Í fyrsta lagi er maður oftast að gera mjög persónulega galdra sem maður vill ekkert endilega að fólk viti um, í öðru lagi eru þeir ekki gerðir bara til að sýnast eða sanna sig fyrir öðrum og í þriðja lagi þá stórefast ég um að fólkið sem skráir í Guinnes World Records trúi þessu nógu mikið til að vilja skrá þetta niður. Fyrir utan það að það er alveg ómögulegt að sanna galdra. Það er alltaf hægt að útskýra útkomur þeirra með tilviljunum eða heppni og einungis nornin veit hvort um áhrif galdursins er að ræða eða ekki. Þetta er bara tilfinning sem maður fær. Stundum hefur maður visualizerað verkunina og þá kannski gerist galdurinn alveg eins, en hvernig ætlarðu að sanna það fyrir öðrum að það hafi verið akkúrat þetta sem þú ímyndaðir þér á meðan þú gerðir galdurinn? Svona mætti lengi upp telja. Æ, ég veit ekki, ef ég þyrfti að alltaf að vera að sanna það fyrir öðrum að galdrarnir mínir virkuðu og að það væri megintilgangur þessara fræða þá væri ég löngu hætt þessu. Ég er ekki að þessu fyrir aðra, ég er að þessu fyrir mig. Og ég held það eigi við um flest alla aðra sem stunda galdra líka.