Mér finnst að það ætti að sýna myndir eins og Alive og Final Destination í flugvélum. Það myndi vekja mikla lukku hjá farþegum.


En að öllu gamni sleppt þá eru allar fóbíur slæmar. Ég hef heyrt um nokkra sem fóru alltaf fyrir öll flug og spjölluðu við flugstjórann til að róa sig. Flugslys eru mjög fátíð miðað við fjölda véla sem skila sér alla leið. Ég held að það geti alveg hjálpað líka að lesa einhverjar skýrslur eða greinar um rannsóknir á því hversu fátíð slysin séu.

En hvað veit ég, ég hef aldrei hræðst flugvélar neitt.

Einhverntímann var Icelandair með námskeið fyrir flughrædda,kannski að athuga það?
Annars held ég að það væri best að vera dópaður ef maður á að farast á annað borð.
kv-prien.

aumingja þú :( ég hef farið ooft í flugvél og finnst það bara fínt reyna kannski að hugsa um að 1 af mööörgum milljonum flugvela hrapa :S

já… flughræðsla er náttla tengd þeim staðreyndum að ef flugvélin klikkar og lendir í slysi(langlíklegast við flugtak eða lendingu) þá eru líkurnar á að sleppa lifandi nánast engar, hvað sem öryggisbeltinu þínu og súrefnisgrímunni og björgunarkútnum með áföstu flautunni undir sætinu líður. Þegar bíll lendir í tjóni/slysi eru hinar eðlisfræðilegu forsendur mun hagstæðari mannslíkamanum (innbyrðis kraftar/skriðþungar bíls vs e-ð samanborið við flugvél vs jörð).
Einnig er munur á flugi og t.d. bílum að oft erum við sjálf við stjórnina undir stýrinu á bílnum okkar, en í flugvélum er okkur pakkað af nákvæmlega hannaðri hagræðingu í sæti með takmörkuðu lífsrými (fordómar 193cm pilts;).
Eina ráðið við flughræðslu f. utan að sleppa flugvélum yfirleitt er auðvitað að kynna sér öryggisráðstafanirnar sem gerðar eru við smíði og rekstur farþegaflugvélar í dag, maður fær kannski ekkert vald yfir þessum hlutum til að sefa mann í anda orðtækisins um að hver sé sinnar gæfu smiður, en þekking á hlutum þroskar mann. Gott ráð við flughræðslu er svo að ferðast með einhverjum til halds og trausts (kannski ögn sick uppástunga, en ef maður ferðast með einhverjum sem maður tjah, laðast að, þá getur verið sterkur leikur að fá að halda sér í viðkomandi til að yfirvinna óttann, virkar f. stráka jafnt sem stelpur. Bara alveg eins og á horror mynd í bíó), f. utan að reyna að hugsa um eikkvað annað…

ég flýg oft sjálfur, oftast innanlands, og ég fæ sjálfur stundum dálitla óttatilfinningu í flugi, einna helst lendingu. Dæmi um það var núna í vetur þegar ég var að fljúga um kvöld í vondu veðri heim, mikill kuldi og ísing á brautinni. það var skemmtileg tilfinning eða hitt þó heldur að horfa á lendinguna gerast f. utan rúðuna, flugvélin að lenda á 400km/klst hraða á hálkublettsbrautinni…

Ég hef aaaldrei verið neitt flughræddur, og get einhvernveginn ekki ímyndað mér/skilið svona mikið flughrætt fólk. Samt er ég einn sá lofthræddasti sem ég veit um, þegar ég er kominn hátt (samt mjög lágt) upp liggur við að ég fái hjartaáfall eða eitthvað, er mjööög hræddur þannig, allt annað þegar maður er inní einhverju alveg lokuðu apparati.

Annars var ég að fljúa til og frá Vestmannaeyjum í gær, í pínulítilli 5 manna flugvél, fékk að sitja frammí hjá flugstjóranum! ..það var mjöög gaman! :D sá allt út afþví að maður flaug ekkert hátt og svona, algjört stuð sko ;P ..En já, það er bara ég.

