Mitt Final Fantasy moment var þegar ég og félagi minn vorum að spila FFI á emulator í tölvunni minni og við fundum svona skaga á mappinu þar sem öll creatures voru geðveikt erfið og við leveluðum alveg á milljón hægri vinstri og það var magnað alveg þangað til að einhverjir ísúlfar drápu okkur og við höfðum ekkert saveað í svona 2 klukkutíma þannig að við hættum bara að spila… Þess vegna sigraði ég aldrei FFI. :(

Ég felli nú bara tár þegar þú minnist á þessi atvik…..

Ég er farinn á ebay að leita mér að ff7

FFX hefur alltaf átt sérstakan stað í hjarta mínu.
Þegar Tidus kemst að því að Final Aeon muni kosta Yunu lífið, og þessi setning Aurons í bardaganum við Yunalescu, sem ég man því miður ekki alveg 100% hvernig er.
Svo ekki sé minnst á þennan dýrðlega endi á FFX, hann lét mig fella tár.

FFIX, eitt atvik þar er mé ógleymanlegt. Það er þegar Zidane hefur verið frelsaður af vinum sínum úr prísund Garlands. En hann vill ekki hjálp þeirra við að lúskra á Garland þótt að hann sé haltur og allt, og þrjóskast áfram.

FFVIII er bara einfaldlega með of mikið af svona moments til að ég geti lýst þessu.

FFVII hefur aldrei skipað neinn sérstakan sess hjá mér, aðallega vegna þess að ég hafði séð spoilera um allt sem að tengdist leiknum.

Aeris…….pottþétt Aeris. Eitt svakalegasta atriði í leikjaseríunni.

8 var eins og áður kom fram líka fullur af svona momentum. Þegar þau komast að sannleikanum um hver hin illa seiðkerling er í raun og að því að hvernig þau tengjast innbyrðis.

Það var nú mikið um það hjá mér:

FFVI:þegar Locke missir kærustuna sína(Rachel) af brúnni.

FFVII:Þegar Aeris dó og tilfinningar Cloud´s fóru alveg með mig.
Líka þegar Sephiroth fattaði að hann væri ekki hann sjálfur og þegar Cloud drap hann.ég hafði annars alla mína samúð með Sephiroth í þessum leik.
Þegar Wedge,Biggs og Jessie og allt fólkið í sector 7 sprungu í loft upp.
Þegar Cloud og Zack struku frá tilraunastofunni og Shinra gaurarnir skutu Zack.

Átti eins og flestir erfitt með að finna það í FFVIII..

FFIX: Þegar Zidane er í þunglyndinu í Pandemonium hittir Söruh.
Og þegar allir halda að hann sé dauður en síðan sprettur hann fram í lokin og faðmar hana að sér.
Líka þegar þau voru á bátnum saman.
Og þegar Kuja deyr.
Og ábyggilega meira…

FFX: Yuna og Tidus þarna í vatninu.
Þegar Tidus fattar að Yuna eigi eftir að deyja.
Líka pínu þegar Auron ræðst á Yunalescu til að hefna Braska og Jecht´s.

og þannig er nú það…

FF IX á terra, þegar Zidiane fattar hver hann er og haltrar framhjá öllum vinum sínum og segir “Leave me alone!…I´m an enemy of gaia, your enemy” og “your not alone” er blastað í bakgruninum. svo allur endirin á FF IX, kærasta mín tók hann upp á vídeó og við horfum á hann aftur og aftur…

Crestfallen

Það er í raun bara einn leikur sem hefur virkilega haft áhrif á mig og það er FFVII.
Þetta var leikurinn sem kom mér inn í þessa dásamlegu leikjaseríu og ég hef haft það að vana að klára hann að minnsta kosti 2-3 á ári.

