Markús er orðinn svaka myndalegur. Litla barnið bara að verða fullorðið. Græna slykjan er að hverfa og hann er að verða fagurgulur og appelsínugulur(og auðvitað er græni liturinn líka að halda sér). Við stríðum honum nú, köllum hann Falun gong og svona en honum er slétt sama. Hann er núna held ég næstum búinn að fella allar fjaðrir nema væng og stélfjaðrir. Vona að það fari að koma að því að væng og stélfjaðrirnar fari að falla, því þær eru orðnar reyttari en allt.
Aðal málið hjá Markúsi núna er samt að hvísla. Hann lærði það hjá afa sínum. Soldið fyndið að hafa hvíslandi, pískrandi páfagauk á öxlinni. Sérstaklega fyndið að hafa hvíslandi sólpáfa, þeir geta nefnilega verið MJÖG háværir og eru þekktir fyrir það. En minn kann að hvísla. Endalaust gaman að þessu. Svo er nú líka nýjasta nýtt hjá honum að kúra sig undir hárinu á mér, hann liggur á öxlinni undir hárinu. Rosaleg fyndið að sjá sig í speglinum og svo kemur bara lítið sætt andlit undan hárinu á mér.
En við Markús vonum að þetta áhugamál eflist. Það er nefnilega svo gaman að lesa sögur af öðrum fuglum, sérstaklega á algerlega hlutlausum grundvelli ef þið vitið hvað ég meina.