Það er mismundandi tíðni sem “hreyflarnir” gefa frá sér, þannig að það sem er á milli þeirra “losnar” í sundur (sameindasundrun), svo að það þolir margfaldan ljóshraða (ferðast með hraða hugans). Dæmi: Ég geng um borð í “ferjuna” set í “gang” og hugs með mér; ég vil fara til mars, og bingó ég er komin á þeirri stundu. Hvað er það svo sem knýr “ferjurnar” áfram? Það er einhverskonar rafmagn, allavega geta verurnar nýtt sér okkar gerð af rafmagni. Þeirra orkugjafa vil ég kalla rafóður (ekki tengt því að vera óður, heldur frekar í áttina að díóðum). Þetta er sú gerð rafmagns sem við höfum ekki uppgvötvað ennþá. Þegar Inkarnir hvurfu af yfirborði jarðar var það annaðhvort vegna þess að þessar verur fluttu þá yfir á aðra reikistjörnu, eða að öll þjóðin náði það háu vitmunastigi (andlegum þroska) að þeir náðu að sigrast á efninu og fara yfir í efnislausa heiminn, ég er ekki viss um það hvort sé rétt.

Þetta eru bara mínar hugrenningar, ég hef ekki verið numinn á brott, né á neinn annan hátt orðið var við geimverur. Gaman væri að heyra frá ykkur bæði ef að þið hafið orðið vör við geimverur, eða teljið að þetta sé algjört bull, bæði það að geimverur séu til og eins það sem ég hef hér skrifað.