófst þegar mér var farið að ganga illa í lífinu og síðan hefur eiginlega allt gengið á afturfótunum.mér hefur verið gefið lyf við þessu en ég gleymi alltaf að taka þau ég gleymi alltaf að taka lyf….
en ég vil bara segja við alla sem þjást af þunglyndi að þið getið komist yfir þetta þið verðið bara að trúa á ykkur sjálf og finna einhvern til að tala við um þetta og reyna að vera jákvæ.

Ég finn til, þess vegna er ég

Fyrra álit

Dbd fyrir 23 árum

Dizz þetta heitir ofsakvíði lest þér til og athugaðu vort það sé ekki satt . Læknar greina stundum ofsakvíða sem þunglyndi.

Fyrra álit

Heilsa

Heilsa

Ofurhugar

Stjórnendur

Hverjir eru inni

Greinar

Þunglyndi og Martraðir

Dýr

Dægurmál

Fræði

Leikir

Lífið

Lífsstíll

Margmiðlun

Menning

Skjár

Sport

Tónlist

Tækni

Vélar

Hugi