Þessi “einhver hreyfing” sem Jesús Kristur kom af stað er nú hvorki meira né minna en fjölmennustu trúarbrögð heims !!!

Ég myndi ráðleggja þér að kynna þér líf hans aðeins betur, það er þess virði.

Ég leifi mér að vera ósammála um það að/hvernig maður endurfæðist.Ég held eð td. eikker manneskja fylgist alltaf með tískuni og gangi í nýjustu tískufötunum þá verði hún þannig öll lífin og ég held að maður sé alltaf sama kyn<br><br>kvölin, pínan ég finn að vonin brestur,
engill dauðans er nú við hliðina á mér sestur,
rauð augun hafa löngunar augnráð,
hann horfir, skoðar það sem hann hefur náð,
öll von er nú horfin úr brjósti mér,
vonleysuna í gegnum augun ég sé,
andadráttur dauðans færist nær,
,,allt tekur enda&#8221; segir rödd bitur en tær,
svarti engillinn réttir fram höndina,
ég gríp í og í þeirri andrá, gef upp öndina,

logga sekúndur lífs míns gerast aftur í huga mér
og ég sé hvernig blaðið gegnum skinnið sker,
þessar sekúndur eru eins og margir klukkutímar að líða,
og ekki er blóðið að láta eftir sér bíða,
ég lít í spegilinn og andlit mitt blasir við,
alveg tilfinningalaust, aðeins um hvíld ég bið,
allar raddirnar í hausinum á mér hrópa nú af gleði,
loksins það sem þær voru búnar að bíða eftir skeði,
ég fell á gólfið og finn hvar stundin nálgast
dauðinn og líf, dauðinn kemur því lífið brast,
hvernig gast þú látið þetta gerast,
minningin hverfur og ég er farinn
aldrei aftur af eigin ofsóknum verð ég barinn,

Ég trúi því að þegar maður deyr fer maður eitthvert, ekki beint til himnaríkis eins og biblían skilgreinir það, en það má samt kalla það himnaríki. Þar ertu í x langan tíma á meðan þú ert að aðlagast breyttum aðstæðum og endurmeta líf þitt, hvað sálin lærði í síðasta lífi og hvað þú átt eftir að læra. Svo þegar tíminn er kominn þá endurfæðumst við. Við getum breytt um kyn, land og fl. allt eftir því hvað við ætlum okkur að læra í næsta lífi. Einnig held ég að maður eigi sér svokallaða sálufélaga sem fylgjast að í gegnum jarðnesku lífin. Mamma mín gæti alveg eins orðið dóttir mín í næsta lífi o.s.frv.

Ég heyrði einhverntíman þá skilgreiningu að samkynhneigt fólk væri fólk sem hefði í fyrra lífi verið hitt kynið. Það ætti í erfiðleikum með að aðlagast nýju kyni og væri þessvegna samkynhneigt. Einhvernvegin finnst mér þetta vera alveg “kommon sens” Það hlítur að vera mjög erfitt fyrir sálina að ætla allt í einu að skipta um kyn.