Annars veit ég ekki hvað ég myndi gera ef ég væri þú, sjálfur hef ég spáð í því við lofthræðslunni minni, eða hræðslunni gagnvart köngulóm, hvort að það sé ekki hægt að láta dáleiða sig eða eitthvað, til að losna við hræðsluna hehe, heyrði einhverntíman að eitthvað þannig væri hægt, efast samt um það.

En einhver nefndi þarna námskeið sem Icelandair eða eitthvað hélt, ég myndi tjékka á því hvort að það væri ekki eitthvað þannig aftur, það er örugglega sniðugt.

Hvað er flughræsðla annað en sjálfselska? ekki hræðist fólk þegar það er á jörðu niðri og sér flugvél fljúga yfir, en svo þegar það er sjálft um borð er það dauðhrætt..

Ég er með nokkur ráð ég veit ekki hvort þau virka því ég hef alltaf elskað að flúga.

Skref 1:
Ef þú ert trúaður biddu um fyrirgefningu í bæn eða talaðu við prest, og ef þú ert kaþólskur farðu í skriftir segðu fyrirgefðu við alla sem þú særðir o.s.flr.

Skref 2:
áður en flugið byrirjar þá segir þú við sjalfan þig ef ég dey þá dey ég.


kanski virkar það

Gott ráð er eins og ég geri og það er að sættast við dauðan með bjór í hendi á kaffiteríunni áður en gengið er um borð.
Þeir sem drekka ekki geta haft það í huga að það sé mjög líklegt að flugstjórinn sé ekki með dauðaósk og vilji því lenda á áfangastað jafnmikið og þú.

Shit happens.
Þú getur fengið lofstein í hausinn eftir tvær komma fjórar sekundur, tölvan getur sprungið í andlitið á þér og drepið, og brjálaður hnífamorðingi “gæti” labbað inn um dyrnar. Eins “GÆTI” flugvélin hrapað, en það er nákvæmlega jafn ólíklegt. Hafðu þetta bara í huga, ef þú lendir í flugslysi, sem er SVO MJÖG ólíklegt, þá ertu einfaldlega mjög óheppin/nn.

Í staðin fyrir að uppdópa þig þá geturu bara reynt að lesa eða hlusta á músík og sökkva í eithvað annað en að þú sért að fljuga.

Drekktu þig blindfulla áður en þú ferð um borð

Margir nota það ráð að drekka sig fulla og það í sjálfu sér ekkert rosalega vitlaust. En þú mátt ekki vera of drukkin og þú mátt ekki drekka bjór eða gos og þannig í raun er þetta ekki gott ráð. Það er loft í bjór og gosi sem eykur á vanlíðan þína í fluginu.
Loftið í maganum er af allt öðrum þrýstingi en það sem í kringum þig er. Þó svo að flugvélar séu búnar þrýstibúnaði að þá halda þær ekki sama þrýsingi og við jörð.
En ef þú ert 14 ára er best að láta áfengið hvort sem er í friði. ;)

Áður en flugið hefst getur líka verið gott að vera búin að láta flugfreyjurnar vita að þú sért hrædd og þær gera sitt besta til að láta þér líða betur.

Það er samt ekkert að óttast. Flugvélar eru mjög öruggur ferðakostur og örugglega á öruggasti ef eitthvað er. Það er margfalt hættulegra að keyra út á flugvöll en flugið sjálft. Tölfræðilega séð.

Lækning við þessu getur verið mismunandi. Fer eftir eðli hræðslunnar. Sumum getur hentað að fljúga meira en aðrir þurfa á sálfræðiaðstoð. Sálfræðiaðstoð + flug í litlum vélum myndi eflaust lækna þig.
Að fljúga litlum vélum er það stórkostlegasta sem fyrirfinnst.

Happy landings ;)

Ég þjáðist líka á hrikalegri flughræðslu síðan þá fór ég út í haust og ég tók bara með mér fullt af tyggjó síðan þá var ég svo heppin að það var verið að sýna friends-þátt í vélini svo að ég gleymdi bara flughræðsluni:P Síðan þá hafði ég svo mikið að gera úti að ég hafði ekki tíma til að hafa áhyggjur af fluginu heim:P

Farðu bara í flugtíma hjá flugskóla íslands.

veistu ég þjáðist af flughræðslu en núna er hun bara genginn yfir. en hérna eru nokkur ráð: Nr.1. bara einfaldlega slappa af i flugtaki og lendingu. Nr.2. taktu tonlist með þér. Nr.3. hugsaðu bara um eitthvað annað en þetta flug, og horfðu bara á myndina (ef einhver mynd er sýnd).

