hæhæ ég er nýflutt inní nýja íbúð í alveg splúnkunýrri blokk, allavega nokkrum dögum eftir að ég er flutt legg ég mig um daginn, ég sofna og byrja að dreyma. Mig dreymir að einhver komi inn í íbúðina og labbi framhjá rúminu, ég hugsa með mér ansk. gleymdi ég að læsa hurðinni en ákveð að láta eins og ég sé ennþá sofandi. Mér finnst eins og þetta sé strákur sem ég þekki, ég sný mér við í rúminu og finn þá að hann er laggstur við hliðiná mér og byrjar að kyssa mig á munninn og varirnar hans voru eins og kallt gúmmí, svo finn ég hvernig einhvern vegin er byrjað að sjúga úr mér loftið “andann”, finn bara hvernig það streymir út um munninn á mér, ég loka munninum og sogið hættir og þá er þetta ekki lengur maður sem liggur við hliðina á mér heldur eru tvær stelpur í rúminu önnur heldur mér og hin situr á rúminu, ég finn aftur hvernig sogið byrjar og ég loka munninum og reyni að vakna, reyni að setjast upp en líkaminn er lamaður en samt næ “ég sjálf” að fljóta upp en líkaminn verður eftir, ég fer aftur niðrí líkamann aftur og aftur og reyni að fá hann til að fylgja með en alltaf flýt ég bara upp en líkaminn liggur bara eftir. Oft held ég að ég sé vöknuð og reyni að setjast upp en það er rosalega erfitt og ég gefst alltaf upp. Nokkrum sinnum náði ég að opna augun og vakna smá en augun límdust aftur og ég fann hvernig sogið byrjaði aftur. Loksins náði ég að vakna almennilega og koma mér framúr rúminu. Þetta var ekki skemmtilegur draumur og kannski ætti bara að kalla þetta martröð.

Ég hef áður dreymt að fólk standi yfir mér og ég ligg lömuð í rúminu og get ekki vaknað þótt ég reyni og er raddlaus, eftir nokkrar svoleiðis heimsóknir fór ég að ganga með kross og hvort sem það var sálfræðilegt eða ekki þá hættu þessar næturheimsóknir og mig hefur ekki dreymt neitt því líkt fyrr en núna. Jæja hvað segið þið? einhver komment?
<br><br>kveðja batteri ;)