Ég hef heyrt það að maður geti kallað þetta yfir sig sjálfur. Ég fór einusinni til miðils vegna þess að mér leið alltaf illa, svaf illa, var pirruð og fannst eins og það væri eitthvað í kringum mig. Þá kom í ljós að það voru einhverjar týndar sálir heima hjá mér. Eitthvað sem ég hafði jafnvel kallað yfir mig sjálf vegna hugnsana um einhvern atburð eða um eitthvað fólk sem er farið. Í mínu tilfelli hafði ég hugsað mikið um það að tveimur íbúðum frá mér þar hafði maður fyrirfarið sér og mér fannst þetta mjög óhugnalegt svo ég var stöðugt að hugsa um það. Íbúðin sem ég bjó i var áður í eigu ömmu minnar og afa, en þau eru bæði dáin. Inní stofunni var stór skeinkur sem þau höfðu átt og stóll, og miðillinn tengdi þessa hluti við einhvern sem þau höfðu þekkt sem hafði fyrirfarið sér.
Þarna höfðu þessar hugsanir mínar orðið til þess að sálir sem voru fastar eða ósáttar leituðu til mín. Það er nefnilega málið að alltaf þegar við hugsum um einhvern látinn, þá erum við í raun að kalla hann til okkar, en við gleymum að segja þeim að fara aftur. Þessar sálir, þ.e.a.s ef þær hanga yfir okkur, taka orku frá okkur svo við verðum þreytt og slöpp.

Heyrðu Sivar. Ég var að hugsa um að fara að stríða þér en sá svo hina greinarnar.

Ég trúi því að sálir séu fólk sem vilji vera hjá manni og vernda og ástæðan fyrir því að þig liði illa væri vegna þess að þú trúðir því að einhverjar sálir væru á eftir þér(skilurðu.)

þeir sem hafa sterkt ljós laða að sér drauga/sálirnar því oft eru þessar sálir að leita að ljósinu og ráfa þá á það fólk sem er með sterkt ljós í sér… þeir draga úr manni orku en það er samt hægt að opna og loka fyrir þetta… það eru til bækur sem geta leiðbeint manni um hvernig þú getur stjórnað þessu, ég man ekki eftir neinni núna.
þú getur líka beðið þá um að fara og að þú getir ekki hjálpað í flestum tilfellum virkar það.

já ég er eiginlega sammála flestum
ykkar í þessum efnum en ég
sko varðandi það að finna fyrir einhverju
í kringum sig, þá hef ég fundið fyrir ýmsu
sérkennilegu í gegnum tíðina og ég get
ekki annað en trúað og bænir hjálpa
þær gera það!! með kærri kveðju honey:)

Það er engin tilviljun að Fyrr á öldum voru til halmingi fleiri draugar en í dag. Þekkingin á vísindalegum fyribærum var þá mun minni og allt sem menn töldu óvenjulegt var yfirnáttúrulegt.

Heldur er engin tilviljun í dag að þeir sam horfa mest á sjónvarpið og lesa flestar bækur sjá lang flesta drauga.

Þetta er allt saman í kollinum á þeim.

ég trúi mjög vel á drauga…ég ólst uppí húsi sem var reimt í og hef verið vitni að nokkru með drauga…eitt er víst að þetta var enginn “frænka” sem var hjá okkur…

Draugar eru sálir sem af einhverjum ástæðum geta ekki slitið sig frá því lífi sem þeir lifðu. Það var einu sinni draugur í ættaróðalinu mínu, um árið 1920, hann hafði verið vinnumaður á bænum, þegar þetta var bóndabær, en drukknað í ánni. Vinnumaðurinn missti puttann af kulda en það var ekki vitað hvort það væri vegna hans eða af ást við bæinn, en að minnsta kosti gekk hann aftur. Bróðir afa míns sá hann stundum og í eitt skiptið, var hann að telja kindur. Þá taldi afabróðir minn kindurnar og það vantaði eina. Draugar geta þannig verið hjálpsamir og góðir, en ég gæti líka sagt ykkur sögur af því þegar þeir eru að hrekkja og eru vondir. Dýrin geta hjálpað til við að finna út hvort þeir eru góðir eða vondir. Einu sinni í sveit, rétt hjá ættaróðalinu, heyrði fólkið bank á dyrnar. Hundurinn sem annars gelti aldrei, gelti og gelti, en þegar þau opnuðu var enginn, en hundurinn var að flippa. Hundurinn minn er t.d. skygn. Það fyrsta sem hann gerði þegar hann kom til okkar, var að gelta að einhverju inn í eldhúsi sem við hin sáum ekki.

Það trúir einginn eins mikið á drauga og ég. Ég er ein af þeim heppnu sem hef hitt draug en á sínum tíma var það ekki notaleg tilfinning. Ég heyrði það frá gamalli konu að ef manni líður eins og einhver sé hjá manni eða sé eitthvað frá öðrum heimi þá eigi maður að taka því opnum örmum og til að losna við þessar sálirnar þá eiga menn að vera tilbúnir til að gefa orku frá sér. S.s. bjóða öllum velkominn. Vonandi hjálpar þetta einhverjum.

maður getur kanske líkt þessu við myndina; the 6th sense….


þar kemur fram að fólkið þarfnist einhverskonar hjálpar, hef spáð soldið í þessu. en kemst að lítilli sem eingri niðurstöðu…..