Á 7. áratugnum var það augljóst að ný kynslóð orrustuflugvéla yrði að komast til hönnunar- orrustuvélar sem voru lagðar saman af háþróaða rafbúnað B-(bomber) vélarnar og hæfileika MIG og Phantom í snúningum. Bandaríska orrustuþotur voru settar saman í röð sem fyllti inn í Vietnam stríðinu. Sem leið til áreiðanlegra kynslóða af nýungi í flugheiminum sem fyrst voru kallaðar F-111 og Grumman F-14 Tomcat. Þessar flugvélar höfðu hæfileikanna til að taka á loft og lenda á flugmóðurskipum sem á þeim tíma var ekki mikið af.

Svo árið 1967 hönnuðu Sóvíetríkin fjölskyldu af þróuðum vélum, Tumansky R-útgáfa og MIG 23. Flugvélin var keyrð af R-29 Tumansky vél og komst á Mach 2.2 í smá tíma, og gat náð 61000 fetum (18.5 km). Þessar tölur koma flugvélunum í efsta sæti orrustuvéla, en það var meira sem átti eftir að koma. Í Domodedoro nálægt Moskvu hafði Rauði herinn hannað MIG 25 “foxbat”, sem var enn fullkomnari en hinar tvær…

Það eina flugfyritæki sem gat lifað þetta af var McDonnel Douglas. Til þess að forðast kostnað F-111 og G-5 Galaxy, var gerð mjög ströng áætlun af nýrri gerð orrustuvéla, þá vél sem við köllum í dag F-15. Þann 26. júní 1972 á McDonell Douglas verksmiðjunni í St. Louis rúllaði út fyrsta F-15 orrustuflugvélin. Hún hafði verið í USAF prófum og fann einn vísindamaður út að vængirnir á vélinni væru of langir. Þannig að hann tók sög og skar af hluta báðra vængjanna og fyllti þá með viði. Þótt ótrulegt væru fyrir suma sem ráku fyrirtækinu þá varð þessi tilraun með vængina fyrir bestu þegar lengra var haldið.

F-15 vélin hefur orðið aðal orrustuþotan hjá Ísrælska flugvarnahernum (IDFAF). Þetta verður stór fagnaður hjá öðrum arabalönfum sem reiddu á meiri frumlegar orrustuþotur og hluta til áreiðslu fyrir Bandaríkja-vélarhluta til IDFAF flotans. Það var augljóst að F-15 orrustuþotan var mest hátæknilegasta þotan sem var á öldinni sem leið, á öldinni sem mannkynið hóf flugið.

Kveða Gaborik.