þetta er ekki mikið, en samt þetta er eitthvað

Skoooo..
Hvað er það sem gerir fólk hrætt við eitthvað?
Svar: Hugsanir
Ef þú hugsar: Flugvélin á eftir að hrapa ! og eitthvað þvíumlíkt þá kæmi mér ekkert á óvart að þú yrðir hrædd í flugvélinni!

Hvað er hægt að gera til að losna við svona hugsanir?
Svar: Svarið er spurning: Hver stjórnar hugsununum? Svar: ÞÚ! Það ert ÞÚ SJÁLF sem ræður hvort þú verðir hrædd við að fljúga, það ert ÞÚ SJÁLF sem ákveður hvort þú hugsir um að flugvélin muni hrapa!

Hvað er hægt að gera til að koma í veg fyrir að hugsa um flughrap og eitthvað sem gerir mann hræddan við flug?
Svar: EKKI HUGSA UM FLUGHRAP!!

Okei.. við erum öll nottla soldið smeik við að fljúga en þú veist, hugsaðu um hvað það eigi eftir að vera alveg ótrúlega gaman þegar þið lendið og æðislega gaman í fótboltaferðinni og þú ert ekki að fara að hugsa um hvað gerist í flugvélinni, heldur það sem gerist þegar flugvélin lendir! því að flugvélin MUN lenda !

Gangi þér vel og hafðu það bara ótrúlega gaman í ferðinni! :D

Ég er nú bara að fara í fyrsta skipti í flugvél í september! Er annars ekki gott að vera með tyggjó líka? ég las ekki alveg allar skoðanirnar þannig ég veit ekki hvort það kom fram.

hefur virkað ´hjá mér að hugsa bara það er ekki eins og ég sé sá eini sem deyr einhvertíman!

Hefur þú séð Batman Begins? Þar sigrast Batman á helsta ótta sínum, tekst bara á við hann. Það hugsa ég þegar ég fer í flugvél og er að vinna í því að losna við flughræðslu. Er að skána allavega, ég held að þetta er bara á ákveðnum tímapunkti í lífinu. Kannski frá tíu ára aldri til sextán eða slíkt, en ef maður tekst ekki á við helsta ótta sinn heldur hann áfram og tel ég það vera ástæðan fyrir að sumt fullorðið fólk er flughrætt.

Sjálfur fór ég í flugvél í gær - er staddur í útlöndum - og var svolítið kvíðinn fyrir flugið og smá í fluginu þegar það var mikill titringur.

En hugsaðu líka um annað, sem faðir minn sagði mér þegar hann tók á flughræðslu sinni: “Þú ert í flugvél, situr og bíður, en þú getur ekki neitt gert. Þú bara situr og bíður, alla leiðina. Til hvers þá að vera stressaður þegar maður getur verið sá allra rólegasti, því þú veist að þú getur ekki neitt gert?” Þetta er vissulega rétt og vona að sá sem fer næst í flugvél að hugsa um þetta. Og að taka á sínum helsta ótta.

Hvað meinaru með að panta far?

Vá…. hugsaðu bara um… þegar flugvélin er að fara af stað…síðan gefur hún í og þú finnur að þú þrýstist í bakið á sætinu og færð fiðring í magann síðan fer vélin á loft og fer mjög á ská út í loftið…. úff….. síðan sogast fugl í hreyfilinn og það kviknar í hreyflinum….. allir byrja að öskra og panica….flugstjórinn missir stjórn á vélinni og þið hrapið í sjóinn rétt við flugbrautina, við lendinguna rotastu en vaknar síðan við öskur og vein… þú ert allur útí blóði og reynir að komast út en getur ekkert gert…..vatnið fyllir á endanum flugvélina og þú dregur seinasta andardráttinn….. síðan geturu ekki haldið andanum í þér lengur og andar að þér vatni…og kafnar…. d;Þ

sorry d=D een…. þetta gæti gerst…. who knows..