Veit ekki en fyrst þú ert að spyrja um það hér ekki búast við neinum vísindalegum eða rökréttum svörum.

ok sko, t.d. sálarflakk þegar sálin fer útúr líkamanum þá fer hún inní eitt af astralsviðunum. þetta er einhverskonar hugar heimur sem er í raun til. þetta krefst gífurlegrar æfingar og það eru ekki allir sem að nenna að ómaka sig fyrir þessa upplifun. Þetta gerist yfirleitt á nóttuni, þegar þú ert á milli svefns og vöku en líka hægt á daginn þegar þig er að dagdreyma. fólk hefur lennt í því að vakna og eiga erfitt með að hreyfa sig og eins og augnlokin séu ennþá lokuð. svo ýmislegt annað sem fólk sér. en þá er sálin vakandi en líkaminn sofandi þannig þú hefur farið út úr líkamanum. í þessum astralheimi getur þú orðið var við aðrar astralverur sem eru ekki mennskar. Ef að þú trúir á líf eftir dauðann, þá hlýturðu að trúa á þetta, því að ef að hugurinn þinn fer í næsta líf þá hlýtur hann að vera sjálfstæður og ekki háður líkamanum.

Í einni bók sem Katta las var sagt frá manni sem var í dái og hafði verið það í marga daga og hafði reikað um spítalann að vild. hann sagði:
“Þegar átti að slökkva á öndunar vélinni varð ég hræddur og reis upp. Ég vildi sjá fjölskuldu mína aftur. En mér til furðu sá ég minn eigin líkama liggja þarna á rúminu. Konan mín var þarna og hélt í hendina á mér. Ég lyftist upp og sveif nokkra stund í lausu lofti og fannst það frekar gaman þar til ég sá lækninn taka öndunarvélina úr sambandi. Mér varð svo hverft við að ég féll úr loftinu og hvarf í líkama minn. Ég mundi allt þegar ég vaknaði….”

pæliði aðeins í þessu. það er undir ykkur komið hvort þið truið þessu eða ekki. ykkar spurning.. mitt svar. :)

kv. pjesapjes