Á ég að segja ykkur??
ókey, ég skal segja ykkur….
Ég átti sona gulan gára fugl, sem var besti fugl sem var til. Hann var bara sætasti páfagaukur sem var til. Já litla greyið mitt hét Mikki sem er mjög flott nafn að mér finst (hehe, ég er að reyna að lengja þessa grein mína) fallegasta gára nafnið. Já, það var alltaf opið hjá honum búrið, og hann mátti fara út þegar hann vildi. En við pössuðum okkur samt að loka glugganum þegar hann var úti og loka herbergjunum og sona.
Svo þegar ég var að koma heim úr skólanum fann ég ekki Mikka, ég leitaði alstaðar, fór svo út í garð og sá eitthvað kattakvikindi með hann í kjaftinum… Ojj hvað ég hata ketti!!
Ég vildi bara segja ykkur þessa sorgarsögu mína…
kveðja Dísa:D