Hmm, kannski eftir 1000 ár kemst maðurinn að því hvernig heilinn virkar í raun og veru, þangað til þá verðum við bara að giska. Sumt veit mannskepnan ekki og mun ekki vita, en heh, reyndu að segja kristnum manni það (heimurinn búinn til á einni viku osfrv…..)

Sæl(l) spuunk!

Rakhnífur Occams er góð vinnuregla þegar kemur að spurningum eins og þeim sem þú setur fram. Ætíð skal halda sig við einfaldasta hugsanlega svar.

Þegar þú horfir á sofandi mann er ekki að sjá að hann “fari” neitt. Það er því óskynsamlegt að ganga út frá að nokkuð slíkt gerist. Miklu sennilegra er að það sé einfaldlega slökkt á meðvitundinni hjá viðkomandi, sú heilastarfsemi sem veldur meðvitund sé einfaldlega á “standby”.

Kveðja, Sobbi.

Ef heilinn væri nógu einfaldur til að við gætum
skilið hann, værum við of heimsk til þes að geta
skilið hann.

Ég heyrði frekar undarlegt theory fyrir um ári síðan…

Það er maður hér á Íslandi (hann er búinn að skrifa einhverjar bækur um þetta, ég held reyndar að hann sé dáinn!) og hann heldur því fram að þegar okkur dreymir séum við í raun að upplifa annað líf (sem tilheyrir öðrum) á öðrum plánetum.
Ég mæli eindregið að fólk lesi bækurnar hans. Hann heitir/hét Ingvar Ragnarsson, ég man reyndar ekki nöfnin á öllum bókunum en ein heitir Furðuheimar drauma og önnur Víðheimar drauma.

Ingvar byggði þessar kenningar sínar á nýaldarspekipælingum dr. Helga Péturs.

Ég er ekki að segja að ég trúi öllu því sem stendur í þessum bókum en ég verð að segja að þær eru samt mjög áhugaverðar og öðruvísi kenningar!

Kveðja,
Ljúfa

jah áriin 1990-2000 áttu að verða þekkt sem ár heilans þ.e.a.s. að á þessu tímabili átti að vera búið að læra allt um heilan sem hægt var, en hinsvegar fór á annan veg og hefur þessi tími verið orðaður við erfðarfærði í dag.
ástæðan var víst sú að menn komust fljótt að því að heilinn væri svo afskaplega flókið líffæri og best væri að fara hægar í að uppgötva hæfileika hans.
kenningar um hvað sé að gerast þegar við sofum eru æ margar. eins og hér að ofan þá er talað um upplifun á lífi á öðrum hnöttum jah eða víddum. svo má líka tala um freudíska hugmyndafræði um að allir draumar séu bældar langanir (og þá flestar ef ekki allar af einhverjum kynferðislegum toga).
en ég heyrði fyrir nokkuð löngu frásögn konu sem átti að hafa dáið í einhverntíma en svo vaknað aftur til lífs. hún lýsti dauðanum eins og draumi eða “the ultimate” fantasy bliss. og með þessari lýsingu þá kom hún fram með þá kenningu að draumar væri það næsta sem við hefðum til að nálgst einhvern guðdóm og þá er ég ekki að tala um að verða guð heldur að upplifa það sem við komum til með að upplifa þegar við deyjum, svona “dauða demo” ef svo skildi kalla.
ekki er ég að segja að ég trúi á þessa kenningu en fannst hún athyglisverð og ekkert galnari en margar aðrar!