Það var í raun ótrúleg tilviljun að ég uppgvötaði þennan leik. Vinur minn leigði þennan leik í laugarásvideo á sínum tíma. Hann hringdi í mig og bað mig um að kíkja.
Ég var ekkert voðalega spenntur í fyrstu enn svo með tímanum fór mér að líka hann. Svo náði leikurinn bara heljatökum á okkur við gátum hreinlega ekki slitið okkur frá honum.
Hvert einasta moment sem ég var ekki í FFVII þá hugsaði ég um hann. Þegar ég var búinn í vinnuni þá liggur við að ég hafi sprett til hans til að spila leikinn.
Úff að finna eitt eða 2 moment sem skara framúr er erfitt því að mínu mati er leikurinn og það tímabil sem við spiluðum hann eitt frábært moment.
Enn kannski það stærsta er þegar Aeris deyr..
ég get svarið það ég táraðist og ég tárast nánast aldrei á bíómyndum enn þetta atriði var svo margþrungið að ég get ekki ímyndað mér neitt moment í tölvuleik sem er jafn sterkt og þetta.
Manni var farið að þykja svo vænt um þessar persónur að þegar eitthvað svona gerðist þá hreinlega gat ég ekki annað enn fellt tár og sakna ég hennar alltaf restina af leiknum.
Alveg ótrúleg persónusköpun.

Það eru mörg frábær moment í hinum leikjunum enn því miður falla þau bara í skuggann á FFVII
Svo einfalt er það.

well þetta er mitt mat á þessu það þarf ekki að endurspegla skoðanir ykkar.

Mitt moment er pottþétt þegar ég loksins náði að vinna helvítis endakallinn í ff9 ég var aldrei buinn að nenna að lvla kalla mína upp og átti bara ekki séns í hann þannig að ég nennti ekki að spila leikinn í rúmt ár.. síðan alltí einu datt mér í hug að fara að drullast til að klára leikinn, sem er náttúrlega bara meistaraverk, ég eyddi um 6 tímum í að lvl Zidane vivi Amarant og þarna gaurinn í brynjunni ,sem ég því midur man ekki hvað heitir, upp. Fór í endakallinn og rústaði honum þurfti ekki einu sinni að nota “trance” brögðin.. Geðveik tilfinning að vinna leik eftir um 2 ára spilun.

Þegar mín yndislega Yuffie stútaði Sephiroth saviour þegar hann var búinn að gera alla hina höfðinu styttri hjá mér.

Mikil reiði flaug burt fyrir ólýsanlegri ánægju og eftir það elskaði ég Yuffie þrátt fyrir alla hennar galla.

Tilfinningaþrungið “moment”.

FFVII: mitt moment er Jarðaförinn hennar Aeris…110% !
Cloud labbar með hana oní vatnið og sleppir henni og heldur svona utan um magan á sér einhvernveginn. vá mér fannst það rosalegt…veit ekki akkuru en það er númer 1 hjá mér.

FFVIII þá er það pottþétt þegar Squall fer til Rinoah og bjargar henni “þótt” að hún er sorcess eða whatever :) þegar þau hlaupa þarna til hvors annars!

FFIX: Þegar Zidane hleipur og stekkur á silluna til að bjarga Dagger! það var BARA magnað!

FFX: úff…svo mörg erfitt að velja eitt. en nákv. það sem allir “stóðu á öndinni” þegar Tidus tók utan um Yuna áður en hann yeahh you know ;)

FFX-2: ég held að fáir eru búnir að spila hann þannig ég ætla ekki að spoila neitt fyrir neinum með það! en ég skal segja ykkur að það koma þó nokkur góð moment í honum !

Endirinn á FF8. Tónlistin………. væmnin……. hugrekkið og svipurinn á þeim….. ég hágrét eins og smástelpa.

Svo næstum allt í FFX :P

LPFAN

FFIV: Það er ekkert smá emotional þegar Celes uppgötvar uppruna sinn!

FFV: Mér finnst krúttlegt þegar Lenna og Faris komast að því að þær eru systur.

FFVI: Sagan um Rachel og Locke (lagið Forever Rachel er bara flott), og líka þegar General Leo…..

FFVII: Hef ekkert spilað hann, þarf þess eiginlega ekki, ég kann alla söguna….

FFVIII: Hmm, svolítið erfitt að koma með dæmi.

