ég var að tala um sálfarir fyrir ekki svo löngu og það hvað ég brást illa við þegar ég var næstum búin að fara í eina svoleiðis ferð, en það tókst núna í þetta sinn, ég varð vör við það að þetta væri að byrja svo ég sagði sjálfri mér að slappa af og gerði það, ég stífnaði þó upp þegar ég fór að finna sársaukann frá aðskilnaðinum, en einhvernvegin tókst mér að slaka nógu mikið á svo að þetta tókst og ferðin byrjaði.
ég byrjaði eiginlega á því að fara fyrir utan bensínsöð sem er fyrir framan nóa sírus og þar, ég sneri bakinu í stöðina og var að velta því fyrir mér hvar ég væri, þegar ég snéri mér við þá sá ég það. ég stóð ekki á jörðinni heldur flaut ég, en mér fannst ég samt verða að hlaupa eða labba.
ég ætlaði að gera svo mikið en fattaði að ég fór mér of geist og dró mig til baka, það verður að bíða betri tíma að gera eitthvað mikið,
taka bara lítil skref í einu.

ég varð að fá að deila þessu með ykkur, því þetta er það frábærasta sem ég hef upplifað lengi.