Ég sá í einhverjum fréttaþætti viðtal við konu í BNA sem hafði verið látin á mjög sterk sýklalyf og fékk af því slæmar viðvarandi aukaverkanir, t.d. eyðilagðist hjá henni jafnvægisskynið og eitthvað fleira. Líkum var að því leitt að hún hefði alls ekki þurft svona sterkt lyf, enda hafði annað ekki verið reynt á undan, heldur hefði læknirinn ávísað þessu vegna þess að hann var að græða á því.

Það eru ýmsir maðkar í mysunni í heilbrigðisþjónustunni, líklega verst í BNA. T.d. hefur heyrst að læknar neiti að skrifa uppá nauðsynlegar aðgerðir vegna þess að þeir græða meira á að ávísa lyfjum, sjúkrasamlögin í BNA (HMO) eru fræg fyrir að bjóða læknum bónusa og ferðir fyrir að “spara” sem hefur þýtt að í sumum tilfellum hafa þeir látið hjá líða að panta rannsóknir fyrir sjúklinga sína eða losað sig við “of veika” sjúklinga. Einnig hafa þau stundum neitað að samþykkja rannsóknir sem læknar hafa viljað panta vegna þess að þeim sem er á símanum finnst ekki ástæða til. Hins vegar ef fólk er með tryggingu, þá eiga þeir til að gera ónauðsynlegar rannsóknir og aðgerðir í hrönnum þangað til tryggingin hættir að borga. Þessir hér í Kanada eiga það til að segja manni að fara heim og taka magnyl eða sjá hvort eitthvað “lagist ekki bara” og maður veit ekki í rauninni hvort þeir gera það vegna þess að þeir séu að spara í lyfjakostnaði eða hvort þeir séu að redda sér að maður komi aftur og sjúkrasamlagið borgi þeim fyrir heimsókn nr. 2. Hvað þeir gera á Íslandi veit ég ekki en hins vegar finnst mér alveg sjálfsagt að banna lyfjafyrirtækjum að gefa læknum gjafir, ferðir á ráðstefnur o.s.frv. Þetta eru náttúrulega bara mútur.