FFIX: Sammála öllum ræðumönnum

FFX: Dittó

Aldrei skrifað hér áður en það er máltíð komin. Mitt Final Fantasy moment er nú í FF8 þegar Squall berst á móti Seifer og Edea first!

Og í FFX þegar Tidus kemst að því að Auron er … framliðin! :) (Auron er ein af FF bestu persónum að mínu mati;))

endarnir á FFVIII og FFIX voru báðir betri en nokkur bíómynd…

ég þarf varla að nefna það að það er spoiler framundan…

FFVIII: úfff , þegar ég kláraði FFVIII í fyrsta skipti var vinur minn hjá mér sem að er ekki alveg þessi FF týpa, hann var heldur ekki búinn að sjá neitt af leiknum nema þegar ég fór í endabardagann. klukkan var að verða tólf þegar ég loks náði lokahögginu á endakallinn og þá var vinur minn ALVEG birjaður að lifa sig inn í þetta… (þótt að hann gæti bara ALLS ekki munað nafnið á Squall) við horfðum á myndbandið og um leið og það var búið vildi ég bara gapa af undrun, jafnvel fella tár, hugsa um hvort að hann væri virkilega farinn… en neeeii vinur minn rataði ekki heim ( hann var nýfluttur hingað á Akureyri og bjó á heimavist MA ) þess vegna þurfti ég að fylgja honum á stíg sem að hann rataði nokkurnveginn á( hálftímalabb ). á þessum tíma held ég að vinur minn hafi verið að tala eitthvað.. ég var ekki að hlusta og ég vildi bara ekki trúa að hann hafði dáið… svo að ég dreif mig heim og birjaði að reyna að vinna kellinguna aftur… ég reyndi 5X að vinna og var orðinn BRJÁLAÐUR Á ÞESSU… en svo loks náði ég að koma lokahögginu á hana og þá birjaði myndbandið… nú var ég einn inni í herberginu og enginn til að trufla mig svo að ég lét það flakka… tár og aftur tár… Credits listinn var búinn en ekkert sást í Squall… Ég grúfði hausinn í kjöltu mér… hann var horfinn hugsaði ég… tár

En bíðið við… hvað var þetta…
var þetta..??!!..??!! var þetta..??!!..??!! JJJJJÁÁÁÁÁÁÁÁÁÁÁÁÁÁÁÁÁÁÁÁÁÁÁÁÁÁÁÁÁÁÁÁÁÁÁÁÁÁÁÁÁÁÁÁÁÁÁÁÁÁ ÁÁÁÁÁÁÁÁÁÁÁÁÁÁÁÁ !!!!!!!!!!! HANN VAR Á LÍFI!!! Vá, hversu ánægður ég var fá orð engu lýst… ég var svo ánægður og fullur af orku að ég sofnaði ekki fyr en um svona fjögur fimm leitið og mætti dauðþreyttur í skólann..

ég held að það sé nokkuð stórt móment í minni FF sögu…

svo var það auðvitað…

FFIX: mómentið þegar hann labbar fram hjá vinum sínum og neitar þeim.. ( þetta hefur komið áður ) það var svo SVO flott móment… ahh, en ekki nærri jafn góður og endirinn… ég get ekki komið með svo skemmtilega sögu eins og ég kom með hér áðan en… óhh.. it speeks for it self. Mikið betri endir heldur en í FFVIII, FFVII og FFX ;)

það eru fleiri andartök en ég þarf að fara að borða… kannski ég skrifi um þau seinna…

1. Í endann í FF4 þegar Kain stendur á kletti og er loksins háið hans sjáanlegt því hann hefur tekið hjáminn af sér og segir: ‘I’m sorry Cecil and Rosa. But I have to complete my training as a Dragoon Knight'.

2. Þegar Aeris deyr og líka þegar maður sér blóðugt andlit Sephiroth í endann og þennan hræðslusvip hans.

3. Þegar Bartz (Buts)rifjar aftur í tímann í FF5.

4. Þegar (í endanum) í FF4 þegar fólkið í Tower of Wishes biður til Cecil og þeirra (það dót þarna).

