byrjum bara a pavagaukunum:
þegar að systir min var yngri matti hun fa ser eitthvert dyr og hun fekk ser pavargauka sem voru tveir annar þeirra het kiki en eg man ekki hvað hinn het af þvi að við losuðum okkur við hann strax dagin eftir.
Kiki og hin pavargaukurinn voru saman i buri en hinn gaukurinn var eitthvað osattur við kiki og hann reðst alltaf a hann þannig að við skiluðum honum og hjeldum kiki en dag einn þegar að kyki fekk að fljuga um husið þa tyndist hann við leituðum ut um allt siðan fundum við hann inni i fatarskap.
en þegar að við vorum buin að eiga kiki i ca ar þa vildi sarah(systir min) ekki eiga hann en ömmu minni og afa höfðu mjög gaman af honum þannig að þau toku hann að ser og þau eiga hann en og hann er byrjaður að tala mikið afi minn er nu en að reyna að kenna honum að telja en ekkert gengur.
siðan seinna eftir að við attum hann fengum við eina kisu sem að við skyrðum Stellu.
Stella var mjög roleg kisa hun var kelin og goð siðan varð stella kettlingarfull en hun eignaðist bara einn kettling sem að við skirðum dullu. þegar að við vorum buin að eiga stellu og dullu i ca eitt ar hurfu þær og komu aldrei aftur.
það leið dalitið langur tima þangað til að við fengum okkur annað dyr en við fengum það þo við fengum okkur hund sem að við letum heita Kolla, en við attum kollu bara i einn dag af þvi að hun var mjög ill og hun beit og reðst a mann, við skiluðum kollu.
seinna eftir það varð hundur vinkonu minnar hvolpafull og við fengum að eiga hvolpin hann skyrðum við Gosa.
En Gosi ylfraði mjög mikið og hann var oðægur jafnvel þegar að hann varð eldri þannig að við gafum vinkonu minni hann af þvi að hun atti hund sem að var systir hans.
siðan einu ari eftir það reyndum við i siðasta sinn að fa okkur hund við eignuðumst besta hund sem að til er hann hliddi alltaf, hann borðaði ekki af disknum sinum fyrr en að við sögðum gjörðu svo vel.
en þegar að hann slapp ut var mjög erfitt að na honum aftur.
það kom 2sar fyrir að hann hljop a loð nagranna mins hann var alveg brjalaður og hringdi i hundareftirlitið, einhver kall ur hundareftirlitinu bankaði upp a hja okkur og sagði að annaðhvort þurtum við að gefa hundin, loga honum eða borga mikin pening a þvi timabili attum við ekki mikin pening og við þurtum að gefa hann og eg sakkna hans sart.
siðan fekk systir min kött i afmælisgjöf fra vinum sinum og hun fekk að halda honum en einn dag tyndist hann en hann fanst a katthollti við þurtum að borga 10000 kall ef að við vildum hann aftur við gerðum það en hann hvarf aftur og við fundum hann aldrei aftur. ( hann heitir voffi)
fyrir stuttu atti eg stökkmus sem het marcopolo en hann do:(
nuna eigum við köttin pesa sem er latur en þo sætu
www.blog.central.is/unzatunnza