Fyrstalagi hundar eru ekki venjuleg gæludýr og ég myndi frekar vilja hafa rottur hlaupandi um en þessa andskotans hunda geltandi eins og einhverjir geðsjúklingar!

Ef ég hefði tíma fyrir einhverskonar gæludýr þá væri rottan mjög ofarlega á lista, ef ekki efst.

Gælurottur eru auðvitað lausar við svartadauða og aðra viðbjóðslega skúkdóma. Svo er líka munur á þeim villtu og þeim sem eru heimaaldar, að þær villtu éta sorp og sýkt ógeð. Þessvegna eru þær svo viðbjóðslegar og bera með sér svo marga sjúkdóma en gælurotturnar ekki. Ég kynntist rottum fyrst sem gæludýrum fyrir tíu árum síðan. Útí útlöndum.

Það er lítill munur á villtum rottum og villtum hundum og köttum. Bæði eru smitberar, sækja í sorp til að finna mat og eru árásargjarnari.

Rottur eru taldar mjög gáfaðar og ættu að geta sómað sér sem fínustu gæludýr alveg eins og hundar og kettir. Þetta fer bara allt eftir smekk manna.

Hvaða vitleysa. Rottur eru bara fínustu gæludýr alveg eins og hamstrar, mýs og önnur nagdýr. Fólk er EKKI að veiða rottur úr holræsunum og hafa þær sem gæludýr.

rottur eru frábær gæludýr létt að kenna þeim og soleiðis annars er það ekki rottan sjálf sem ber með sér sjúkdóma það eru flærnar á þeim sem bíta menn og sýkja þá;) gælurottur eru auðvitað ekki með þessar flær…

Mér finnst rottur alveg óborganlega krúttlegar! Mig langar í eina svoleiðis fyrir gæludýr =D

Ég horfi nú hýru auga til rottunar þegar kemur að því að fá sér í svanginn þegar maturinn er búinn í miðjum kjarnorkuvetri.

Rottur eru frábærar og líka frábærar á bragðið, smakkaði þær einu sinni í Kína.
Bragðaði líka á slöngum og öpum en rotturnar báru af.

Kv-prien.

Rottur eru miklu svalar en þessir helvítis smá hundar, það er víst.

Svarti dauði var bara lungnabólga. Svo bera gælurottur ekki sjúkdóma ef hugsað er um þær.
Þúrt bara hrædd/ur við þæ

Gælurottur eru litlar, hvítar og gæfar :) bara svipaðar og hamstrar… ekkert ógeðslegt við þær…

Rottur eru í raun ekkert ógeðslegar en ég væri alls ekki til í að eiga eina svoleiðis, þegar maður hugsar útí það að rottur hlaupi útum allt og fjölgi sér útum allar trissur:S

Ég myndi alveg vilja eiga rottu! =] En því miður má ég ekki fá nein svona lítil dýr, mamma myndi tryllast! Hún er líka svo hrædd að ég fari að stríða henni með rottuna!

Ég er alveg 100% sammála þessu! Rottu eru það ógeðslegasta sem jörðin hýsir. Ef nágranni minn væri með rottur hlaupandi um allar götur og í garðinum myndi ég hringja í lögguna og segja henni/honum að halda þessum ógeðum innandyra.

Og nota bene þá hef ég ekki getað setið róleg á klósettinu í 6 ár, eða síðan ég frétti að þessi ógeð væru sprangandi um klóökin.

Var í Danmörku í lest og þar kom kona inn með búr með rottu í. Hún settist niður og opnaði síðan búrið og rottan hljóp í fangið á henni og upp á öxlina á henni og upp í gluggann og svona á meðan að hún var bara að lesa. Hún var semsagt bara með lausa rottuna (ekkert smá flykki!) í lestinni!
Ég veit ekki alveg hvað mér finnst um rottur sem gæludýr en ég held að áður en ég hefði orðið vitni af þessu hefði mér hreint ekki líkað hugmyndin. En þetta var sniðugt að sjá þetta og rottan vitist mjög hænd að konunni (ég var reyndar mjög hrædd um að hún myndi bara hoppa út á gólf og taka á rás!) þannig að núna skil ég svosem að sumt fólk vilji hafa þær sem gæludýr. Við erum jú öll mismunandi í því sem okkur þykir fallegt og krúttlegt…

Í fyrsta lagi eru rottur ekki bara ‘meindýr’, heldur eru þetta ein besta endurvinnsla sem að hægt er að hafa. Þær lifa í kringum öskuhauga og ræsi og losa okkur við alveg helling af alls kyns rusli sem mundi annars rotna og valda allskonar sjúkdómum.
Rottur áttu einnig ekki eins mikið að gera í svarta dauða og haldið hefur verið fram. Það voru sýktar flær sem lifðu í feldinum á þeim sem seinna komust í mannshár og fólk flutti flærnar út um allt.

Rottur sem gæludýr hafa verið ræktaðar um fjöldamörg ár, og sérstaklega með það í huga að rækta í burtu vonda eiginleika og halda í gæfari afbrigðin. Gælurottur fær maður frá ræktanda sem að ábyrgir heilsufar þeirra, ekki einhverstaðar úr ræsunum eða af öskuhaugunum.
Í skaplyndi eru þær jafn tryggar og góðar og hundar, en hafa sjálfstæði svipað köttum. Þær eru mjög þrifnar og eyða miklum tíma í það að þvo sér. Þær eru einnig þrælgáfaðar og er hægt að kenna þeim að þekkja nafn sitt og kenna þeim ýmis brögð. Einnig vilja þær helst gera stykkin sín á ákveðin stað, sem myndi líklegast vera eitt hornið í búrinu.
Þær eru mjög vingjarnlegar og gæfar og finnst gaman að eyða tíma með þér, leika við þig og ferðast um með þér á öxlinni eða í peysuvasa.

Persónulega finnst mér þetta alveg yndisleg dýr og miklu betri heldur en hundar og skemmtilegri heldur en kötturinn sem leikur bara við mann þegar henni hentar og nöldrar í manni þar til að maður klappar henni…