Þetta er nefnilega svo furðulegt hvað lítið virðist vera gert í forvörnum í dag. Þegar ég var að alast upp þá man ég sérstaklega eftir plakötunum sem maður fékk afhent í skólanum næstum upp á hvert ár. Og hvert ár hengdi maður upp nýtt plakat og tók gamla niður í staðinn.

Plaköt eins og reykingahappdrættið eftir Sigmund minnir mig, í verðlaun voru öndunarvélar og e-r viðbjóður sem tengdust reykingum. Reyklausa liðið í sundi o.fl. o.fl. Í 9. bekk (10. bekk í dag) reyktu 4 einstaklingar og voru það krakkarnir sem álitnir voru slæmur félagsskapur (Ekki með neina fordóma gagnvart reykingafólki, bara að lýsa þessu eins og þetta var). Þetta m.a. gerði það að verkum að ég prófaði mína fyrstu sígarettu fyrir forvitnissakir þegar ég var orðinn 18 ára og síðan aldrei meir. Enda hafði ég meiri þroska til að takast á við málið þá heldur en þessir krakkaormar sem maður sér reykjandi í dag allt niður í 10-11 ára að manni finnst.

Ég ræddi við litla bróður minn um daginn sem er 15 ára og hann nefndi það að allir nema tveir í hans árgangi drykkju. Þetta eru sláandi upplýsingar en til marks um það umburðarlyndi sem foreldrar í dag virðast sýna börnum sínum.

Þótt ég taki hér dæmi um reykingar og drykkju þá er það nú einfaldlega þannig að um leið og við lækkum standardinn þá bjóðum við hættunni heim því ef reykingar og drykkja verða sjálfsagður hlutur þá er nokkuð víst að ekki líður á löngu þar til sterkari efni verða jafn sjálfsagður hlutur þegar fram líða stundir.

P.L.U.R.

Málið er að forvarnir virka á svo fáa, fólk sem ætlar að prófa PRÓFAR! það er ekkert hægt að gera í því eins með að segja fólki að HÆTTA það hættir ekki fyrr en það sjálft er tilbúið í það að hætta. Og flestir sem prófa vita bæði slæmu og góðu hlutina þannig að um að gera ef maður ætlar að prófa að tala bara við einhvern sem hefur gert þetta áður og fá að vita bara allt sem sá aðilli getur sagt manni um málið.