Ég held að fólk sé ekki alveg að náþví hvað greinin er um þannig að beint að efninu.ð er spoiler fyrir þá sem ekki hafa unnið ffx.



Final fantasy leikirnir eiga að vera sorglegir eins og þegar Titus hverfur í endanum svakalega svalur og góður með sig. En mér finnst samt að Titus hefði átt að vera hann þarna kallinn í ffx-2 ég kann ekki að skrifa það. Já en allavega heyrði ég að númer tólf ætti ekki að vera sorglegur frá einhverjum á huga. Ég bið hann að biðjast velvirðingar og leita mig ekki uppi og myrða mig. Já þetta er rugl. Það er svo einfalt það á að vera ást í ff leikjunum. Þeir eru sögur og ég hef mjög sjaldan lesið góða sögu þar sem ekki er ást í. Harry Potter er meira að segja ástarsorgleg stundum. Til dæmis þegar hann er eitthvað að hugsa um mömmu sína. Ég veit að þetta er ekki góð grein þar sem ég er ekki búinn að sofa neitt íalla nótt. En so er það characterinn hennar Júnu (ég veit ekki hvernig á að skrifa neitt af þessum nöfnum) Hann er allt öðru vísi en hann ætti að vera. Í endanum á ffx er smá myndband þegar Titus hverfur og Júna segist elska hann og þau faðmast. Þetta ætti að vera n´´og til að hún héldi characternum sínum en yrði ekk sona “happygolucky” character. Í ffx-2 sér enginn um að vera væluskjóða. Það er Paine sem er Auron endurgerð nema hvað ég veit ekki til þess að hún sé dauð. Ríkú er sú eina sem er eins. Henni finnst til dæmis Brother altaf jafn pirrandi reyndar skil ég það ekki. Hún þarf eki að ver neitt afbrýðisöm út í Júnu vegna þess að ég held að þau séu systkin. En hún Yoona er orðin að super skemmtilegri stelpu nema á allra alvarlegustu stöðunum í leiknum. Ok sorry þetta var léleg grein.