Ég lennti í því áðan.. að ég var að skoða myndir á netinu. Svo sá ég eina mynd og það lá við að hjartað í mér hoppaði í heilan hring! Þetta var mynd af vita.. sem ég var alveg viss um að ég hefði séð áður. En ekki í vöku samt.. mig hafði dreymt hann.. og það oft.. eða þrisvar sinnum.
Í fyrsta drauminum þá var ég ein að labba.. og laumaðist inn í vitann, sem leit út fyrir að vera yfirgefinn. Ég fór inn.. labbaði upp tröppur og inn í íbúð. Þar voru tröppur upp á aðra hæð og þegar ég ætlaði þangað upp.. þá varð ég allt í einu frávita af hræðislu og hljóp út og vaknaði.
Annar draumurinn var þannig að þá var ég með tveimur strákum. Við fórum að vitanum og upp tröppurnar í íbúðina, en þá voru gömul hjón þar. Annar strákurinn fór að stríða gamla manninum, sem lá á legubekk, með því að henda í hann einhverju drasli (gamli maðurinn sá okkur ekki) og að lokum stóð hann upp og labbaði inn í eldhús til gömlukonunnar, sem stóð við eldhúsgluggann, (eins og hún væri að vaska upp eða e-ð) og stoppaði við hliðina á henni. Stákurinn sem hafði verið að stríða manninum laumaðist á eftir honum, en þegar hann var kominn inn í eldhús þá snéru þau sér bæði við og þá sást að þau voru bæði dáin. Þau öskruðu og afmynduðust og stukku á hann en ég og hinn strákurinn hlupum út frávita af hræðslu og þá vaknaði ég.
Þriðji draumurinn var svo þannig að ég var að labba fyrir utan vitann og sá gömlu konuna vera úti að vökva blóm í kringum vitann. Þá birtist mér allt í einu strákurinn sem þau gömlu hjónin höfði náð og hann sagði að sér liði vel núna.. og það væri allt í lagi.
Ég var óneytanlega í sjokki eftir að ég sá þennan sama vita þarna á mynd. En þá fór ég að finna fyrir skrýtinni tilfinningu. Mér fannst eins og einhver/eitthvað væri að koma að mér og svo loks.. eins og það færi inn í mig! Þetta var rosalega óþægilegt og ég vissi ekkert hvað ég átti að gera. Ég greip teppi í skelfingu minni og af einhverjum ástæðum labbaði ég fram þar sem systir mín sat í tölvunni og lagðist á gólfið og byrjaði að skjálfa.
Ég engdist og eins og í kvölum (þótt þetta væri í raun ekkert sárt) og eftir smá stund réð ég ekki við mig lengur heldur brast í grát og vissi ekkert hvað ég gat gert.
Á sama tíma kom mamma heim, fór með mig inn í herbergi og lét mig signa mig og fara með bænir (þá bið ég alltaf til verndara minna 6 og látinna ættingja því þeir fylgja mér mjög margir, langt aftur í ættina, ég á nefnilega frekar sérstaka ætt). Eftir smá stund leið mér betur og fann greinilega fyrir návist einhvers hjá mér.
Veit einhver hérna.. eftir að hafa lesið þessa frásögn.. hvað þetta hefur getað verið? Og hvernig ég á þá að halda mig fjarri því eða losa mig við?
Öll ráð vel þegin nema ef þú ætlar að rakka niður greinina mína og segja mér að ég sé geðveik.. þá máttu sleppa því að svara.