Saga badmintons á íslandi
ja ég er með svona smá grein um sögu badmintonsins á Íslandi
ég set hana bara hérna (vona að ykkur sé sama!)


En sagan er svona:


Árið 1933 var Jón Jóhanesson, einn af bestu fimmleikamönnum Íslands, í nokkura vikna viðskiptaferð í Kaupmannahöfn. Jón hafði áhuga á flestum íþróttum var frábær íþróttarmaður sjálfur, og las ‘iþróttarsíður dönsku blaðamanna ítarlega meðan á dvöl hans í Dammörku stóð. hann veitti lítt til og nefnd var badminton. Með Jóni í för var ljósmyndarinn og langhlauparinn kunni, Jón kaldal. Kunningi jóns kaldal hafði þá hvatt hann til að kynna sérþessa skemmtilegu íþrótt og þeir nafnanir ákváði því að fara saman í sportvöruverslun í borginni sem er veitt tilsögn í íþróttini. Þarna fengu þeir hálftíma badmintonnskennslu. Jón Jóhanesson var hrifinn og taldi badminton tilvalið til iðkunnar á íslandi skipti þar ekki minnst máliað badminton er leikið innanhúss og þar er ekki gott veður til að vera að spila þar úti og boltinn myndi fjúka útí buskann.Þeir félagar festu báðir kaup á boltum og spöðum og fóru með þetta til íslands.Katrín Skaptadóttir, kona jóns Jóhanessonar, tóm á móti honum við höfnina og svo mikið lá jóni að sína konunni sinni þessa íþrótt , sem hann hafði upphvötað, að hann sló fyrsta boltann í svefnherbeki þeirra hjóna. stuttu síðar hafði hann samband við fólk úr tennisdeild ’iþróttarfélags Reykjavíkur, ‘Ir, og síndu þeim þessa nýstárlegu íþrótt. Tennisfólkið varð strax áhugamikið og á haustdögum fengust fáeinir tímarí íþróttarhúsi ír við túngötu
og var þá byrjað að spila fyrir svolittli alvöru. varð þegar vart mikills áhuga á íþróttinni , en fáir gátu þá stundað badminton að staðaldri til að byrjameð vegna húsnæðisseklu , og áhaldaskorts og ónóugar kennslu. jón reindi að sega til en kunnátta hanns var takmörkuð við þann eina tíma sem hann og Kaldal höfðu fengið í dammörku . Jón mun reindar vera með fallega tækni þó ekki að hún væri fullkomin.Á þessum tíma voru aðeins 3 íþróttarhús sem rúmað gáti badmontonvöll. Í íþróttarhúsi Jóns þorsteinsonar var hægt að fyrir tveimum völlum og í ’ir húsinu og á Laugarvatni var rými fyrir einn völl. Vegna þessa erviðu aðstöður dró nokkuð úr´áhuganumog var ekki mikið leikið eftir fyrstu árin og var ekki mnikið spiluð fyrr en að jón kom með spaða og bolta frá kaupmannahöfn. Tennis var hinsvegar spilaður bæði hjá Kr og ÍR en þessi félög höfðu átt sína tvo tennisvellina hvort á melavellina í sína tíma.