Kæri dominante
Það sem er að gerast á markaðinum í dag er einfaldlega tiltekt. Margir gerðu þau mistök að ætla sér um of í uppbyggingu fyrirtækja í trausti þess að uppsveifla markaðarins væri komin til að vera og reistu menn sér því oft hurðarás um öxl. Þetta gerðu líka margir af viðskiptavinum þessara fyrirtækja þannig að þegar til samdráttar kemur verður höggið gjarnan tvöfalt þyngra fyrir þessar stofur. Þessi markaður sem við störfum á er oft svo öfgakenndur, sveiflur miklar í báðar áttir, að fyrirtæki verða að vera orðin býsna vel stæð til að geta tekið sveiflunum. Þau sem ekki hafa verið búin að koma fótunum undir sig eru því fyrst til að falla. Því miður fer það ekki alltaf saman að þær stofur haldi velli þar sem hæfileikar til góðra verka eru mestir, en það er önnur saga. Hins vegar sýnir það sig núna að þær stofur sem hafa verið reknar með markaðsvitund að leiðarljósi lifa af, þær sem hafa “háleitari” markmið (að okkar mati :-) eiga erfiðara fyrir nema þeim hafi tekist að krækja í feitari samninga á öðrum markaði en innlendum.
Hvað varðar spádóm þinn um að prentið sé dautt get ég lofað þér því að enn er ansi langt í að það dánarvottorð verði gefið út. Eins og staðan er í dag hefur ekkert fyrirtæki sem starfar eingöngu á íslenskum markaði getað grætt peninga á öðrum skjámiðlum en vefnum (og þar er harkið líka mikið), íslensk fyrirtæki eru einfaldlega ekki tilbúin til að borga fullt verð fyrir metnaðarfull margmiðlunarverk. Hér eru ennþá einfaldlega of fáir sem hafa raunverulegan skilning á slíkum verkum.

Að lokum þetta: munið það að virðing verður ekki borin fyrir hönnuðum fyrr en þeir bera virðingu fyrir sjálfum sér og hver öðrum. Þetta felur í sér að leggja fyllsta metnað í verkin og fylgja þeim eftir, vera harður í að ná sínu fram (það er hægt) og eyða minni tíma í að naga niður keppinautana. Öpum ekki, sköpum.