Þegar stjórnvöld banna reykingar á veitinghúsum og börum, ef af verður, lýsa þau vantrausti á þegna landsins. Hinn aumi heimski og naumi meirihluti sem er hlynntur banninu gerir það líka. Hér er verið að lýsa algjöru vantrausti á mannlega verkkunnáttu, svo og vilja og getu manna til að hugsa og ákveða. Þannig ætti hver veitingamaður að vera fær um að ákveða sjálfur, hér eftir sem hingað til, hvort hann leyfir reykingar á sínum stað. Hálfvitarnir sem færa rök fyrir banninu halda því svo líka fram að ómögulegt sé að skipta veitingastað milli reykjandi og reyklausra án þess að aðrir trufli hina. Þó mætti ætla að tæknikunnátta mannsins sé á því stigi að hægt sé að leysa málið. Því til stuðnings má benda á að menn hafa skotist til tunglsins og til baka. Auk þess má ætla að flestar rannsóknir um óhollustu reykinga séu meingallaðar, ef marka má áletranir á sígarettupökkum. Þá eru rannsóknir á hollustu reykinga ekki í hámæli.
Byltingu strax: http://blog.central.is/loyalbourne