Þetta lag er samið af Dylan jú, en varð kannski frægast í flutningi The Byrds, sem voru nokkuð duglegir að covera lög eftir meistara Dylan, lög eins og Lay Lady Lay og the times they are a-changin. Dylan er samt alltaf betri.
Já það segirðu satt, og ekki var það betra þegar brettasleikjann Avril Lavigne tók það. Best er það með Dylan og síðan í útgáfu Claptons af því en þá er það í reggea.
Yfirleitt þegar góðar hljómsveitir eða tónlistarmenn covera lög þá er útkoman oftast góð. Það sem mér finnst skipta mestu máli varðandi coverlög er að tónlistarmennirnir spili lagið með sínum eigin hætti og stíl en séu ekki að apa eftir upprunalegu útgáfunni…
Hugi notar vefkökur til að bæta notendaupplifun á vefsíðunni og greina umferð um hana.
Einnig hefur Hugi uppfært persónuverndarstefnu sína. Skoðaðu stefnuna hér..