Eftirminnilegar setningar:

FF4:
'My name is Zeromous! I am the hatred!'

'Brother, let your blah blah blah, be with the crystal. Zeromous, this is the end!!!'.

Kain: ‘…but, I also wanted you by my site Rosa.’
Rosa: ‘Let’s fight together Kain' (og eitthvað)

Cecil: ‘Cid? Cid! Ciiiiiiiiiiiid!!!’
Cid: ‘……….ZZZ…ZZZ…ZZZ…ZZZ’

FF6:
Terra: ‘No, it doesn’t matter how much you destroy. People will always rebuild'.
Kefka: ‘Why’ (blah blah)?

FF7:
'Because, you are a puppet'
'I'm gonna become one with the planet'

FF9:
Quina: ‘Me so happy’.
Vivi: M…me too…'

FF10:
Tidus: ‘I’m sorry…they told me…everything'
Yuna: ‘Everything?’
Tidus: ‘Yeah’

Yuna: ‘You’re a bad liar…'

Allt ofantalið var skrifað beint úr minninu:D

þar sem að .. uhh.. einhver ( ég man ekki hver það var ) birjaði að skrifa flottar setningar þá mundi ég eftir þessum…

FFX:

Auron: This is it. This is your story. ( þetta er sú flottasta… )
Tidus: I hate you.
Rikku: Yuna will die you know! You know don´t you?
Wakka: Hey, you ok? ( þetta er sossum ekki flott setning en ég ákvað að hafa hana hér vegna þess að þegar ég heyrði í Wakka í fyrsta skipti þá birjaði ég strax að fíla hann… hehe )

Það er kannski sniðugt að spurja alla hvaða lag ykkur fynnst best úr FF seríunum??? Mitt er pottþétt Cosmo Canyon lagið úr FFVII… ohh það er svo flott.. hehe
Og svo auðvitað lagið sem spilast alltaf þegar mar er að berjast við Sephiroth í endan á FFVII

ég átti tár í FF X og líka í FF IX en ekki mikið
í VIII og VII en ég er samt en að tárast
þó ég vinn þá alla 100 sinnum samt við tárumst
flest

Yojimbo

MXtr ég er með í þessu hvar fær maður Final Fantasy X-2 getur einhver sagt mér það

en mér fanst tónlistin í momentinu hjá Zidane
(leve me a lone i am your enimy) mjög góð ef þið viljið fá Final Fantasy lög þá farið þið í
Windows media Pleyer og skrifið Final Fantasy 9
eða 10 kannski 7 en til að fá fleiri lög
prófið að nota IX,X,VIII,VII gangi ykkur vel og njótið tónlistarinar

Yojimbo

P.s. þið getið kannski Donwalda lögunum ef ekki talið við mig

Já mitt sérstaka moment var þegar Cait sith gerði sjálfsmorð og líka þegar Aeris dó ég fék kökk í hálsinn

kemur FF X-2 20 febrúar cool ég ætti að fara brátt til Reykjavíku

takk fyrir Upplisiningarnar Ananas

Allur FF6. Yep…that pretty much sums it up.

FFIX: Þegar Blank verður petrified í skóginum! og ég nýbúin að ákveða að hann væri mitt uppáhald. Ég varð PISSED!

FFVII: Ég vona að þetta megi vera jolly moment, því ég elska það þegar Yuffie stelur materiönum manns!! og líka myndbandið þegar Sephiroth stendur í eldinum alveg að missa vitið! :)

FFX: Eins og mér fannst það ný klisjukennt náði atriðið með Yunu og Tidus í vatninu til mín. 'tis was weird indeed.

textinn minn í FF X sem var sorglegasstur var

Tidus:Yuna I heft to go
Yuna:No =(
Tidus I am sorry I culd show you Zandarkann godbaey
Rikku:We are gonna see you agen

svo hverfur hann til föður síns =( ég fékk einn stærsta kökk í hálsinn en vinir mínir voru á staðnum svo ég vildi ekki gráta ég var að fara að öskra þar til það kom

Yuna: I Love You
ég grenjaði eins og ég veit ekki hvað verra en pínulítið barn

FF VII það var þegar Areis dó ég var reylly hræddur þar til Cloud sagði eithvað og fór að titra ég grenjaði en ekki hátt

FF IX það var þegar Dagger var í kastalanum og hann var að hrinja svo kom Zidane og bjargaði henni það var Flott ég hélt í alvöru að hann væri dauður í endanum mér fanst leikritið í
endan COOL!!!!!!!!!!!!!!!

