Ég lendi oft í því að dreyma dauða og seinustu 2 nætur hefur mig dreymt dauða míns og félaga míns.
Í fyrrinótt dreymdi mig að ég væri að tala við eithvað afl sem var utanðkomandi, og var að sofa hjá einhverrí ýmindaðri kærustu minni ;) og svo saug það alla vitneskju úr heilanum á mér.

En málið er að svo í morgun dremymdi mig sama draum og mig dreymdi fyrir nákvæmlega viku. Að félagi minn myndi deyja fannst það heldur spúkí.

En málið er að ég held að það sé eithvað samhengi við húsið sem ég bý í og drauma mína. Þar sem ég gisti oftast hjá afa mínum útaf látum og kulda sem mér fannst ég finna fyrir í húsinu.

T.d fyrir umþaðbil mánuði lenti ég í því að kraninn inn á baði fór 2svar í gang án þess að ég kom nokkuð við hann.

fyrir 4 mánuðum vaknaði ég og fór að pissa (þá einna heima, hef eiginlega ekkert sofið hérna heima síðan) Það var alveg logn úti ég allt í einu hratt upp við einhverja hugsunn, í mðjum pissklíðum við það að gluggin frammi skelltist og það voru einhverjir skruðningar inn í stofu, það skrýtna fannst mér að nákominn manneskja, sem er dáinn var fædd þennan sama dag og ég lennti í þessum hremmingum.
Eftir það fór ég að biðja stundum til Guðs, þetta fyrrnefnda sem skeði fyrir mánuði og eftir það hef ég ekki heyrt neitt eða fundið fyrir kulda en draumarnir mínir eru eithvað skrítnir og frekar spúkí, kannski eithvað úr bíomyndum sem ég hef séð eithvað eithvað shit. En málið er að þegar ég var að tala við þessa yfirnáttúrulegu veru, þá var það ekkert smá raunvörulegt+ draumurinn sem vinur minn dó i, nebla sjaldan sem ég man eftir draumum alveg þegar ég vakna. En ég held að það sé gott að biðja, veit ekki afhverju en ég finn fyrir smá frið ef ég bið til Guðs.

En svona pointið er að ég er að forvitnast sko, er ég vænisjúkur eða er eithvað sem gæti verið að hrella mig, gæti verið ósátt við eithvað sem ég er að gera, eða er ég bara ýmindunarveikur.