Mér sýnist á svari þínu að þú hafir ekki skilning á því hvað vísindi eru.

Þessi fræði sem þú talar um varðandi wicca eru trúarbragðafræði. Það er alveg rétt að trúarbragðafræði eru fræðigrein. Það þýðir hins vegar ekki að Wiccatrúarbrögðin sjálf séu fræði.

Það að læra um dulspeki er lærdómur og fræðandi. Taktu nú eftir, það þýðir ekki að trúarbrögðin sjálf séu fræði.

Það er hægt að lesa um það hvernig messur fara fram, hvernig á að brugga messuvín, hvaða litur í kirkjunni þýðir hvað.
Þetta er allt saman fræði, maður er að læra um ákveðið ferli eða ákveðna athöfn.

EN!!! það þýðir EKKI að dulspekin sjálf sem er þarna að baki sé fræði. Það þýðir EKKI að ákveðin fræði séu fólgin í messunni sjálfri, það þýðir ekki að messuvínið hafi lækningarmátt og það þýðir ekki að litirnir í kirkjunni hafi einhverja sérstaka merkingu í raunveruleikanum.

Mér sýnist þú vera að berjast fyrir því að ég viðurkenni að trúarbragðafræði sé fræðigrein. Og ég viðurkenni það alveg.
En þetta er ekki /trúarbragðafræði heldur er þetta /dulspeki og dulspeki eru ekki fræði.

Hvernig geturu sagt að vísindum skjátlist aldrei? :S
Vísindum getur alveg skjátlast. Þess vegna er aldrei fullkominni fullvissu haldið fram í vísindum.

Ég sagði aldrei að vísindi gætu ekki komist að rangri niðurstöðu. Ég bað þig bara að koma með dæmi um það.

Vísindi hvísla ekki í eyrað á okkur að eitthvað sé rétt, það er alveg rétt hjá þér.
Og veistu af hverju? Vegna þess að vísindi eru aðferðafræði sem maðurinn hefur þróað til þess að fá svar við spurningum sínum.
Þar eru gerðar tilraunir í stjórnuðu umhverfi, þar sem breytiþættir eru lágmarkaðir og hver sem er, gefinn tækjabúnaðurinn, getur endurtekið.

Og vísindi geta ekki afsannað neitt, en þau leiða líkur að hlutum.

Í fyrstu erum við með vanda. Vanda sem þarf að fá svar við.

Þá kemur einhver með tilgátu um það hver ástæðan sé fyrir þessu ákveðna fyrirbæri eða ferli og gerir grein fyrir eiginleikum þess.

Síðan, eru þessir eiginleikar prófaðir, og ef þeir koma heim og saman með þeim eiginleikum sem spáð var fyrir, þá er líklegra að tilgátan sé rétt um fyrirbærið.

Eftir því sem þetta hefur verið gert oftar og oftar verður tilgátan að kenningu.
Henni má þó alltaf breyta og lagi í ljósi nýrra sönnunargagna sem fást samkvæmt hinni vísindalegu aðferð.

þá ætla ég að koma að pointinu.

Aldrei nokkurtímann hefur tilraun staðist þar sem draugar, huldufólk, árur eða guð koma til sögunnar.
Aldrei nokkurtímann hefur eitthvað yfirnáttúrulegt staðist hina vísindalegu aðferð.

Hins vegar hefur þeim margoft mistekist hrapalega og í fleiri fleiri skipta hefur komist upp um raunverulega ástæðu sem var að baki þessum “yfirnáttúrulegu” fyrirbærum.

Ef við beitum nú rökhugsun. Hvað segir það okkur um þessi yfirnáttúrulegu fyrirbæri? Þýðir það að það sé líklegt eða ólíklegt að þau séu raunveruleg?

Ef ég myndi segja þeir eitthvað, og síðan taka fram að það hafi aldrei nokkur tímann sýnst sig að það virki, 30% skipta hafi einhver komið og uppgötvað að hvað var virkilega að baki og í 20% skipta hafi verið sýnt fram að það væri bara svindl og plott af hálfu siðlausra manna… finndist þér þá skynsamlegt að trúa mér?