Svona án gríns þá myndi ég taka ærlega í bróðir þinn.
Og í Guðanna bænum taktu af honum hamsturinn, hann hefur greinilega ekki nógu mikin þroska til þess að sjá um hann.

Þér hefur ekki dottið í hug að lauma smáveigis mat að greyið hamstrinum?

Taktu bara af honum hamsturinn og gefðu hann einhverjum öðrum. Annars hefði ég haldið að einhver sem er orðinn 16 ára réði við það að hugsa um eitt stykki hamstur. Ég átti slíkt kvikindi þegar ég var 10 ára og höndlaði það alveg en það er kannski misjafnt hvað fólk er þroskað. Fannst honum það kannski fyndið að annar hamsturinn át hinn? Varð hann ekkert sjokkeraður eða neitt? Kannski er hann bara ekki alveg í lagi, hann bróðir þinn.

Já það er merkilega hvað sumir geta hugsað lítið um dýrin sín. Bróðir minn er nú orðin tvítugur og við búum saman ásamt manninum mínum og á bróðir minn hund sem að hann hugsar ekkert um, það veltur algjörlega á mér að hundurinn fái að borða og að farið sé með hann út og nú er ég komin 7 mánuði á leið og ekki alltaf svo vel upplögð til að fara í göngutúra eins og hérna áður þannig að stundum fær hundurinn ekkert að fara út og þó ég biðji hann um að fara með hann út þá gerir hann það ekki. Ég þarf einnig að baða hundinn og snyrta hann því ekki gerir hann það. Ég hef svo sem ekkert á móti því að hugsa um hundinn en mér líður illa þegar ég get ekki farið með hann út því ég veit að þá þarf greyið að hanga inni því að eigandinn fer ekki fet með hann. Ofsalega leiðinlegt. En þetta er nú alveg hrikalega ljótt með hann bróðir þinn, að hann skuli ekki einu sinni gefa dýrunum að borða þykir mér fyrir neðan allar sko. Þó að þetta séu lítil dýr þá þýðir það ekki að þau þurfi lítið að borða, ég er með dísapáfagauk sem er frekar lítill enda bara 8 mánaða og hann étur eins og svín í alvöru það kom mér geðveikt á óvart hvað hann étur mikið, maður myndi ætla að svona dýr borði minna vegna stærðar þeirra en það er vitleysa. Ég væri búin að taka dýrin af þessum gutta því að ég gæti ekki hoft upp á þetta, þetta er bara mannvonska og ekkert annað. Fólk á ekki að vera með dýr nema það sé tilbúið til að hugsa um dýrin 24/7 því að þau reiða sig algjörlega á okkur.

hmm hamstarnir á mínu heimili borða svakalega mikið, að vísu ekki dverghamstar eins og þeir áttu nú að vera í upphafi, en sama.
Laumaðu nú bara einhverju smá í búrið núna strax, fyrst að þeir eru farnir að éta hvorn annan fúlsa þeir varla við smá grófu brauði.
Er ekki örugglega alltaf vatn hjá þessum sem að er einn eftir ? og hver þrífur eiginlega búrið fyrst að bróðir þinn nennir ekki einu sinni að gefa greyjunum að borða ?
Annars er kannski bara blessun ef að veslingur fær bara að deyja, trúlega búin að kveljast það mikið úr hungri ;/ urrr hvernig væri að lesa þessum bróður aumingja þínum pistilinn ??

Kv. EstHe

hvað segja foreldrar ykkar um þetta? vita þau þetta? geta þau ekki gefið dýrið einhverjum sem hugsar um það ef enginn á heimilinu virðist vera fær um að hugsa um kvikindið?

Þegiðu Auður! Fyrsta lagi hugsa ég ágætlega um þá. Ég sagðist aldrei ætla að “hugsa vel um þá” ég sagðist bara ætla að eiga þá. Ég fékk þá gefins kom bara með þá heim einn daginn og sagði “ég ætla að geyma þá” síðan þá hef ég gefið þeim á hverjum degi eitthvað að éta bara aldrei fyllt skálina. Og hinn hamsturinn sem var étinn var orðin svo veikburða eftir að hinn (hamsturinn sem át hann) var búinn að vera nauðga honum á full :). Og skálinn var full þann dag sem hamsturinn var étinn. Þetta er bara kjaftæði í henni og hún er bara heimsk að halda þetta.
p.s síðasta sinn sem hún fer á huga úr minni tölvu! og þið eruð eitthvað að bitcha um þetta farið þá og lepjið gölt!

Það mætti halda að bróðir þinn ætti bágt. Ef ég væri þú þá mundi ég taka hamsturinn og hugsa um hann. Greyið litla…….

Það mætti halda að bróðir þinn ætti bágt. Ef ég væri þú þá mundi ég taka hamsturinn og hugsa um hann. Greyið litla…….

Heirðu, hokeypokey. Fyrst þú ert að fara á Akureyri
afhverju tekurðu ekki bara grei dýrið með þér?

Prófaðu að svelta bróðir þinn og sjáum hvað hann gerir eftir nokkra daga hann ætti það bara skilið.
Ég ætti hamstra og ég gerði eekert annað en að gefa þeim mat og leika við þá á hverju kvöldi.Svo keypti ég hamstamat i hagkaup og þá drápust þeir.En ég veit að þeir fóru sáttir frá mér.