Ég held ég sé ekki skign en mamma mín hefur sagt mér sögu af mér svog man ég eftir fjórum atburðum.

Sá sem mamma mín sagði mér frá mundi ég ekki eftir því ég hef eflaust ekki verið meira en þrigja eða fjögra ára. En það var þannig að við bjuggum í lítilli íbúð og ég var alltaf alveg sjúklega hræd við eitt herbergið. Ég held það hafi verið hjónaherbergið. Ég var alveg svakalega hræd við það en samt var ég neit til að sofa þar. En ef ég átti að sofa þar varð ég að vera með bangsan minn og mamma þurfti að vera hjá mér. Hún sagði að ég hafði sé eitthvað. En ég veit ekki kvað.

Næsti atburður kom í firstabekk. Við vorum fluttar og ég gekk í skólan. En hann var ekki langt í burtu. Ég fór yfir götu sem var til að komast í skólan. Þá gékk ég alltaf vinstrameigin séð frá heimili mínu. Ég man að um tíma var alltaf sami maðurin hægrameigin við götuna. Ég var ekki hræd við hann. Hann elti mig að skólalóðinni. Svog sá ég hann sdundum á leiðinni heim. En ég man ekki hvernig hann lítur út.

Þegar ég var í fimmta og sjötta bekk bjó ég hjá móður minni í góðir íbúð í hafnafirði. En ef ég vagti á næturnar heirðu ég sdundum einhvern ganga fram með sdaf þót ég vissi að mamma var sofandi og hún notaði ekki sdaf.

Síðustu tveir atburðirnir komu fyrir mig fyrir sduttu. Sá fyrir var fyrir síðust jól. Ég hef skrifborð beint á mótir rúminu mínu og skáp hliðinn á þvi. En það var bil á milli skápsins og skrifborðsins. Ég hafði það á tilfininguni að einhver sdæði þarna. Ég var alveg sjúklega hræd. En svog ráðlagði vinkona mín mér að setta eitthvað þangað svog ég setti ruslafötu sem við höfðu inn í geimslu þangað og núna þori ég ekki að fjalrægja hana.

Síðast atburðurin kom samt fyrir síðustu jól. Það var nótt og ég fór á klóstið. En þegar ég kom fram á gang hafði ég á tilfininguni að littla systir mín sem var hjá mér og ömmu og afa í heimsók yfir jólin væri vakandi. (Ég bí núna hjá ömmu minni og afa en litla systr mín hjá mömmu) Hún fék sdundum martraðir og þá fékk hún að kúra uppí hjá mér. En þær sváfu í svefnsófa í geimsluni. Til að komas þangað þurfti ég að fara í gegnum forsdofuna. En mér var ílla við að fara í gegnum hana á næturnar því það eru svog margir gluggar á dirunum og báðum meign við þær. En ég tók í mig kjark og opnaði inn í forsdofu. En þegar ég leit í neðrigluggan vinstrameigin við dirnar fanst mér ég sjá sdúlkuandlit sirka einsárs barns. En andlitið hvarf samt. Ég hljóp hinsvegar inn til mín og sofnaði ekki það sem eftir var.

Svog hefur ekkert meira komið fyrir mig síðan um jólin.