Þegar ég bjó í blokk átti bróðir minn herbergi og hann var alltaf svo hræddur inní herberginu. En svo vorum við að fara að flytja og þá þegar hann var sofandi vaknaði bróðir minn stundu bara úti og var bara læstur úti. Alltaf eitthvað svona að gerast. Svo hann og mamma fóru til næmrar konu og hún sagði að það byggji andi inní fataskápnum í herberginu hans og andinn vildi ekki að við mundum flytja. Og þessi næma kona sagði mömmu og bróa að fara inní herbergið og byðja hann um að yfirgefa þessa íbúð…og þau gerðu það og efti það þá vaknaði bróðir minn aldrei úti eða var hræddur eða eitthvað.