Yojimbo aeonin með flotta hattinn

það er varla hægt að toppa endinn á FFIX… plz, nefnið mér einn leik sem að hefur flottari endi…… hmmm… enginn.?.?. vissi það

þegar cloud bardis aleinn við sepihroth

Mér finnst alltaf þegar ég hugsa um Final Fantasy Leikina hvað það er mikill partur af manni. T.D. ég er búinn að spila ff IX í meira en 200 klukkutíma ! mér bara finnst svo sad að hætta í svona leikjum og þegar maður er í endanum þá hugsar maður um öll momentin eins og þegar Zidane var bara ræningi í byrjun og allt marr þegar Zidane og (stelpan) voru í bátnum.

Mig langar samt geðveikt í ff 7 ff 8 ff 6 núna ég á bara 9 og 10 ef einhver getur sagt mér hvar ég fæ það þá verð ég þakklátur sendið svar um hvar ég get fengið á palli105@hotmail.com

PaladiN

hmmm, ég hef alltaf dýrkað ff8 lang mest af öllum leikjunum, og fynnst mér byrjunaratriðið alltaf jafn magnað, og hef ég gert marga vini mína hooked á því einu að horfa á það myndband, og síðan það þegar grúbban komast að því hvernig þau eru tengd er náttla magnað

^^

ég var að kaupa FF X-2 ekki en búinn að finna gott moment nema þegar Wakka sagði að hann var mjög lítill þá hefðu skrímsli komið og þá sagði cappu
litli bróðir hans að hann vissi um spear grid með
mömmu hans og pabba og ætlaði ekki að sýna Wakka það og Wakka fór að Gráta því hann man ekkert um
Mömmu sína og Pabba ég varð reiður við Cappu

sjáumst felas

það var eitt sem ég var ánægður með FF VII

Aries…………………..lifnaði við í endirinum á leiknum…………………………
……………. ……………….lifesrem.

Final Fantasy IX var líka mest seldi tölvuleikur í
japan og Evrópu svo auðvitað hafið þið mörg ághuga á honum

Yojimbo

Mitt moment er loka myndbandið í 10 þegar sin drapst fyrir ofan Bevelle, og þegar Yuna hleipur í gegnum Tidus og dettur niður, síðan stekkur Tidus af skipinu og mætir Braska, Auron og Jecht.

Hitt momentið er í 9 þegar Kuja eiðileggur Terru gjörsamlega og líka myndbandið í Evil forest þegar Blank kastar kortinu til Zidane og hann kemst rétt svo út úr skógjinum áður en hann verður að steini!!! En ég þarf nú að kaupa mér X-2 eftir hvernig 10 endaði!!!

Skemmtileg grein. Mér fannst ff7 algjör snilld. Maður tengdist leiknum einhvernvegin og aldrei liðið svona að spila tolvuleik. Þegar ég var að klára ff8 þá fékk ég mér ps2 og hætti alveg í ff leikjunum en eftir að hafa lesið þessar greinar klæjar mér í að fara spila þessi meistaraverk aftur. :)

Englaryk ég er gjörsamlega strandaður í ff-x-2 svaraðu aftur ef þúert með msn eða eikkað láttu mig vita mittt er inliner_92 hjálpaðu mér pleaase eða sentu póst

Mitt FF moment er definatley í FFX
Þegar Tidus er að hverfa og Yuna hleypur að honum til að faðma hann og fer beint í gegnum hann.
mér fannst þetta svo ógeðslega sorglegt að það mig langaði að grenja.(en ég gerði það auðvitað ekki!)